هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیرآموزش الکترونیکی بر رشد ابعاد شخصیتی دانش آموزان دوره پیش دانشگاهی شهرستان بابل است. در این پژوهش از میان جامعه 2823 نفری دانشآموزان مقطع پیش دانشگاهی، 92 نفر به روش تصادفی طبقهای به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه نمونه به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند و جهت دست یابی به هدف پژوهش، روش شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل اتخاذ گردید. ابزار پژوهش، پرسش نامه بود که به صورت پیشآزمون و پس آزمون اجرا شد. در این پژوهش گروه آزمایش، آموزش به روش الکترونیکی شامل پاورپوینت، نرم افزارهای آموزشی و کامپیوتر دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل چنین مداخلهای را دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از نمرات پیشآزمون و پسآزمون، از آزمون t مستقل استفاده شد. مقایسه میانگین نمرات پیش آزمون دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد که بین دو گروه قبل از شروع آزمایش تفاوت معنی داری وجود نداشت. مقایسه میانگین نمرات پس آزمون بین دوگروه نشان داد، بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل از لحاظ آماری، تفاوت معنی داری وجود دارد، هم چنین نتایج نشان داد که آموزش الکترونیکی تأثیر بیشتری در رشد شناختی، روانی، اجتماعی و اخلاقی دانش آموزانی که به این روش آموزش دیده اند، در مقایسه با دانشآموزانی که این روش آموزش را دریافت نکردند، داشته است.
