آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۰

چکیده

شهرنشینی به عنوان دومین انقلاب در فرهنگ انسان، باعث دگرگ ونی در رواب ط متقاب ل انس ان ه ا و مح یط شده است. این دگر گونی موجب تغییر و تحولاتی در سطح زیست پذیری محیط زندگی شده است. در عصر جدید عوامل هوشمند سازی در شهرها باعث رشد چشمگیر تمامی متغیرهای اصلی زندگی شهروندی شده است.به همین دلیل بررسی اثر دگرگونی متغیرهای زیست پذیری با رشد شهرهای هوشمند ب رای ش هرها و ب ه وی ژه ک لان ش هرها ضرورت یافته است. بر این مبنا هدف پژوهش حاضر تحلیلی بر هوشمندسازی شهر در ارتقای زیست پذیری شهری در منطقه 2 شهرداری تهران است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی تحلیل است. جمع آوری داده های میدانی مبتنی بر پرسشنامه است یافته های پژوهش براساس مدل ویکوور نشان می دهد که سطح زیست پذیری محلات تفاوت زیادی دارد سعادت آباد زیست پذیرترین محله، در مقابل محله فرحزاد در شرایط نامناسب قراردارد. نتایج ضریب همبستگی بیانگررابطه مستقیم بین شهر هوشمند با زیست پذیری شهر با ضریب همبستگی 666/0 است. همچنین نتایج آزمون تی نشان میدهد که از بین مولفه های مورد بررسی، مولفه شهروند هوشمند با ضریب بتای 563/0 بیشترین تاثیر را بر زیست پذیری داشته است.

Analysis on urban intelligence in improving urban livability Case study of region 2 of Tehran metropolis

Urbanization, as the second revolution in human culture, has caused a change in the interaction between humans and the environment. This transformation has caused changes in the living environment. In the new era, smartening factors in cities have led to a significant growth of all major variables of citizenship life. Based on this, the purpose of the present study is an analysis of urban intelligence in promoting urban livability in District 2 of Tehran Municipality. The research method is applied in terms of purpose and descriptive in nature. The collection of field data is based on a questionnaire. Research findings based on the Vickover model show that the level of livability of neighborhoods is very different. Saadatabad, the most livable neighborhood, is located in front of Farahzad neighborhood in unfavorable conditions. The results of correlation coefficient show a direct relationship between smart city and city livability with a correlation coefficient of 0.666. Also, the results of t-test show that among the studied components, the intelligent citizen component with a beta coefficient of 0.563 had the greatest impact on viability.

تبلیغات