ورزش حرفه ای

اهمیت و نقش ورزش در حوزه بین المللی و به طور ویژه حضور ورزشکاران پاک و عاری از دوپینگ در رویدادهای ورزشی بر کسی پوشیده نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی علل گرایش ورزشکاران نخبه به دوپینگ است که با روش کیفی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را هیئت رئیسه فدراسیون ها، مربیان و ورزشکاران تیم های ملی دوچرخه سواری، دومیدانی، وزنه برداری، کشتی و بسکتبال که بر اساس گزارش فدراسیون پزشکی در آذر 1395 دارای بیشترین آمار دوپینگ در ایران بودند و در بازی های آسیایی جاکارتا حضور داشتند، تشکیل می دادند. نمونه ها با روش نمونه گیری هدفمند و تکنیک گلوله برفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و برای انجام مراحل کدگذاری و تحلیل داده ها از نرم نرم افزار MAXQDA 2018 استفاده شد. بر اساس یافته ها، 13 مولفه به عنوان علل گرایش به دوپینگ در بین ورزشکاران ملی پوش ایران شناسایی شدند: مشکلات فردی، روانی، مالی، قانون، مدیریتی، مربیان، عملکردی، نگرش فرد، دلایل اجتماعی و فرهنگی، کنترل، ساختاری، منفعت طلبی و رسانه ها. در پایان، متناسب با نتایج به دست آمده پیشنهادهایی در راستای جلوگیری از گرایش ورزشکاران به دوپینگ ارائه شد.

هدف تحقیق حاضر، تعیین و ارزیابی مؤلفه های شایستگی کانونی شغلی ورزشکاران حرفه ای می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی با هدف کاربردی است. جامعه پژوهش شامل تمامی افراد اگاه به موضوع پژوهش شامل مدیران، اساتید، مربیان و مشاوران شغلی حوزه ورزش حرفه ای کشور بود. برآورد نمونه بر حسب تعداد قابل کفایت برای تحلیل در نرم افزار SmartPLS تعیین گردید (35 نفر) و به صورت هدفمند (قضاوتی) نمونه گیری شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته «شایستگی های کانونی شغلی ورزشکاران حرفه ای» که شامل 16 مولفه اصلی و 84 گویه بود بعد از تایید روایی و پایایی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نسخه سوم نرم افزار SmartPLS انجام شد. یافته ها نشان داد که 16 شایستگی کانونی شغلی شناسایی شده برای ورزشکاران به ترتیب میزان اثر شامل سبک زندگی، شایستگی های موردی، دستیابی به شغل، انتخاب شغل، سلامت، محیط زیستی، حفظ شغل، استراتژیک، کسب و کار، روانشناسی، تاثیرگزاری، بین المللی، نرم افزاری، رهبری، سیاسی و مدیریت ورزشی است و تمامی این ابعاد به طور معنی داری تبیین کننده  سازه شایستگی های کانونی شغلی ورزشکاران حرفه ای بودند. براساس نتایج پژوهش می توان گفت که شایستگی های کانونی شغلی ورزشکاران حرفه ای دارای تنوع و دامنه وسیعی از شایستگی های مختلف می باشد. از این رو مسیر شغلی ورزشکاران دارای پویایی و پیچیدگی مهارتی است.

