درخت حوزه‌های تخصصی

پروفسور برونتو نتل یکی از پیشکسوتان علم اتنوموزیکولوژی ، از دهه 1960 تحقیقات خود را در ارتباط با موسیقی دستگاهی ایران آغاز نمود. برونتو نتل از اساتید عالی رتبه دانشگاه ایلینویز آمریکا می باشد و ریاست بخش موزیکولوژی و انتوموزیکولوژی آن دانشگاه را عهده دار است. از رؤسای اسبق انجمن ملی انتوموزیکولوژی و سردبیر نشریه انتوموزیکولوژی و مؤلف کتابهای معروفی چون : تئوری و مبانی انتوموزیکولوژی، مسائل و مفاهیم در بررسیهای انتوموزیکولوژی ، شناخت ردیف موسیقی ایران در بافت فرهنگی و تأثیرات غرب بر موسیقی سنتی ملل می باشد. پروفسور نتل در سالهای 70-1967 نزد استاد نرعلی برومند در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به بررسی در زمینه موسیقی دستگاهی(ردیف) پرداخت و پس از آن همواره نشریات و کتب بسیاری در این ارتباط به تألیف و چاپ رسانده است. مقاله حاضر که اختصاصاً در مجله هنرهای زیبا به چاپ می رسد به زبان انگلیسی است که توسط آقای دکتر علی زرّین در کانادا به فارسی ترجمه شده و برای انتشار آن در ایران به گروه موسیقی دانشکده هنرهای زیبا ارسال شده است.

«کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه توانمند، شاه بابل، شاه سومر و آکد...» این ها نخستین جمله های حک شده بر منشور کوروش است. لوحی استوانه ای شکل که از زیر ویرانه های دیوارهای بابل کشف شد. پادشاهی که در عصر خود زبان زد، جهان بود و امروز نه تنها ایرانیان که همه باستان شناسان و مورخان از تحسین او در اشاعه انسانیت و احترام به ملل و دیگر ادیان، سخن می گویند.

با رونق تولید پارچه های ابریشمی در دوره آل بویه، منسوجات به کالای پرارزشی در ایران تبدیل شدند. بر اساس مدارک مکتوب و یافته های باستان شناسی، در دوره آل بویه پارچه هایی از جنس ابریشم و مزین به نقوش حیوانی، گیاهی و یا کتیبه کوفی، بافته می شده است. یکی از نکات مهم این پارچه های مزین به نقش و کتیبه، کاربری آنها بوده که به عنوان کفن از آنها استفاده می شده است. با توجه به کارکرد پارچه ها به عنوان کفن و محتوای کتیبه های بافته شده، این سوال مطرح است که فرهنگ آل بویه چه تأثیری در چگونگی این هنر داشته است؟ هدف از این پژوهش بررسی سوگیری فرهنگی در زمینه پارچه های ابریشمی کتیبه دار در عصر آل بویه است. محوریت مقاله حاضر بر مبنای خوانش کتیبه های 26 پارچه ابریشمی است که از کاوش های باستان شناسی گورستان نقاره خانه و بی بی شهربانو واقع در شهرری به دست آمده اند. داده های به کار برده شده در این پژوهش، از طریق منابع کتابخانه ای و قابل استناد جمع آوری شده اند و تجزیه و تحلیل داده ها، به صورت کیفی و کمی می باشد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی ماهیت نقوش و محتوای نوشتاری پارچه های آل بویه است که با توجه به درجه اهمیت آنها به عنوان کفن و یا در کنار متوفی استفاده شده اند. با توجه به نقش بارز فرهنگ تصویری ایران باستان در نقوش منسوجات، نقش های مورد استفاده به چهار دسته اصلی تقسیم شده اند که به صورت نمادین اشاراتی به کرامت انسان، زندگی پس از مرگ، جاودانگی، بقای انسان و ارتباط انسان و آخرت دارند. نوشتار موجود در کنار نقش ها، شامل مضامینی است که بر محتوای نقوش تأکید می کنند و در بررسی نقوش ، متون هم نشین با منسوجات نیز مورد بررسی قرار گرفته اند. بیش ترین متن های مورد استفاده در این منسوجات، متن هایی با محتوای دینی یا نص است که از کتاب های شعر عربی گرفته شده اند. این منسوجات، نگاه دوگانه ای دارند؛ از یک سو نقش پارچه ها برگرفته از نقوش اسطوره ای ایران باستان بوده و از سوی دیگر، نگرش دینی آل بویه سبب بهره گیری از کتیبه های اسلامی در پارچه ها شده است.