در روز صدها دانش آموز با ترس رفتن به مدرسه از خواب بیدار می-شوند. قلدری مشکلی است که نه تنها دانش آموزان، بلکه افراد دیگری را نیز نگران کرده است، چون این پدیده توسط والدین، معلمان و سایر افراد بزرگسال قابل مشاهده یا لمس نیست، هیچ وقت درجه شدت آن توسط این افراد درک نشده است. قلدری فرآیندی است که در آن یک فرد به صورت مداوم توسط فرد یا گروهی که از او ( چه از نظر فیزیکی و چه اجتماعی قوی ترند ) مورد آزار قرار می گیرد. دو دلیل عمده ی قربانی قلدری قرار گرفتن، ظاهر و طبقه اجتماعی است. قلدرها افرادی را به عنوان قربانی انتخاب می کنند که فکر می کنند قدری ندارند و افراد بی ارزشی هستند، (مثلاً کودکان خجالتی یا کمرو).
قلدری سریالی، رفتارهایی را تداعی می کند که با شرایط تشخیص داده شده اختلال خودشیفتگی مطابقت دارد. روند فراگیر بزرگنمایی و اهمیت به خود، نیاز به تحسین و عدم یکدلی از مشخصه های این اختلال است. افراد دارای این اختلال توانایی های خود را دست بالا گرفته و کارها و اعمال خود را خیلی بالا می برند و به همین نسبت اعمال و توانایی های دیگران را بی ارزش می انگارند و معمولاً به اصطلاح خالی بند هستند. این مقاله راهکارهایی برای جلوگیری از قلدری را بررسی می کند.
