توان نوآورانه

این مقاله، بخشی از پژوهشی است که به منظور ارزیابی تلاش های علمی 17 کشور در حال توسعه در راستای تولید علم در پنج سال اول قرن 21 صورت گرفته است. نتایج نشان دادند که سرانه درآمد با 70%، توسعه زیرساخت های فنّاوری مثل ضریب نفوذ اینترنت 72% بیشترین سهم در تولید علم دارند و از طرف دیگر نرخ خالص ثبت نام در سطح آموزش عالی که مهم ترین مؤلفه مورد نیاز است با 25% کمترین تأثیر در تولید علم داشته است. بر اساس داده ها ایران در بین این 17 کشور تقریباً دارای رتبه دهم در تولید علم است. اگر چه رشد تولیدات علمی این کشورها افزایش زیادی داشته است اما پیشرفت آنها هنوز قابل مقایسه با کشورهای توسعه یافته نیست چون تولید علم اولیه آنها در سطح پایینی قرار داشته است (بنیاد ملی علوم، 2002). به هر حال در صورت عدم تغییر در سیاست گذاری های کلان علمی مانند عدم خصوصی سازی دانشگاه ها و ارتباط با بازار تجاری و اصرار بر برنامه ریزی های غیر واقع بینانه و بدون انعطاف، جایگاه ایران روی یک پیوستار رقابتی در درازمدت ثابت خواهد ماند.