هدف از پژوهش حاضر تعیین روایی و پایایی پرسشنامه جهت گیری اخلاقی در دانشجویان ورزشکار بود. جامعه آماری شامل دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه فردوسی مشهد (450=N) بود که از بین آنها 186 آزمودنی به شکل تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. اب زار اندازه گیری پرسشنامه 14 سؤالی جهت گیری اخلاقی (میلتیادیس، 2010) بود که دارای دو مؤلفه (اخلاق وظیفه شناسی و اخلاق غایت شناسی) است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه پس از ترجمه توسط استادان متخصص مدیریت ورزشی تأیید شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از شاخص های توصیفی برای توصیف داده ها، از آلفای کرونباخ برای تعیین همسانی درونی و از تحلیل عاملی تأییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. یافته ها نشان دهنده همسانی درونی (72/0=α) برای پرسشنامه جهت گیری اخلاقی بود. در خصوص روایی سازه و براساس میزان روابط و T-value، تمامی سؤال ها رابطه معناداری با مؤلفه ها داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای مؤلفه خود باشند. شاخ ص های نسبت x2 به df (64/4) و 060/0=RMSEA هم برازش مدل را تأیید کردند. همچنین تمامی مؤلفه ها پیشگوی خوبی برای مفهوم جهت گیری اخلاقی بودند. در نتیجه روایی درونی و بیرونی مدل ""جهت گیری اخلاقی"" تأیید شد. در نهایت می توان گفت که پرسشنامه جهت گیری اخلاقی در ورزش ابزار اندازه گیری معتبر و پایاست که می توان برای ارزیابی جهت گیری اخلاقی دانشجویان ورزشکار از آن استفاده کرد و نتایج باثباتی هم به دست آورد.
