درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از اجرای این تحقیق مطالعه و بررسی آثار خصوصی سازی در افزایش کارایی اقتصاد ملی بویژه در بخش خدمات عمومی آثار و تبعات ویژه آن بر ورزش کشور در بخش قهرمانی است نمونه آماری 326 تن از مدیران سازمان تربیت بدنی تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش و تربیت بدنی وزارت علوم تحقیقات و فناوری در 8 گروه از سطوح مختلف مدیریتی و همچنین در 4 گروه مدیران باشگاه ها مدیران آموزشی اجرایی و ستادی در دوره ده ساله 83-1373 در سطح کشور در نظر گرفته شدند تحقیق از نوع پیمایشی و از طریق میدانی و کتابخانه ای انجام شده است برای بررسی اهداف ویژه و آزمون فرضیه های تحقیق از پرسشنامه 54 پرسشی در 8 زمینه اصلی استفاده شد روایی و پایایی پرسشنامه تحقیق با بهره گیری از روش های آماری و با ضریب اطمینان 95 در صد مورد بررسی و تایید قرار گرفت مدیران در مجموع نسبت به اعمال سیاست خصوصی سازی( 3/83 در صد نظر موافق دارند و متعقدند اجرای سیاست مزبور با توسعه و تحول در ورزش و ارتقای کارایی همراه است و موجب اصلاح ساختار ورزش کشور خواهد بود.

هدف اصلی از این تحقیق، مقایسة آرایش های تمرینی مسدود، تصادفی و مسدود – تصادفی بر یادگیری سرویس های ساده، چکشی و موجی والیبال بود. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بود و به منظور تحقق اهداف تحقیق، 34 نفر از دانشجویان دانشگاه شمال به روش تصادفی انتخاب شدند و همة آنها در مهارت های سرویس والیبال مبتدی بودند. بعد از آموزش اولیه و پیش آزمون که بر اساس آزمون سرویس والیبال ایفرد انجام گرفت، آزمودنی ها به سه گروه تمرین مسدود، تصادفی و مسدود تصادفی همسان تقسیم شدند. در ادامه هر گروه در 15 جلسة تمرینی ویژه شرکت کردند و بلافاصله پس از پایان دورة تمرینی، آزمون اکتساب به عمل آمد. یک هفته بعد آزمون های یادداری و انتقال انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحلة اکتساب، تفاوت بین گروه ها معنادار بود و گروه مسدود نسبت به دو گروه دیگر نمره های بهتری را به دست آورد، ولی در آزمون یادداری تفاوت بین گروه ها معنادار نبود. هر چند در آزمون انتقال تفاوت بین گروه ها معنادار بود، به طوری که نمره های گروه مسدود – تصادفی بهتر از دو گروه دیگر به ویژه گروه مسدود بود.

هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی شاخص های ارزیابی عملکرد مربیان لیگ برتر فوتبال ایران از دیدگاه مربیان و بازیکنان بود. جامعة آماری پژوهش تمامی سرمربیان و مربیان (72نفر) و بازیکنان ایرانی (277نفر) شاغل در دهمین دورة لیگ برتر فوتبال ایران (90-1389) بودند. نمونة آماری برابر با جامعة آماری در نظر گرفته شد، که در نهایت 70 سرمربی و مربی، 197 بازیکن فوتبال و در مجموع 267 نفر در پژوهش حاضر شرکت کردند. از پرسشنامة محقق ساخته حاوی 60 گویه یا شاخص ارزیابی عملکرد مربیان فوتبال در مصاحبه ای نیمه هدایت شده و در مقیاس پنج ارزشی لیکرت استفاده شد. اساتید صاحب نظر و مربیان و کارشناسان با سابقة فوتبال روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را تأیید کردند. پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد (92/0 =α). برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی با چرخش متمایل، آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0 P≤ استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل عاملی از 60 گویة ارزیابی عملکرد، سه گویه حذف و 57 گویه در پنج عامل قرارگرفت. عوامل فنی- آموزشی (15 گویه)، رفتاری و تربیتی (13 گویه)، مدیریت تیمی و فردی (11 گویه)، حفظ و ارتقای تیم (10 گویه) و عامل سابقه و تجربه (8 گویه)، به ترتیب، مهم ترین عوامل ارزیابی عملکرد مربیان فوتبال شناخته شدند. همچنین، بین اولویت همة عوامل ارزیابی عملکرد مربیان (به استثنای تفاوت بین عوامل رفتاری و تربیتی با فنی- آموزشی) تفاوت معناداری وجود داشت (05/0≥P). با توجه به اولویت بالای عامل فنی-آموزشی و عامل رفتاری و تربیتی، کارشناسان و مدیران ورزشی می توانند مربیان را از نظر شاخص های فنی ارزیابی کنند و چون بازیکنان بیشترین ارتباط را با مربی دارند، ارزیابی مهارت های رفتاری و ارتباطی مربیان نیز بسیار مهم است.

