نقش امنیت اجتماعی در ارتقاء مؤلفه سرمایه های اجتماعی با توجه به کیفیت مدیریت شهری

چکیده

یکی از مهم ترین عوامل مؤثر در موفقیت عملکرد مدیریت شهری، سرمایه اجتماعی شهروندان هست که نقشی بسیار مهم تر از سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ها و جوامع ایفا می کند و شبکه های روابط جمعی و گروهی، انسجام بخش میان انسان ها، سازمان ها و انسان ها و سازمان ها با سازمان ها هست. بدون سرمایه اجتماعی، پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی، ناهموار و دشوار خواهد بود. احساس امنیت، پدیده ای روان شناختی است که ابعاد گوناگون دارد. این احساس از تجربه های عینی و اکتسابی افراد از شرایط و اوضاع پیرامون ناشی می شود؛ بنابراین، افراد به شکل های گوناگون آن را تجربه می کنند. باید توجه داشت آنچه در این نوشتار مدنظراست، احساس امنیت در معنای واقعی و عام آن است و لازم است بین این مفهوم و ناامنی که جنبه کاملاً شخصی دارد، تفکیک قائل شویم. امنیت اجتماعی یکی از مهم ترین مسائل جامعه شناختی بشریت از ابتداى پیدایش حیات انسان بوده است که البته به دلیل تحولات سال های اخیر به شدت موردتوجه مسئولین، نخبگان، کارشناسان و عموم مردم قرارگرفته است. همچنین سرمایه های اجتماعی نیز از مقولات موردبحث در علوم اجتماعی و از اهداف مدیریت هست و در بردارنده نوع ارتباطات و تعاملات افراد انسانی یک اجتماع است و به صورت مستقیم بر سطوح سیاسی و اجتماعی جامعه تأثیر می گذارد. مقاله حاضر با تعریف مؤلفه های امنیت اجتماعی و سرمایه اجتماعی به بررسی نقش کیفیت مدیریت شهری در ارتقاء سرمایه اجتماعی پرداخته و موضوع ارتقاء سرمایه های اجتماعی را از منظر افزایش امنیت اجتماعی به واسطه عمل به وظایف و تکالیف محوله و خدمات ارائه شده از سوی مدیریت شهری موردبررسی و قرار داده و تأمین امنیت و ایجاد احساس آرامش و اطمینان درسانت و طراحی فضای شهری و تنظیم و سامان بخشی به فعالیت های مربوطه و خدمات ارائه شده توسط مدیریت شهری را جزء عوامل توسعه و ارتقاء سرمایه های اجتماعی تبیین نماید.