پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه بر راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته علوم تربیتی- گرایش تکنولوژی آموزشی دانشگاه اراک به تعداد 145 نفر بود. نمونه عبارت از دانشجویانی دختری بود که واحد درس مقدمات کامپیوتر را اخذ نموده اند. در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. حجم نمونه مورد مطالعه 34 نفر بود. با استفاده از یک پرسش نامه محقق ساخته، میزان تبحر و آشنایی دانشجویان با فن آوری های رایانه ای مورد سنجش قرار گرفت. پس از تعیین سطح هر یک از افراد و ارایه آموزش های مورد نیاز، همه افراد همتاسازی شدند و به خط پایه رسیدند، سپس به طور تصادفی در دو گروه 17 نفره قرار گرفتند. در این مطالعه، جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پنتریچ و دی گروت که دارای خرده مقیاس های راهبردهای شناختی (تکرار و مرور، بسط و گسترش، سازمان دهی و درک مطلب) و راهبردهای فراشناختی و خودنظم دهی (برنامه ریزی، نظارت و کنترل و نظم دهی) بود استفاده شد. به منظور تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد یادگیری سیار بر اساس الگوی طراحی آموزشی گانیه به طور کلی منجر به افزایش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانشجویان شد. ولی، در خرده مؤلفه های درک مطلب، برنامه ریزی و نظم دهی تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد.
