بررسی جامعه شناختی سوژه گری مجازی (مطالعه کاربران اینستاگرام) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه کاربران، فضای مجازی را واقعیت تلقی می کنند و در آن به عنوان یک جهان اجتماعی درگیر می شوند. این درگیرشدن مستلزم تعریف خود به عنوان سوژه هایی در ارتباط با این جهان اجتماعی است. پژوهش حاضر به مطالعه برساخت سوژه گری مجازی در بین کاربران اینستاگرام می پردازد.پژوهش حاضر به شیوه کیفی انجام شده است. در این راستا از پارادایم تفسیری و روش نظریه زمینه ای چندگانه استفاده شده است. نمونه مورد مطالعه شامل 46 نفر از کاربران اینستاگرام است که به شیوه نمونه گیری هدفمند با لحاظ قاعده حداکثر تنوع انتخاب شدند.سوژه گری در فضای مجازی در شکل پساواقعیت ها و خودهای پساواقعی با استفاده از تکنیک های «کمال گرایی وجودی»، «گریز از بوده ام»، «همانندشدن با خود» و «همانندشدن با دیگری» برساخته و تعریف می شود. در هر چهار مفهوم، سوژه به دنبال کسب اعتبار است؛ با این تفاوت که همانندشدن با خود از طریق بازیابی خود و هویت رخ می دهد، اما کمال گرایی وجودی و همانندشدن با دیگری با سقوط در «دازمن» رخ می دهد.نکته اساسی در هردو شکل از اعتبار این است که خودهای مبتنی بر این اعتبارها پساواقعی و مبتنی بر پساواقعیت هایی هستند که فقط در فضای مجازی وجود دارند.Sociological Study of Virtual Subjectivity (Study of Instagram Users)
Presently, users perceive virtual space as an existential situation, and as a result, they participate in it as a social world. This engagement requires that we define ourselves as subjects within this social world. This study examines the construction of virtual subjectivity among Instagram users.This study was conducted qualitatively. In this regard, the interpretive paradigm and multiple contextual theory methodology were used. Using the method of targeted sampling in accordance with the maximization of diversity, 46 Instagram software users were selected as the study's sample.Subjectivity in virtual space is constructed and defined using the techniques of “existential perfectionism,” “escape from being,” “identifying with oneself,” and “identifying with another.” In all four concepts, the subject pursues existential validity, with the exception of existential perfectionism, where self-identification occurs through the recovery of self and identity, and “Dazman”, where identification with the other occurs through falling.Fundamentally, the selves based on both forms of credit are post-real and based on post-realities that exist and are present only in the virtual space.
تبلیغات
