هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر مدلTGFU بر انگیزش خودمختاری و یادگیری سرویس والیبال در دانش آموزان نوجوان شهر کرمانشاه بود. آزمودنی های پژوهش 30 دانش آموز دبیرستانی (با میانگین سنی 32/16 سال) شهر کرمانشاه بودند. این پژوهش شامل سه مرحلة پیش آزمون، تمرینات به دو شیوهTGFU و سنتی و پس آزمون (یادداری) بود. تمریناتTGFU نیز شامل آموزش براساس مدل شش مرحله ایTGFU (با تأکید بر تاکتیک) بود که خود این تمرینات سنتی عبارت بود از: آموزش با تأکید بر مهارت و تکنیک. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی، روش های آماری آزمون تحلیل واریانس مرکب 2*2 و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گشت. نتایج نشان می دهد که مقادیر انگیزش خودمختاری برای گروهTGFU نسبت به گروه سنتی بیشتر است. علاوه براین، امتیازات سرویس استاندارد والیبال برای گروهTGFU و سنتی در مرحلة پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش را نشان می دهد؛ اما این افزایش در گروهTGFU بیشتر می باشد. به طورکلی، نتایج پژوهش مدلTGFU را به عنوان مدلی بهتر درمقایسه با مدل تکنیکی بر پایه مهارت برای آموزش و مربی گری پیشنهاد می کند.
