زمینه و هدف: دلایل جغرافیای سیاسی، جغرافیای راهبردی و جغرافیای اقتصادی سبب شده تا نظم و امنیت خاورمیانه همیشه در دوران پس از جنگ جهانی دوم و به ویژه طی سال های اخیر در دستور کار آمریکا قرار گیرد و این تلاش ها بیشتر از طریق حضور مستقیم نظامی و آمادگی واکنش سریع صورت گرفته است. از طرف دیگر در پی پیروزی انقلاب اسلامی ایران موج گسترده ای برای رشد فرایند دموکراسی سازی در منطقه و به تعبیری نوعی ناپایداری سیاسی ناشی از تقاضای مشارکت مردم در روند قدرت به ویژه برای کشورهای حاشیه خلیج فارس به ارمغان آورد. موضوع بررسی شکل گیری نظم سیاسی و امنیتی در مناطق مختلف جهان به ویژه منطقه خاورمیانه که بسیاری از مسایل و مشکلات ناشی از ضعف شکل گیری این نظم است، دارای اهمیت است و بدون شک از طریق چنین پژوهش هایی می-توان به فهم روشنی از مسایل این کشورها دست یافت و بر مبنای این آسیب شناسی، به ارایه راهکارهای مختلف پرداخت. هدف از این پژوهش آن است که به بررسی نظم سیاسی و امنیتی خاورمیانه در سیاست خارجی آمریکا و تأثیر آن بر امنیت ملی ایران بپردازد. روش: روش پژوهش به صورت تبیینی- تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای و براساس تجزیه و تحلیل داده ها است. یافته ها و نتایج: آمریکا همواره تلاش کرده است که از طریق مدیریت تحولات خاورمیانه، شرایط را برای تشکیل نظم سیاسی امنیتی جدید در قالب و پوشش مبارزه با تروریسم، ایران هراسی و تضعیف موقعیت امنیتی جمهوری اسلامی ایران فراهم آورد؛ ولی باوجود این تلاش ها، هیچگاه به ترتیبات امنیتی در منطقه خلیج فارس به دلیل چشم پوشی نسبت به واقعیت ها و ساختارهای موجود، به موفقیت جدی دست نیافته است.