مقدمه: ورزش حرفه ای از جمله عوامل حیاتی در توسعه صنعت ورزش در کشورهای مختلف است. حرکت به سمت توسعه در این پیچیدگی ها، بدون داشتن برنامه ای که بتواند از پس پیچیدگی ها و تغییرات محیطی برآید، مقدور نیست. روش پژوهش: از آنجایی که ورزش حرفه ای، دارای متولیان، بازیگران کلیدی و ذی نفعان متعددی است، در این پژوهش با استفاده از نرم افزار آینده پژوهی مک تور، میزان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری بازیگران کلیدی بر یکدیگر و همچنین شناسایی موضع هریک از بازیگران نسبت به اهداف، حوزه ورزش حرفه ای بررسی و راهبرد های مناسب ارائه شد. 12 نفر از خبرگان مدیریت ورزشی که به صورت کاملاً هدفمند انتخاب شده بودند، ماتریس های بازیگر – بازیگر و بازیگر – اهداف را تکمیل کردند. از نرم افزار مکتور به منظور تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: در نقشه ارتباط اهداف و بازیگران، ارتباط و فاصله هر کدام از بازیگران و اهداف مشخص شد که رسانه با تسهیل رویه های بین المللی برای بازیکنان و مربیان و باشگاه ها نزدیک است. دولت و نهادهای متولی برای تسهیل سرمایه گذاری و نمایندگی سازمان های بین المللی، واسطه ها برای کنشگری ورزش، اسپانسرهای نقش آفرین در سیاست گزاری کلان و وزارت ورزش و جوانان، مدیران عامل، مربیان و بازیکنان، کادر اجرایی، افراد قدرتمند و مدیران صنعتی برای حمایت های مالی، نقش آفرینی در صنعت ورزش و مطالبه گری برای افکار عمومی بسیار نزدیک اند.نتیجه گیری: با توجه به دستاوردهای کلی پژوهش به نظر می رسد اگر بازیگران کلیدی نقش مؤثر خود را متناسب با اهداف بازی کنند، می توان شاهد ارتقای برند و عملکرد باشگاه های حرفه ای بود.

هدف این پژوهش شناسایی و تحلیل محتمل ترین سناریو توسعه فوتسال کشور می باشد. پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد آینده پژوهی است که از لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه خبرگانی که در زمینه ورزش قهرمانی و حرفه ای و رشته فوتسال از دانش و تجربه لازم برخوردار هستند. نمونه گیری به صورت گلوله برفی است. 12 مصاحبه با خبرگان انجام گرفت. از فنون و ابزارهای مختلف همچون مصاحبه، پنل خبرگان و پرسشنامه استفاده شد. در پردازش داده ها نیز از تکنیک هایی از جمله تکنیک دلفی، تحلیل اثرات متقاطع،تحلیل ساختاری ،بالانس اثرات متقابل و از نرم افزار میک مک و سناریو ویزارد استفاده شد.34 عامل تاثیرگذار توسعه فوتسال کشور مشخص شدند. با بهره گیری از روش تحلیل ساختاری(اثرات متقاطع) و نرم افزار میک مک جایگاه هر عامل در سیستم به دست آمده مشخص شد و 8 پیشران به عنوان کلیدی ترین آینده سازها در توسعه فوتسال کشور مشخص شدند و با استفاده از آن ها محتمل ترین سبد سناریو توسعه فوتسال کشور بدست آمد که در این سبد سناریو بدست آمده هر 8 پیشران در افق زمانی 10 ساله به حالت فاجعه اتفاق خواهند افتاد. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان یک راهنما در برآورد و پیشنگری آینده سازمان های ورزشی ایران که با ورزش فوتسال در ارتباط هستند مؤثر باشد و مسیری را نشان دهد که باعث فاصله گرفتن از شرایط بحرانی و نزدیک شدن به شرایط ایده ال باشد و به توسعه کمی و کیفی رشته کمک زیادی کند.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل مقایسه ای کمال گرایی عوامل اجرائی و فنی در ورزش بود. که از نظر ماهیت کاربردی و از نظر روش تحلیل توصیفی-اکتشافی و در روش پیمایشی قابل حصول بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل کلیه خبرگان دانشگاه در زمینه رفتار سازمانی ودر بخش کمی شامل کلیه ورزشکاران، مربیان و مدیران ورزش حرفه ای کشور بود. نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند و در دسترس بود که با 20 نفر از اساتید با تجربه دانشگاه مصاحبه انجام شد و با همین تعداد به فلت اطلاعاتی منجر شد. نمونه آماری در بخش کمی با استفاده از جدول مورگان 353 نفر تعیین گردید . جمع آوری داده ها در بخش کیفی با استفاده از مصاحبه های کیفی با نخبگان، و در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 34 سوال در4 بعد و در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت صورت پذیرفت. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که با توجه به میانگین رتبه ها، متغیر عوامل موثر فردی دارای بالاترین رتبه، و متغیر محیطی، بین فردی و سازمانی دارای کمترین رتبه در بین متغیرها می باشد. یافته ها نشان داد که مدل عوامل موثر بر کمال گرایی در مدیران، مربیان و ورزشکاران حرفه ای کشور دارای برازش مطلوب بود. همچنین یافته ها نشان داد که بین میزان کمال گرایی مدیران، مربیان و ورزشکاران حرفه ای کشور تفاوت معنی داری وجود ندارد. واژه های کلیدی مدیران، مربیان، ورزشکاران، ورزش حرفه ای، کمال گرایی.

