هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر درماندگی مالی بر ارتباط بین نوسان پذیری سود و تصمیمات ساختار سرمایه، از طریق رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری می باشد. روش: از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ۸۲ شرکت طی سال های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۵ برای نمونه آماری انتخاب گردید و جهت بررسی اثر تعدیل گری درماندگی مالی، شرکت های نمونه به کمک مدل کاپلان زینگالس در دو گروه دسته بندی گردید. نوسان پذیری سود به کمک متغیرهای مشاهده پذیر ضریب پراکندگی نسبت بازده حقوق صاحبان سهام، ضریب پراکندگی نسبت سود علمیاتی به مجموع دارایی ها و انحراف معیار درصد تغییرات سود عملیاتی اندازه گیری شد و سنجش متغیر ساختار سرمایه از طریق نسبت های مجموع بدهی به مجموع دارایی، مجموع بدهی به ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام و مجموع بدهی به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام انجام گرفت. یافته ها: پس از اطمینان از برازش مناسب الگوهای اندازه گیری و ساختاری پژوهش نتایج نشان داد نوسان پذیری سود بر تصمیمات ساختار سرمایه اثر معکوس و معنی دار دارد و درماندگی مالی بر ارتباط بین نوسان پذیری و ساختار سرمایه اثر معنی دار دارد. به گونه ای که شدت ارتباط این دو متغیر در گروه شرکت های سالم قوی تر است. نتیجه گیری: تأثیر نوسان پذیری سود بر تصمیمات ساختار سرمایه در شرکت های سالم قوی تر از شرکت های دارای محدودیت مالی می باشد.