هدف از انجام این تحقیق بررسی نظریه ای بود که کاهش فراوانی نسبی بازخورد سبب افزایش یادگیری برنامه حرکتی تعمیم یافته می شود، در حالیکه یادگیری پارامتر را کاهش می دهد(1). بر این اساس اثر بازخورد خودکنترلی بر یادگیری زمان بندی نسبی و مطلق یک تکلیف زمان بندی متوالی مورد مطالعه قرار گرفته است. 60 نفر آزمودنی به صورت داووطلبانه انتخاب و بر اساس نوع ارائه بازخورد به سه گروه خودکنترلی، جفت شده و آزمونگر تقسیم شدند. تکلیف آزمودنی ها حرکت در مسیر از قبل مشخص شده یعنی فشردن کلید های 2، 6، 8 و 4 یک دستگاه زمان بندی متوالی با حفظ زمان بندی نسبی و مطلق معین بود. آزمودنی های خودکنترلی در هر زمان که نیاز داشتند بازخورد دریافت می کردند، در حالی که دو گروه دیگر کنترلی بر زمان دریافت بازخورد نداشتند. آزمایش از سه مرحله اکتساب، یادداری و انتقال تشکیل شده بود و آزمودنی های خودکنترلی یادگیری زمان بندی نسبی را در هر سه مرحله نشان دادند. نتایج تحلیل واریانس عاملی مرکب نشان داد اثر اصلی نوع بازخورد بر زمان بندی نسبی در دسته کوشش های مختلف مرحله اکتساب معنی دار بود و آزمودنی های گروه خود کنترلی و آزمونگر دارای خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت شده بوده اند. همچنین، اثر اصلی نوع بازخورد بر زمان بندی نسبی در مرحله یادداری معنی دار بود و آزمودنی های گروه خود کنترلی و آزمونگر دارای خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت شده بودند. اثر اصلی نوع بازخورد بر زمان بندی نسبی در مرحله انتقال معنی دار بود و آزمودنی های گروه خود کنترلی دارای خطای زمان بندی نسبی کمتری در مقایسه با گروه جفت شده بودند. یافته ها اثر سودمند بازخورد خودکنترلی بر یادگیری GMP در مقایسه با پارامتر را نشان می دهند و حمایتی دیگر بر جدائی نظری این فرآیندها فرآهم می کنند.

فرهنگ یا جو حاکم بر سازمان، مبین شیوه ی زندگی سازمان است. شکل دهی وهدایت فرهنگ سازمانی ،می تواند افزایش بهره وری سازمان را به دنبال داشته باشد .هدف از این پژوهش ، تحلیل عوامل فرهنگ سازمانی وبررسی رابطه ی شاخص های ان با بهره وری در مدیران سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران است.شاخص های فرهنگ سازمانی شامل: خلاقیت ،ریسک پذیری،رهبری، حمایت مدیریت یکپارچگی ،کنترل ،هویت ،پاداش ،سازش با پدیده تعارض والگوهای ارتباطی است.دراین پژوهش میدانی ،تعداد 81 مدیر به دو پرسشنامه فرهنگ سازمانی وبهره وری پاسخ دادند. درمطالعه مقدماتی ضریب پایایی پرسشنامه ها با خطای کمتر از 5 درصد مورد تایید قرار گرفت .علاوه برروش های آماری توصیفی ،از آزمون ناپارامتری ضریب همبستگی اسپیرمن وآزمون کا – اسکور استفاده شد.تجزیه وتحلیل یافته ها حاکی از آن است که بین فرهنگ سازمانی با بهره وری مدیران سازمان تربیت بدنی رابطه ی معنی داری وجود دارد . عوامل ده گانه ی فرهنگ سازمانی با یکدیگر رابطه ی معنی داری را نشان دادند .صرفاً الگوهای ارتباطی با سایر عوامل رابطه ی معنی داری نشان نداد. بین ویژگی های فردی از جمله میزان سن ،تحصیلات وسابقه ی کاربا فرهنگ سازمانی وهمچنین با بهره وری مدیران رابطه ای مشاهده نشد.

