افسانه زهرا توسلی

یکی از مسائل اجتماعی نوظهور در جامعه ایران، اختلال در فرایند کودکی و جامعه پذیری کودکانه است. پیش تر، کودکان از طریق تعامل با اعضای خانواده و بعدها با همسالان به صورت فعال آموزش های لازم را برای حضور در جامعه کسب می کردند؛ اما در حال حاضر انزوای ناخواسته کودکی و محروم شدن آن ها از تعامل با همسالان در محله و همسایگی عیان است. بخش عمده ای از این مسئله، ریشه در تغییرات در شرایط کالبدی شهر و به تبع آن حذف مناسبات همسایگی و محلی دارد. اختلال در فرایند کودکی و جامعه پذیری کودکانه، از زمانی آغاز می شود که تحولات شهرسازی عملاً میدان تعاملاتی که زمانی محل بازی و کنش های متقابل کودکانه بوده را از بین برده است؛ مسئله ای که در چند دهه گذشته باعث «کودکزدایی از شهر» و رانده شدن تدریجی کودکان به پستوی خانه و انزوای ناخواسته آنان شده و آشکارا زیست جهان کودکی بین دو نسل را متفاوت از یکدیگر ساخته است. با توجه به اهمیت مسئله، تحقیق حاضر با مطالعه ای کیفی و با استفاده از روش پدیدارشناسی، 30 تجربه از تجربیات کودکی مادران و دختران در 3 محله از محله های مناطق 5، 7 و 16 شهر تهران را توصیف کرده است؛ مادران و دخترانی که همه آن ها کودکی خود را در یک محله مشترک، اما با تجربه ای متفاوت گذرانده اند. نتایج نشان داد در اثر تغییرات کالبدی و به تبع آن دگردیسی در مناسبات اجتماعی، تجربه زیسته کودکان (دختران) با والدین (مادران) تفاوت بنیادی پیدا کرده است؛ تفاوتی که در تربیت و درنهایت شخصیت متفاوت مادران و دخترانشان پدیدار می شود. نتایج همچنین بر این دلالت دارد که برخلاف مادران، دختران نسل جدید (5 تا 12 سال) اغلب منزوی اند و سرگرمی هایشان بیشتر فردی و انفعالی است.

هدف از این تحقیق مقایسه هویت جنسیتی ورزشکاران زن و مرد حرفه ای ایران است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی و علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بازیکنان حاضر در تیم های ورزشی ملی و حرفه ای زن و مرد رشته های ورزشی تیمی و انفرادی ایران 380=N تشکیل می دهند. در این تحقیق تعداد ورزشکاران مورد تحقیق حدود 380 نفر بود که با استفاده از جدول مورگان و کرج سای 191 ورزشکار زن و مرد از تیم های ورزشی انفرادی و گروهی انتخاب شدند. ساندرا بم روان شناس در سال 1974 آزمونی را تهیه کرد که دوجنسیتی بودن را اندازه گیری می کند. میانگین هویت زنانگی همان طورکه انتظار می رفت، در زنان ورزشکار بالاتر است (0/432±5/11) و در مردان ورزشکار این میزان کمتر از زنان ورزشکار به دست آمد (0/502±4/96). میانگین هویت دوجنسیتی در زنان و مردان ورزشکار تحت بررسی برابر به دست آمد. این میزان در زنان ورزشکار 0/475±4/95 و در مردان ورزشکار 0/409±4/93 بود. t به دست آمده در این آزمون 2/263- و سطح معناداری کوچک تر از 0/05 به دست آمد که نشان دهنده تفاوت معنادار میانگین هویت جنسیتی زنان و مردان است.