باب لوکاس به عنوان تاثیر گذارترین اقتصاددان 30-25 سال گذشته حداقل در میان آنهایی که در اقتصاد پولی و کلان مطالعه می کنند، بسیار مورد احترام است. کار او انگیزه اولیه بازبینی جدی و احیاء مجدد این حوزه گسترده را فراهم نمود، بازبینی ای که غلبه انتظارات عقلایی، ظهور نظریه تعادل ذاتی نوسانات ادواری و تصریح اجزای تحلیلی لازم برای استفاده مدل های اقتصاد سنجی در سیاستگذاری را به دنبال داشت. اینها دستاوردهایی هستند که در سال 1995 جایزه نوبل علم اقتصاد را برای او به ارمغان آوردند. علاوه بر این، او نقش برجسته ای در زمینه موضوعات دیگر دارد که به برای دریافت جایزه دیگری کفایت می کند. در این میان نوشته های مهمی درمورد قیمت گذاری دارایی، رشد و توسعه اقتصادی، تعیین نرخ ارز، سیاست مالی و تورمی بهینه و ابزارهایی برای تحلیل مدل های بازگشتی پویا به چشم می خورد.
