تاثیر یک دوره تمرین استقامتی اینتروال همراه با نانوذرات سلنیوم بر بیان فاکتورهای LC3 و mTOR در عضله EDL موش های مبتلا به سرطان پستان (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر یک دوره فعالیت ورزشی تناوبی همراه با نانوذرات سلنیوم بر بیان فاکتورهای اتوفاژی در موش های مبتلا به سرطان پستان بوده است. بدین منظور تعداد 64 سر موش بالب سی با دامنه ی سنی 3 تا 5 هفته به شکل تصادفی به گروه های کنترل، تمرین اینتروال، نانوذرات سلنیوم و تمرین اینتروال همراه با مصرف نانوذرات سلنیوم تقسیم شدند. قبل از سرطانی کردن، 6 هفته تمرین به عنوان اثر پیشگیری کننده و آماده سازی بر روی موش ها اعمال گردید و بعد از آن برای القا سرطان از رده سلولی 4T1 و پروتکل تمرین تناوبی و مصرف نانوذرات سلنیوم به مدت 6 پس از القا هفته انجام شد. یافته های تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل واریانس سه سویه آنالیز شد، تاثیر سرطان بر بیان mTOR و تاثیر تمرین بر LC3 معنی دار بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر مصرف نانوذرات سلنیوم نتوانسته به تنهایی از آتروفی عضلانی ممانعت کند با این وجود مصرف نانوذرات سلنیوم در کنار تمرینات ورزشی تا حد زیادی توانسته از آتروفی عضلانی جلوگیری نماید. نهایتاً بر اساس این نتایج سازگاری در ژن های اتوفاژی احتمالا یک تقابل جبرانی برای تعدیل هموستاز بدن است.