به طور کلی سیاست های پرداخت یارانه در برخی از کشورهای دنیا مانند انگلستان و سوئد پیش از سال 1970 میلادی که دولت های رفاه حاکم بودند به منظور مرتفع ساختن مشکلات زندگی خانوارهای کم درآمد بکار گرفته شد، اما بعد از سال 1970 این سیاست در بسیاری از کشورها کنار گذاشته شد زیرا دولت ها به این نتیجه رسیدند که پرداخت یارانه، توان اقتصادی آنها را محدود کرده و سرمایه گذاری در بخش های کشاورزی و صنعتی را با مشکلات عدیده ای مواجه می سازد که در نهایت منجر به کندی رشد اقتصادی می گردد. بر این اساس دولت ها به این امر واقف گردیدند که در صورت عدم پرداخت یارانه می توانند با منابعی که از این بابت آزاد می شود به رشد سریعتر اقتصادی دست یابند.
