هدف پژوهش حاضر ترسیم مدل پیش بینی کننده بازگشت گردشگران آبگرم بر اساس خوشه های سبک زندگی است که این موضوع در دو گام مرتبط با هم صورت پذیرفت. در گام اول با استفاده از پرسشنامه ی سبک زندگی عابدی و کجباف، که پایایی و روایی آن به ترتیب از طریق آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول و دوم بررسی و تایید قرار گرفت نظرات 391 گردشگر در مورد 10 بعد سبک زندگی جمع آوری شد، سپس با استفاده از تحلیل خوشه ای K میانگین و بر اساس شاخص دیویس-بولدین خوشه های بهینه بدست آمد و گردشگران آبگرم در سه خوشه دسته بندی شدند. در گام دوم با استفاده از مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با گردشگران، 14 شاخص تاثیرگذار بر سفر مجدد آنها شناسایی و با استفاده از روش درخت تصمیم، مدل های تصمیم گردشگران در بازگشت مجدد طراحی و قواعد اگر-آنگاه مرتبط با هر خوشه استخراج شد. نتایج نشان داد گردشگران خوشه اول به شدت به هزینه های سفر از قبیل هزینه اقامت و هزینه چشمه حساس هستند، برای گردشگران خوشه دوم شاخص های بهداشت چشمه، تسهیلات امنیتی و نحوه برخورد کارکنان در اولویت تصمیم گیری قرار دارد و در نهایت در الگوی تصمیم گردشگران خوشه سوم سه شاخص بهداشت چشمه، امکانات اقامت و تسهیلات مشاوره ای و پزشکی از اهمیت فراوانی برخوردارند.
