فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۸٬۰۴۱ تا ۱۸٬۰۶۰ مورد از کل ۳۱٬۳۸۱ مورد.
سخنرانی بیل کلینتون رئیس جمهور آمریکا خطاب به شرکت کنندگان در کنفرانس فلسطین و دعوت از آنان برای تای
جهانی شدن و نابرابری در جوامع شهری جنوب شرق آسیا
حوزههای تخصصی:
نگاه گذرا به شیوه ی تاریخنگاری و تاریخسازی در افغانستان و جهان از گذشته های دور تا امروز
منبع:
سراج پاییز ۱۳۷۸ شماره ۱۸
حوزههای تخصصی:
نهضتی برای دفاع و آزادی
حوزههای تخصصی:
نقدها را بود آیا که عیاری گیرند؟ (نقد اظهارات آقای طاهر احمدزاده پیرامون حجج الاسلام فلسفی و حلبی)
حوزههای تخصصی:
گزارش ها و تحلیل ها: امنیت و توازن قوا در شرق و شمال شرقی آسیا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
نقش ایران در ایجاد سازمان امنیت و همکاری شورای همکاری خلیج فارس و جامعه توسعه اقتصادی جنوب افریقا
روابط نظامی ترکیه - رژیم اشغالگر قدس و تاثیر آن بر امنیت ج . ا . ا
حوزههای تخصصی:
الگوی «مقاومت اسلامی» مبتنی بر انسان شناسی علامه طباطبایی و شهید مطهری(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات قدرت نرم پاییز و زمستان ۱۳۹۷ شماره ۱۹
155 - 178
حوزههای تخصصی:
این مقاله به دنبال ارائه الگویی از مقاومت اسلامی مبتنی بر مبانی انسان شناختی علامه طباطبایی و شهید مطهری است. اهمیت این موضوع از آنجاست که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سطح منطقه ای، گفتمانی به اسم مقاومت نمود پیدا کرد اما کمتر از بُعد انسان شناسی فلسفی به آن پرداخته شده است. این مقاله به روش اسنادی، مباحث انسان شناختی را در پرتو نظریه اعتباریات در آثار این دو فیلسوف معاصر بررسی کرده است، سپس براساس آن، کنش گری انسان ها را در نظریه تشکیل جامعه و دولتِ ایشان نشان می دهد و در طرحی نوآورانه، با تعمیم نظریه تشکیل جامعه و دولتِ این دو اندیشمند به عرصه روابط بین ملت ها و دولت ها، الزام های تشکیل یک دولت جهانی و دلایل ناکامی بشر در رسیدن بدان را مشخص می کند و الگویی از روابط سه گانه استثماری، کارکردی و هویتی را به عنوان مدل جایگزین تعاملات بین المللی تبیین می کند. در این میان، الگوی تعامل دولت اسلامی براساس روابط سه گانه مذکور با سه دسته مختلف از بازیگران فراسرزمینی (استثمارگران، بازیگرانِ هم هویت و غیرهویت) در پرتو قاعده «نفی سبیل» و برآورده ساختن چهار نیاز اساسی بشر به عنوان الگوی مقاومت اسلامی، ارائه می شود.
دورنمای تجارت جهانی و برآورد هزینه حمایت از تولیدات استراتژیک کشاورزی در طول برنامه دوم: هزینه حمایت از تولیدات استراتژیک کشاورزی در برنامه دوم
حوزههای تخصصی:
پایان عصر جزم اندیشی و اطاعت کورکورانه
منبع:
گزارش مهر ۱۳۷۸ شماره ۱۰۴
حوزههای تخصصی:
کنکاشی دیگر پیرامون برخی واقعیت های تاریخی (بخش 2)
حوزههای تخصصی:
در پرتو مشروطه خواهی
شمه ای از روابط ایران و پاکستان (اردیبهشت 1344)
منبع:
وحید خرداد ۱۳۴۴ شماره ۱۸
حوزههای تخصصی:
قرآن و علم آفرینی
حوزههای تخصصی:
الجزایر: یک دهه بحران
حوزههای تخصصی:
نگرش انتقادی از درون به اصلاح طلبی در جمهوری اسلامی ایران؛ درس هایی برای مصالحه#,(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
نزدیک به دو دهه پس از انقلاب اسلامی ایران، گروهی از نخبگان، با جهت گیری به سمت دموکراتیزاسیون نظام سیاسی حاکم، تلاش و تکاپوی های نظری و عملی خود را آغاز کردند. این نخبگان و اندیشه ی آنها به نام «اصلاح طلبان» و «اصلاحات» مشهور و سبب تحول مهمی در تاریخ سیاسی و اجتماعی جمهوری اسلامی شدند؛ اما تحقق اهداف آنها با چالش مواجه شد. ناکامی در اصلاحات و «گذار به دموکراسی»، نخبگانی را که به نحوی شگرف، قدرت سیاسی را بدست آورده بودند، از دایره ی آن خارج کرد. هدف اصلی این مقاله، نقد و بررسی عملکرد جریان اصلاح طلب در ساختار جمهوری اسلامی ایران، با نگاهی درونی است و در این راستا، از روش و ابزار مصاحبه با برخی از دولتمردان و متفکران اصلاح طلب و یا نزدیک به آنها (نمونه گیری هدفمند)، استفاده شده است. بر این اساس، با توجه به ماهیت موضوع، از نظریات گذار به دموکراسی در چارچوب نظرات نخبه گرایانه ی اودانل[1] و اشمیتر[2] برای تحلیل و تبیین، بهره گرفته و نیز بر مشی تعاملی و مصالحه جویانه، تأکید شده است. بر اساس یافته های پژوهش، اصلاح طلبان نتوانستند انسجام و مشی واقع گرایانه و میانه روی را حفظ نموده و تعامل مناسبی با مخالفان اصلاحات و نیز بدنه ی اجتماعی خود برقرار کنند؛ لذا به دنبال عدم توفیق در اجماع و مصالحه، که در واقع به معنای ناکامی های سیاسی آنها بود، به تدریج اعتماد جامعه را نیز از دست داده و دچار افول اجتماعی شدند. مجموعه ی این حوادث، به خشونت و بی ثباتی سیاسی- اجتماعی، خروج گسترده ی اصلاح طلبان از دایره ی قدرت و نیز بسته شدن بیش از پیش فضای سیاسی و اجتماعی انجامید و روندهای سیاسی دست کم تا سال 1392، به سوی عکس اهداف اصلاح طلبی، جریان یافت.