امیرکبیر واندیشه اصلاحی نظم وامنیت در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه و هدف: هدف این تحقیق بررسی اندیشه اصلاح نظم و امنیت توسط امیرکبیر صدراعظم بزرگ تاریخ ایران بوده است. او با دقت، هوشمندی و با بهره گیری از تجارب سفر خود به روسیه و عثمانی و مطالعه کتاب ها و روزنامه های متعدد، عمقعقب ماندگی ایرانرا در ابعاد مختلف ادراک کرد و برنامه های اصلاحیرابراینجات کشور از عقب ماندگی آغاز کرد.محورهای برنامه وی عبارت بود از: تأمین نظم و امنیت، اصلاحاداری، مالی، اقتصادی و مبارزه با فساد وتو جه به توسعه علمی کشور. در میان محورهای مزبور،اصلاحات مرتبط بانظم وامنیت جایگاه ویژه ای داشته است. روش پژوهش: این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات کیفی است که با روش تحلیل اسنادی انجام شده است وابزار گردآوری داده ها عبارت از کتاب هاواسناد تاریخی وفرمان ها موجود از زندگی سیاسی امیرکبیر بوده است. یافته ها: ایجاد نظم و امنیت داخلی، تأمین امنیت در جاده هاو راه ها، تدوین قوانین و مقررات برای تأمین عدالت کیفری، ساماندهی نیروهای نظامی و انتظامی، تأسیس سازمان خفیه برای مبارزه با فساد درباروشاهزادگان و ظلم نیروهای نظامی و انتظامی بر مردم، تأسیس دارالفنون برای توسعه علمی، نظامی و انتظامی ایران، ساماندهی امنیت ملی از طریق مبارزه بانفوذ انگلیس و روس. نتیجه گیری:اهتمام امیرکبیربه توسعه علمی کشور وانجام اصلاحات عمیق در عرصه های نظامی،انتظامی ومبارزه با فساد