راهبردهای توسعه فرهنگ سازمانی با تأکید بر الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فرهنگ سازمانی موضوعی است که به تازگی در علوم اجتماعی به معنای عام آن (اعم از جامعه شناسی، روانشناسی، مدیریت، اقتصاد و...) و در قلمروی رفتار سازمانی راه یافته است. این موضوع در نظام جمهوری اسلامی ایران از اهمیتی چشمگیر برخوردار است؛ چراکه در این نظام، فرهنگ از شأنی والا و جهت دهنده برخوردار است. این فرهنگ، فرهنگی هدفمند و هدایت کننده است و مهم ترین منبع انرژی برای سایر سطوح قلمداد می شود؛ بر همین اساس نیز طبیعی است تا نسبت به نوع فرهنگ سازمانی حاکم بر سازمان به ویژه در سازمانی همچون ناجا، حساس و دغدغه مند بود. این مقاله با هدف تدوین راهبردهای توسعه فرهنگ سازمانی در ناجا با تأکید بر الگوی ایرانی اسلامی نگاشته شده است. روش گردآوری داده های این مقاله با استعانت از روش های کمی و کیفی و به صورت ترکیبی احصاء شده است. شناسایی وضعیت موجود فرهنگ سازمانی در ناجا، نقاط قوت و قابل بهبود آن و همچنین، شناسایی فرصت ها و تهدیدهای پیش روی موضوع در سازمان از جمله گام های طی شده در این مطالعه بوده است. نتایج نشان داد که روح حاکم بر فرهنگ سازمانی ناجا، فرهنگ مکتبی می باشد. سازمان در مرتبه دوم، متأثر از الگوی فرهنگ سازمانی قانونگرا است و الگوی فرهنگ آرمان گرا نیز در سازمان قابل مشاهده است اما ناجا با الگوهای فرهنگ سازمانی تعالی گرا و تحول گرا، فاصله دارد. راهبردهای شناسایی شده برای ارتقای فرهنگ سازمانی پیرامون سه محور شناسایی شد؛ 1) تمرکز بر فعالیت های ترویجی، تربیتی و آموزشی، 2) بهسازی فرآیندی؛ 3) بهسازی ساختارها.Strategies for developing organizational culture: An Iranian-Is lamic model
Organizational culture is an issue that has been newly introduced into the field of social sciences in general (including sociology, psychology, management, economics, etc.) and organizational behavior specifically. This issue is of great importance in I.R. of Iran due to the high value of culture.
This type of culture is purposeful and guiding and inspires the other layers. Therefore, it is natural to be sensitive to the organizational culture underlying all organizations and specifically the police force organization.
This article aims to develop strategies for enhancing organizational culture according to the Iranian-Islamic model.
The data for the current research were gathered by a mix method study through both qualitative and quantitative techniques. The identification of the current status of NAJA culture, its strengths and also identification of opportunities and risks are among the topics dealt with in this study. The results show that the organizational culture of NAJA is a religious one. This organization is also influenced by lawful organizational culture and idealistic culture can be traced in NAJA as well. However, NAJA is far from a transcendentalist and transformational culture. The identified strategies for enhancing organizational culture are of three types: 1) focusing on promotional, educational and training activities; 2) process improvement; and 3) structure improvement