به منظور بررسی نگرش مربیان ورزش های تیمی و انفرادی ج.ا.ا. نسبت به کاربرد علم و فناوری اطلاعات در ورزش، 132 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامة استاندارد نقش فناوری اطلاعات در ورزش لایبرمان، کاتز و سورنتینیو (2006) با سه بخش مختلف (الف) نگرش کلی مربیان نسبت به رایانه و فناوری، ب) اهمیت علم و فناوری در کسب تجربة مربیگری و ج) درک علم و فناوری در ورزش پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی تأییدی، t مستقل) استفاده شد. یافته ها نشان داد که مربیان نخبه داشتن ارتباط خوب با ورزشکاران و کسب مدال در مسابقات را به عنوان اهداف اصلی انتخاب کردند. بین دیدگاه های زن و مرد و مربیان ورزش های تیمی و انفرادی در مورد علم و فناوری تفاوت معناداری به دست نیامد. به نظر می رسد که مربیان نخبه نسبت به اهمیت کلی علوم ورزشی آگاهی داشته و در مورد استفاده از فناوری های ورزشی نگرش مثبتی دارند، ولی لزوماً این نگرش مثبت را حتی زمانی که از فناوری اطلاعات برای دیگر فعالیت ها استفاده می کنند، در عمل به محیط های ورزش رقابتی انتقال نمی دهند. در نهایت می توان گفت که نگرش نسبت به فناوری خیلی مثبت است، ازاین-رو پیدا کردن راهبردهایی برای ترغیب مربیان به استفادة عملی از دانش علمی و فناوری های موجود از ضروریات است.
