پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش های مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب بر امید و اضطراب کووید-19 معلمان زن در همه گیری ویروس کرونا انجام شد. این مطالعه ی ک پژوهش حاض ر ی ک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل معلمان زن دارای اضطراب کووید-19 در شهر اردکان در سال 1399 بود که با روش نمونه گیری داوطلبانه 20 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های مجازی اضطراب بیماری کرونا علی پور و همکاران (1398)و امید اسنایدر (1991)در مراحل پیش آزمون، پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش های مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب را در 8 جلسه یک ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت نمودند، در صورتیکه گروه گواه هیچ گونه مداخله ای در طول پژوهش دریافت ننمود. داده های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و در سطح معنی داری 05/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در پس آزمون گروه آزمایش میانگین نمرات اضطراب کووید-19، با کاهش معنادار (001/0>p و میانگین نمرات امید با افزایش معناداری همراه بوده است (001/0>p).پیشنهاد می شود تاثیرآموزش مجازی شادی با رویکرد تئوری انتخاب به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش اضطراب کووید-19 و بهبود امید مورد توجه قرار گیرد.
