مطالعات اندازه گیری و ارزشیابی آموزشی

برنامه های درسی در نظام آموزش عالی نقش تعیین کننده ای در تحقق اهداف آموزش عالی از نظر کمّی و کیفی دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی کیفیت برنامه درسی رشته تکنولوژی آموزشی است. روش تحقیق مورد استفاده، کیفی از نوع پدیدارشناسی است. نمونه ها از میان اساتید، دانشجویان و دانش آموختگان این رشته در سه دانشگاه تبریز، اراک و علامه طباطبایی با استفاده از روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، انتخاب شد. روش اصلی جمع آوری داده ها در این پژوهش، مصاحبه عمیق است. نتایج به دست آمده با استفاده از الگوی ون منن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج نشان داد اهداف و سرفصل های دروس این رشته نیاز به بازنگری دارند و نیز دانشکده های علوم تربیتی از نظر امکانات و تجهیزات لازم و نیروی انسانی متخصص برای اجرای اهداف ضعیف هستند. محتوای این رشته از لحاظ منطقی با یکدیگر ارتباط داشته اما از نظر به روز بودن پیشرفت نکرده است و جامعیت لازم را ندارد. و همانطور که از تجربیات دانشجویان بر می آید اساتید بیشتر از روش سخنرانی استفاده کرده و از روش های فعال تدریس کم در کلاس استفاده می کنند. 

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی آزمون تداعی ضمنی (IAT) (نسخه عزت نفس) بود. اهداف ویژه، شامل تعیین میزان پایایی بازآزمون، همسانی درونی، روایی همگرا و روایی افتراقی، بود. جامعه پژوهش حاضر دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بودند و 300 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند از بین دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد انتخاب شدند. همچنین به منظور بررسی پایایی بازآزمون 50 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس از دانشجویان دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی انتخاب گردیدند. براساس یافته ها، پایایی بازآزمون و همسانی درونی به ترتیب 52/0 و 63/0 به دست آمد روایی همگرا با آزمون حرف-نام 06/0 به دست آمد، اما با کنترل متغیر جنسیت افزایش قابل توجهی در روایی همگرا دیده شد (16/0). همچنین روایی افتراقی آزمون تداعی ضمنی عزت نفس نسبت به عزت نفس روزنبرگ 06/0 به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که آزمون تداعی ضمنی (نسخه عزت نفس) از پایایی و همسانی درونی خوبی برخودار است، روایی همگرای ضعیف ولی روایی افتراقی مناسبی دارد

یک مسئله مهم در تعیین نمره یک آزمون مرکب، نحوه ترکیب نمره بخش های مختلف آزمون یا اصطلاحاً خرده آزمون ها به منظور محاسبه نمره کل داوطلبان است. این وزن ها باید به گونه ای انتخاب شوند که ضمن در نظر گرفتن ویژگی های روان سنجی هر خرده آزمون و مؤلفه های تعیین کننده آنها، اختلاف نمره مشاهده شده هر داوطلب با نمره واقعی که بیانگر توانایی واقعی داوطلب است را حداقل نماید. به عبارت دیگر چارچوب تصمیم گیری بر مبنای ملاحظات مختلف نظیر روایی محتوا (اعتبار)، دفعات آزمون، پایایی و ... طراحی می شود. برای به دست آوردن حداکثر پایایی در نمره مرکب روش های مختلفی در چند دهه اخیر پیشنهاد شده است. این روش ها به دو دسته کلی، روش های ضمنی و عینی تقسیم می شوند. روش های ضمنی شامل جمع کردن نمرات خام و مدل بندی سئوال- پاسخ و روش های عینی شامل وزنی کردن مؤلفه ها به وسیله میزان دشواری سئوالات، تخصیص وزن ها به نمرات مؤلفه ها بر مبنای ماکسیمم اندازه پایایی، و وزنی کردن مؤلفه ها بر اساس ماکسیمم کردن روایی نمرات مرکب است. در این مقاله، رویکرد به دست آوردن حداکثر پایایی را در دو نظریه کلاسیک آزمون سازی و نظریه سئوال- پاسخ معرفی و ضمن بیان نقاط ضعف و قوت هر روش، برآورد پایایی نمره مرکب و خطای استاندارد اندازه گیری در این روش ها برای داده های شبیه سازی شده بررسی خواهیم کرد

هدف پژوهش حاضر، بررسی و تبیین جایگاه و نقش سازمان یادگیرنده در نظام توسعه و بهسازی منابع انسانی کارکنان دانشگاه شهید بهشتی تهران می باشد. بدین منظور، نمونه ای به حجم 250 آزمودنی به روش تصادفی ساده انتخاب شد. پرسشنامه محقق ساخته با ضریب پایایی 83/0 در مورد نمونه اجرا گردید، داده های بدست آمده با استفاده از الگوی معادلات ساختاری تحلیل گشت و الگوی پیشنهادی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که مؤلفه های مدیریت دانش، فرهنگ سازمانی و ساختار سازمانی بر چرخه سازمان یادگیرنده کارکنان تأثیر مثبت و معنی دار دارند. علاوه بر این، اجرای الگوی معادلات ساختاری نشان داد که داده ها با الگوی پیشنهادی برازش دارند. این بدان معناست که رابطه تمامی ضرایب مسیر پیشنهادی الگو نیز معنی دار بوده است (p < 0.01).

