این پژوهش با هدف تعیین عوامل مؤثر بر افزایش مشارکت دانشجویان در فعالیت های بدنی صورت گرفت. با مطالعة ادبیات پژوهش پنج عامل مدیریتی، انگیزشی، اقتصادی، زیرساخت و اماکن ورزشی و اجتماعی فرهنگی به منظور تعیین عوامل مؤثر بر افزایش مشارکت ورزشی دانشجویان انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها پرسشنامة محقق ساخته ای با 32 گویه، با توجه به ادبیات پژوهش تهیه شد که روایی صوری آن توسط خبرگان تأیید شد و برای بررسی روایی سازه نیز از تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی کمک گرفته شد. میزان پایایی پرسشنامه به وسیله آزمون آلفای کرونباخ، در مطالعة راهنما 83/0 به دست آمد. جامعة آماری این پژوهش 122001 نفر از دانشجویان دانشگاه های تهران بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نمونه برای این کار پژوهشی تعیین شدند. نمونه گیری به صورت تصادفی طبقه ای انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در سطح توصیفی و استنباطی از نرم افزار های SPSS و لیزرل شامل میانگین و فراوانی، تحلیل عاملی اکتشافی و مدل اندازه گیری استفاده شد. همچنین در نهایت مدل ساختاری تفسیری با تکنیک ISM به منظور شناسایی ارتباط بین متغیرها ارائه شد. نتایج نشان داد تمام عوامل شناسایی شدة پژوهش بر افزایش مشارکت ورزشی دانشجویان تأثیرگذارند. با توجه به بارهای عاملی، مهم ترین عامل اثرگذار بر مشارکت دانشجویان در فعالیت بدنی، عامل مدیریتی شناسایی شد و پس از آن عوامل اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، تجهیزاتی و انگیزشی قرار گرفت. بنابراین، مسئولان ورزش دانشگاه ها بهتر است ارتباط نزدیکی با دانشجویان داشته باشند و با توجه به اهمیت عوامل مدیریتی، تصمیمات صحیحی در زمینة مدیریت ورزش دانشگاهی اتخاذ و اجرا کنند.
