پژوهش حاضرالگویی بهینه از اثربخشی مدیران برمبنای تئوری مجموعه های فازی ارائه می کند. در این پژوهش بر مبنای چارچوب نظری لوتانز برای مدیران چهار نوع فعالیت به شرح فعالیتهای شبکه سازی، ارتباطات، مدیریت منابع انسانی و سنتی تعریف شده و مدل ارائه شده در واقع تناسب بهینه بین این فعالیتهاست که میزان اثربخشی مدیران را حداکثر می کند. جامعه آماری دراین تحقیق کلیه مدیران خبره شاغل با حداقل چهار سال سابقه مدیریت در یکی از واحدهای مجموعه استانداری با تعداد آنها هفده نفر می باشد. با تمام شماری، کل جامعه آماری مورد بررسی قرار گرفته است. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز ازابزار پرسشنامه استفاده شد و نهایتا الگوی بهینه به دست آمد. نتایج نشان می دهد چنانچه بیشترین منابع مدیران در فعالیتهای منابع انسانی (53.5%)، ارتباطات(28.5%)، سنتی (10.5%) و شبکه سازی (7.5%)صرف شود، حداکثر اثربخشی (61.9) برای مدیران مجموعه تحت بررسی حاصل خواهد شد.
