بررسی تطبیقی سیاست خارجی ایران و ترکیه در قفقاز جنوبی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تا 2015 (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حوزه قفقاز جنوبی متشکل از سه کشور آذربایجان، ارمنستان و گرجستان است. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و استقلال جمهوری های مذکور، بسیاری از اندیشمندان، این منطقه را در وضعیت خلاء قدرت ارزیابی کردند، به همین دلیل، این حوزه جغرافیایی توجه بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای همچون روسیه، اتحادیه اروپا، آمریکا، ایران و ترکیه را به خود جلب کرده است. ایران به واسطه تاریخ مشترک با قفقازجنوبی و همچنین جایگاه این منطقه از جهت ارتباط زمینی با فدراسیون روسیه و شمال اروپا، اهمیت زیادی برای این منطقه قائل است. بر پایه واقعیت های ژئوپلتیک و ژئواکونومیک، جمهوری اسلامی ایران نسبت به این منطقه به عنوان مکمل امنیتی و اقتصادی خود حساسیت زیادی نشان داده است. ترکیه از کشورهایی است که از ابتدای فروپاشی شوروی، نقش اساسی در منطقه قفقاز جنوبی ایفا کرده است. قرار گرفتن قفقازجنوبی در میان دو حوزه نزدیک دریایی (خزر و سیاه) ترکیه، باعث اهمیت مضاعف این منطقه برای این کشور شده است. سؤال محوری این مقاله بررسی تطبیقی سیاست های ایران و ترکیه در قفقاز جنوبی بر پایه شاخص های مهم تأثیرگذار در معادلات منطقه ای است. در تدوین مقاله با بهره گیری از روش کتابخانه ای، ازاسناد به زبان ترکی برای تبیین دیدگاه های ترکیه استفاده شده است. علیرغم اینکه فروپاشی شوروی فرصت تاریخی را در اختیار ایران و ترکیه قرار داد تا با برقراری روابط و همکاری های نزدیک سیاست ها و اهداف خود را در قفقاز جنوبی پیش ببرند، اما سیاست توسعه طلبانه ترکیه و سیاست احتیاطی و مدارای ایران برای ایفای نقش در معادلات این منطقه، شرایطی را دامن زد که هر دو کشور توفیق کافی برای تأثیرگذاری در این معادلات را نداشتند؛ هر چند که ترکیه موفقیت بیشتری را در این عرصه کسب کرد. در واقع، قفقاز جنوبی بیشتر به نقطه تلاقی تضارب اهداف ایران و ترکیه از یکسو و آمریکا و روسیه از سوی دیگر تبدیل شد.Comparative Study on Foreign Policies of Iran and Turkey from Collapse of Soviet Union up to Now (Opportunities and Threats)
Scholars of regional studies consider Transcaucasia (or the South Caucasus) as a region, which consists of three countries including Azerbaijan, Georgia and Armenia. After the collapse of the USSR, Iran and Turkey were to seek their own foreign policy in the South Caucasus based on all common points they had in this region. The main question is to study comparatively the foreign Policies of Iran and Turkey in the region.
We can say that the most significant opportunity for these two countries has been the collapse of USSR and the most serious threat for them has been the risk of the presence of a third power in this region. However, according to the sequence of events addressed in this study, it seems that the most rigorous threat for Iran in the South Caucasus is the security problem and presence of Trans-regional powers, especially in Azerbaijan. In return, Iran, by paying more attention to Armenia, has converted this country into its own source of opportunities in previously mentioned region. Besides, on the one hand, Turkey, because of positive attitude of Azerbaijan to it, have attained a proper opportunity in the South Caucasus. On the other hand, the deadlock between Turkey and Armenia has been the main threat for Turkey’s foreign policy in the South Caucasus. Then Iran's foreign policy orientation has been trying to support Armenia as a barrier between Azerbaijan and its rival, Turkey. Iran's goal is to emphasize the corridor south to north through Armenia, in order to reduce its dependence on Turkey to connect with Georgia and Black Sea littoral states.