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ارتباطی رسانه های جمعی بر توسعه سواد اخلاقی بازیکنان حرفه ای فوتبال ایران طراحی و اجرا شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی-پیمایشی بود که براساس رویکرد پژوهش، آمیخته بود. جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی، خبرگان و اساتید حوزه مدیریت ورزشی بودند که در خصوص موضوع پژوهش تجربه و آگاهی لازم داشتند و در بخش کمی پژوهش، شامل همه بازیکنان فوتبال آقایان حاضر در لیگ های برتر و لیگ آزادگان بود. هر تیم ورزشی حرفه ای در این سطح (16 تیم در لیگ حرفه ای و 18 تیم در لیگ آزادگان)، 18 بازیکن بزرگسال داشت که درمجموع 612 بازیکن به عنوان جامعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر، مصاحبه های نیمه ساختارمند و پرسش نامه (21 گویه و دو متغیر اصلی مؤلفه به صورت لیکرتی) بود. برای بررسی داده های بخش کیفی از کدگذاری های باز، محوری و انتخابی استفاده شد و در بخش کمی روش مدل سازی معادلات ساختاری به کار رفت. همه روند تجزیه وتحلیل داده های پژوهش حاضر در نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و Smart PLS نسخه 2 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که انواع رسانه های جمعی بر سواد اخلاقی ورزشکاران حرفه ای تأثیرگذار است. با توجه به نتایج تحقیق، پیشنهاد می شود که رسانه های جمعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم در ساخت برنامه های خود، آموزش سواد اخلاقی را مدنظر قرار دهند و ارزش های اخلاقی را برای آحاد جامعه ازجمله بازیکنان فوتبال حرفه ای، مهم جلوه دهند.

سوادهای تخصصی در ارتباطات که فراتر از خواندن، نوشتن و گفت وگوی ساده هستند، در برقراری ارتباط انسان ها با خود، دیگران و حتی دیگر موجودات، نقش پررنگی دارند. کیفیت ارتباط خوب به معنای موفقیت بیشتر در زندگی شخصی و حرفه ای است. با استناد به این مقدمه کوتاه، این پرسش مطرح می شود که آیا سواد ارتباطی یک مهارت بسیار مهم در نزد ورزشکاران حرفه ای است؟ احتمالاً پاسخ مثبت است؛ زیرا ورزش حرفه ای در حال شکافتن اعتقادات منفی نسل های گذشته، مانند از بین بردن تبعیض های نژادی است و از سوی دیگر، ورزش حرفه ای، سلایق و علاقه مندی های مختلف را گرده هم آورده و به شکل گیری ارتباطات گسترده ای منجر شده است. ازآنجا که سواد ارتباطی در ورزش حرفه ای کمتر مطالعه شده است، هدف این مطالعه، تحلیل سوادهای تخصصی در ارتباطات ورزشکاران حرفه ای در ایران، براساس تکنیک تحلیل بازیگران کلیدی بود. این امر به وسیله ابزار شبیه سازی برنامه ریزی استراتژیک به نام مک تور انجام شد. در این مطالعه که از منظر پارادایم حاکم، انتقادی است، پس از آشنایی ورزشکاران حرفه ای رشته های فوتبال، دوومیدانی، کشتی، وزنه برداری و هندبال با سواد ارتباطی، از آن ها درخواست شد تا ماتریس های بازیگر-بازیگر و بازیگر-اهداف را که به نوعی سطح سواد ارتباطی آن ها را می سنجید، تکمیل کنند. نتایج در خروجی نرم افزار مک تور، بیانگر این بود که ورزشکاران حرفه ای رشته های منتخب، در برقراری ارتباطات خود با سوادهای تخصصی زبان بدن، ارتباط بین فرهنگی، سواد تبلیغاتی، ارتباط سازمانی، روابط بین الملل و هیجانی، ضعف دارند. در این پژوهش، پیشنهاد هایی برای داشتن ارتباطات بهتر، برای ورزشکاران حرفه ای ارائه شد.