نظام آینده پژوهی راهبردی نیروی انتظامی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه و هدف: حوزه محیطی نیروی انتظامی به واسطه فناوری های نوپدید، بسیار پیچیده، مبهم، دارای عدم قطعیت و پویا است و باید علاوه بر توانایی مدیریت تغییرات تدریجی، گسستگی ها را به سرعت تشخیص و مدیریت نماید. پاسخگویی به شرایط جدید نیازمند سازمانی پویا، منعطف و دارای توان تصمیم و عکس العمل سریع در برابر شرایط متغییر محیطی است و این امر به طور محسوسی بر ثبات سیستم سیاسی و محبوبیت حاکمیت اثر می گذارد. روش: در این پژوهش از روش های کمی و کیفی (آمیخته اکتشافی) جهت تحقق اهداف پژوهش، با مرور نظام مند منابع و انجام مصاحبه های عمیق با ۱۲ نفر از صاحب نظران و خبرگان، عناصر نظام آینده پژوهی راهبردی در نیروی انتظامی استخراج شد. در فاز بعد، به اعتباریابی مؤلفه ها و فعالیت ها و تعیین اهمیت آنها به کمک میانگین رتبه و معادلات ساختاری با دریافت نظرات 24  نفر از خبرگان مجرب پرداخته شده است. میزان آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تحقیق به ترتیب معادل 742/. و 782/. است. یافته ها: در یافته های تحقیق به ارائه فرایند، مؤلفه و فعالیت های نظام آینده پژوهی راهبردی در نیروی انتظامی و رتبه بندی آنها در فرایند ورودی در مؤلفه پویش و پایش، فرایند پردازش در مؤلفه تحلیل و تفسیر، فرایند پردازش در مؤلفه تحلیل و تفسیر و فرایند بازخورد در مؤلفه پیامدسنجی پرداخته شد. فعالیت های نظام آینده پژوهی در مؤلفه های مختلف شامل: پویش و پایش حرفه ای، تحلیل عوامل کلیدی، تحلیل پیشران ها،  تحلیل علی لایه ای،  شناسایی و تحلیل علایم ضعیف تغییر، توسعه قابلیت های آینده (تجهیزات، آموزش، دکترین، سامانه، ساختار و فرایند) و ... هستند.