تحلیل پراکندگی و ارزیابی میزان دسترسی به کاربری های ورزشی بر پایه داده های شهر تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تحلیل پراکندگی و ارزیابی میزان دسترسی به کاربری های ورزشی بر پایه داده های شهر تهران انجام گرفت. روش تحقیق حاضر از نوع پژوهش های کاربردی و از نظر میزان نظارت بر متغیرها و تحلیل داده ها، توصیفی-تحلیلی بود. روش پژوهش: برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار ARC GIS استفاده شد. ارزیابی توزیع و پراکنش فضاهای ورزشی به دو شکل روش تحلیل شبکه بر پایه دسترسی به فضاهای ورزشی و روش آنالیز آمار فضایی کانونی بر پایه وسعت فضاهای ورزشی انجام پذیرفت که اطلاعات مورد نیاز آن از شبکه راه های شهر تهران به منظور مدلسازی و طراحی شبکه دسترسی شهر تهران نقشه فضاهای ورزشی شهر تهران به عنوان مرکز خدمات بر روی شبکه دسترسی شهر تهران، نقشه کاربری اراضی شهری مناطق ۲۲ گانه کلانشهر تهران به ویژه کاربری مسکونی و سایر دادهای جغرافیای مربوط به مرز مناطق شهر تهران استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که منطقه 1۰با ۸۶ درصد بالاترین محدوده خدمات دهی فضای ورزشی و بعد از آن مناطق ۶، ۱۴، ۸ و ۳ به ترتیب با ۸۴، ۸۰، ۷۹، و ۷۷ درصد در رده های بعدی قرار می گیرند. مناطق 21 و 22 با وجود سرانه بالای فضای ورزشی، دارای کمترین محدوده خدمات دهی فضای ورزشی اند و مناطق ۱۸، ۵ و ۴ به ترتیب با ۳۵، ۴۳ و ۵۷ درصد دارای کمترین سرویس دهی هستند. در منطقه ۲۱ تنها ۴۳ درصد از سطح کاربری مسکونی در محدوده خدمات دهی فضاهای ورزشی واقع شده و بعد از آن مناطق 2۲ و ۵ کمترین مطلوبیت را دارا هستند. منطقه ۸ با ۹۶ درصد و منطقه 1۰ با ۹۹ درصد بالاترین نسبت سطح کاربری مسکونی در محدوده خدمات فضاهای ورزشی را دارند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق، داشتن سرانه ورزشی بالا لزوماً مستلزم استفاده بیشتر و دسترسی بیشتر نیست و در حقیقت، امکانات اصلی ورزشی شهر تهران در مناطقی واقع شده اند که میزان دسترسی به آنها نسبتاً کم است.Analysis and evaluation of the level of access to sports uses Based on data from Tehran
Introduction: The aim of this study was to analyze the dispersion and evaluate the level of access to sports uses based on data from Tehran Methods: The method of the present research was applied and was descriptive-analytical in terms of monitoring variables and data analysis. ARC GIS software was used for data analysis. Evaluation of distribution and distribution of sports spaces was done in two ways: network analysis method based on access to sports spaces and focal spatial statistics analysis method based on the size of sports spaces Results: All results showed that District 10 to 86 percent, the highest level of sport's coverage area and then the 6, 14, 8 and 3 respectively with 84, 80, 79, and 77 percent in the next category were located. Regions 21 and 22 were not well distributed despite high per capita sports area with minimum coverage level of service sports space. After this, regions 18, 5 and 4, respectively 35, 43 and 57 percent of the least important loss of service. In the region of 21 only 43 percent of the residential land use sports spaces located in the service area. And then 22 and 5 least favorite areas in the distribution of its sports spaces. Regions 8 with 96% and District 10 to 99% have the highest proportion of residential land use in the coverage of sports spaces. Conclusion: According to the results of this study, having a high per capita sport does not necessarily require more use and more access. In fact, the main sports facilities in Tehran are located in areas where the opportunity to visit them is relatively small.