این مقاله، بخشی از پژوهشی است که به منظور ارزیابی تلاش های علمی 17 کشور در حال توسعه در راستای تولید علم در پنج سال اول قرن 21 صورت گرفته است. نتایج نشان دادند که سرانه درآمد با 70%، توسعه زیرساخت های فنّاوری مثل ضریب نفوذ اینترنت 72% بیشترین سهم در تولید علم دارند و از طرف دیگر نرخ خالص ثبت نام در سطح آموزش عالی که مهم ترین مؤلفه مورد نیاز است با 25% کمترین تأثیر در تولید علم داشته است. بر اساس داده ها ایران در بین این 17 کشور تقریباً دارای رتبه دهم در تولید علم است. اگر چه رشد تولیدات علمی این کشورها افزایش زیادی داشته است اما پیشرفت آنها هنوز قابل مقایسه با کشورهای توسعه یافته نیست چون تولید علم اولیه آنها در سطح پایینی قرار داشته است (بنیاد ملی علوم، 2002). به هر حال در صورت عدم تغییر در سیاست گذاری های کلان علمی مانند عدم خصوصی سازی دانشگاه ها و ارتباط با بازار تجاری و اصرار بر برنامه ریزی های غیر واقع بینانه و بدون انعطاف، جایگاه ایران روی یک پیوستار رقابتی در درازمدت ثابت خواهد ماند. 

هدف از این مطالعه، سنجش رضایت دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد از خدمات ارائه شده توسط اداره خوابگاه ها است. بدین منظور پس از ارزیابی روایی (منطقی) و پایایی (محاسبه آلفای کرونباخ) ابزار گردآوری داده ها، از تعداد 300 پرسشنامه که به روش نمونه برداری تصادفی توزیع شده بود استفاده گردید. با توجه به نتایج آزمون کولموگراف-اسمیرنوف که نرمال نبودن مؤلفه ها را تأیید می کرد، برای تحلیل داده ها از آزمون های من ویتنی و کرسکال والیس استفاده گردید. نتایج این آزمون ها تأثیر متغیرهای جنسیت، سن و مقطع تحصیلی را بر ادراکات و انتظارات دانشجویان آشکار کرد. همچنین، یافته های حاصل از محاسبات شاخص رضایت مشتری (دانشجو)، قوت های عمده و ضعف های عمده اداره امور خوابگاه ها را نشان داد. انتخاب الکترونیکی خوابگاه جزء قوت های اصلی و ایجاد کتابخانه در محیط خوابگاه و نوسازی وسایل اتاق ها جزء نقاط اساسی قابل بهبود شناسایی شدند.

هدف اصلی از انجام این پژوهش، اجرای الگوی ارزیابی درونی جهت آشکار نمودن نقاط قوت و ضعف گروه مدیریت بازرگانی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری می باشد. پژوهش از نوع کاربردی و در آن از روش تحقیق توصیفی - پیمایشی استفاده شده است. به منظور گردآوری اطلاعات لازم در مورد گروه آموزشی مدیریت بازرگانی پرسشنامه هایی در اختیار چهار زیر جامعه آماری مورد مطالعه شامل: پرسشنامه مدیران گروه (طی دو دوره)، هیئت علمی، دانشجویان و دانش آموختگان قرار گرفت و برای تعیین اهداف گروه به دلیل کم بودن تعداد اعضای هیئت علمی گروه مدیریت بازرگانی (6 نفر)، از مصاحبه همراه با سئوالات استفاده شد. نتایج نشان داد از هفت عامل فوق، عوامل جایگاه سازمانی و مدیریت گروه، هیئت علمی، امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی، دانش آموختگان گروه در «سطح مطلوب» ارزیابی شدند. سه عامل دیگر یعنی دانشجویان، راهبردهای یاددهی- یادگیری و دوره های آموزشی و برنامه های درسی در «سطح نسبتاً مطلوب» قرار گرفتند. همچنین هر سه دسته عوامل درونداد، فرایند و برونداد گروه آموزشی مدیریت بازرگانی نیز در «سطح مطلوب» ارزیابی شدند در نتیجه، وضعیت کلی گروه مدیریت بازرگانی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران در «سطح مطلوب» ارزیابی گردید