مطالعه نشاط اجتماعی در شهر تهران؛ شاخص ها و مصادیق (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف اصلی این پژوهش، شناخت وضعیت نشاط اجتماعی در شهر تهران است. به منظور دستیابی به این هدف، با اتکا به اسناد و مدارک سازمان ها و نهادهای فرهنگی، مصاحبه با سیاست گذاران عرصه فرهنگی کشور، دیدگاه های نظری و پژوهش های پیشین شاخص هایی برای نشاط اجتماعی استخراج و در شهر تهران بررسی شد. روش پیمایش ابزار پرسشنامه محقق ساخته است. روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای است که با استفاده از فرمول کوکران، 662 نفر از شهروندان ساکن شهر تهران در دامنه سنی 15 تا 64 سال به عنوان حجم نمونه انتخاب و مطالعه شدند. حدود نیمی از پاسخگویان نشاط اجتماعی خود را در سطح متوسط ارزیابی کرده اند. با افزایش سطح برخورداری اقتصادی، افزایش تعداد فرزندان و همچنین ارتقای سطح پایگاه اقتصادی-اجتماعی ذهنی، نشاط اجتماعی نیز افزایش می یابد. بیشترین نشاط اجتماعی مربوط به پایین ترین گروه های تحصیلی است. در میان اقوام مورد مطالعه، کردها از بیشترین نشاط اجتماعی برخوردارند. نشاط اجتماعی افراد متأهل به صورت معناداری بیشتر است. بیش از 70 درصد پاسخگویان اعیاد ملی و باستانی، سفر و گردشگری، ورزش همگانی، تماشای کنسرت و موسیقی را نشاط آور می دانند. شاخص های فردی و روان شناختی نشاط (امید و پویایی و سرزندگی) از شاخص های اجتماعی نشاط (احساس امنیت اجتماعی و رضایت از زندگی)، وضعیت بهتری دارند. با وجود این، مصادیق نشاط اجتماعی به صورت جمعی و گروهی بیشتر موجب نشاط می شوند.A Study about Indicators and Criteria of Social Vitality in Tehran
The main purpose of this paper is to identify the level of social vitality in Tehran. In order to achieve this purpose, accorfing to the documents of cultural organizations and institutions, interviews with cultural policy makers, theoretical perspectives, and previous researches, indicators for social vitality were extracted and studied in Tehran. A questionnaire tool that was developed by the researcher and the survey procedure were implemented. Cluster sampling was implemented. The study included 662 individuals aged 15 to 64 who resided in Tehran city and were selected using Cochran's formula. Approximately half of the respondents rated their social vitality as average. The level of social vitality increases in tandem with the increase in the number of children, the improvement of the economic-social mental foundation, and the rise in the economic level. There is a correlation between the lowest educational groups and the greatest level of social vitality. The Kurds exhibit the highest level of social vitality among the ethnic groups that were examined. Married individuals exhibit a significantly greater level of social vitality. National and ancient festivals, travel and tourism, public athletics, and attending concerts and music are considered the criteria of social vitality by over 70% of the respondents. Individual and psychological indicators (hope, dynamism, and vitality) are superior to social indicators of social vitality (life satisfaction and a sense of societal security). Nevertheless, the collective social vitality criteria result in a greater degree of social vitality.
تبلیغات