در خصوص حافظه، محل ذخیره حافظه و ارتباط آن با یادگیری، نظریات زیادی وجود دارد ولی هیچ یک از آنها کنجکاوی بشر دانش پژوه را به تمامی ارضا نکرده است. مقاله حاضر با استناد به یافته های فیزیک، ژنتیک و روان شناسی، فرضیه جدید و متفاوتی را در حیطه حافظه معرفی کرده است و رویکردهای مستخرج از آن را که ممکن است در پژوهش های آتی تربیت بدنی و علوم ورزشی سودمند باشد، مطرح می کند. مطابق با این فرضیه، یادگیری و رفتار افراد یک گونه در حافظه جمعی آن گونه ثبت شده و استفاده تمام افراد گونه مذکور از آن را ممکن می سازد. این فرضیه به وجود میدانی به نام میدان شکل ساز اشاره می کند که در بیرون و درون ارگانیزم قرار دارد. در میدان شکل ساز، اطلاعات مربوط به شکل (ساختار) و رفتار (یادگیری) ارگانیزم ثبت شده و به این ترتیب یادگیری افراد یک گونه به سبب یادگیری دیگران تسهیل می شود. به عبارت دیگر یادگیری میان افراد یک گونه قابل انتقال است. از دیدگاه علم فیزیک، این میدان در قالب کوانتوم، به صورت ذره و موج عمل می کند و تحت تاثیر زمان و مکان نیست. در این مقاله با رجوع به شواهد پژوهشی موجود که تبیین کننده تاثیر میدان شکل ساز در تسهیل یادگیری است، چشم اندازی برای پژوهش های آتی در حیطه یادگیری حرکتی ترسیم شده است.

هدف از این تحقیق، شناسایی و توصیف موانع اجرای روشهای فعال تدریس تربیت بدنی و مقایسه دیدگاه دبیران مرد و زن مدارس راهنمایی نواحی چهارگانه شهر اهواز می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران تربیت بدنی زن و مرد(213نفر) نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر اهواز بودند که از این میان، تعداد 140نفربراساس جدول نمونه گیری مورگان به صورت خوشه ای و تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند(1). ابزار اندازه گیری در این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بوده و روایی محتوایی آن با استفاده از اظهارنظر 40نفر از متخصصان و خبرگان حوزه تحقیق مورد بررسی واصلاح قرار گرفت و تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (89/0=r ) برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنبا طی (آزمونهای آنالیز واریانس یک راهه، آزمون مجذورکا ، آزمون Test – t و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. برخی از نتایج پ ژوهش نشان میدهد که بین دیدگاه دبیران تربیت بدنی نواحی چهارگانه شهر اهواز در ارتباط با شناخت موانع اجرای روشهای فعال تدریس در سطح (05/0=α) تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین بین برگزاری دورههای ضمن خدمت روشهای تدریس فعال برای دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری این روشها رابطه مثبت و معناداری در سطح ( 05/0=α) مشاهده گردید. به علاوه بین سطح مدرک تحصیلی دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری روشهای فعال تدریس، رابطه مثبت و معناداری مشاهده شده است و نهایتاَ نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سطوح سابقه تدریس و به کارگیری روشهای فعال تدریس رابطه منفی و معناداری وجود دارد و همچنین بین دیدگاه دبیران زن و مرد نواحی چهارگانه آموزش و پرورش در به کارگیری روشهای فعال تدریس، تفاوتی مشاهده نمیشود.

بیماری پارکینسون که از بیماری های گروه سنی سالمندان می باشد یک عارضه پیشرونده مزمن بوده که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر و با ایجاد اختلال در عقده های قاعده ای مغز، مشکلات حرکتی زیادی را در بیماران ایجاد می کند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات مقاوتی و تعادلی بر عملکرد عضلانی-اسکلتی، بیماران مرد مبتلا به پارکینسون بود. تعداد 22 نفر از بیماران مبتلا به پارکینسون به صورت در دسترس انتخاب و بطور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. بیماران بصورت تصادفی در دو گروه تجربی ( 11 نفر ) و کنترل ( 11 نفر ) تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام برنامه تمرینی منتخب پرداختند. قبل و بعد از دوره تمرینی قدرت عضلات چهارسر رانی، همسترینگ و دوقلو تمامی بیماران با استفاده از دینامومتر اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از t وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. افزایش معناداری در قدرت عضله چهار سر هر دو پای راست و چپ (P< 0.05) و قدرت عضله همسترینگ پای راست (P< 0.05) مشاهده شد در حالیکه قدرت عضله همسترینگ پای چپ به طور معناداری کاهش (P< 0.05) و تغییر معناداری در قدرت عضله دوقلوی پای راست و چپ مشاهده نشد (P>0.05). در بیماران گروه کنترل هیچ گونه تغییرات معنادری مشاهده نشد (P>0.05). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ده هفته تمرینات مقاومتی و تعادلی موجب بهبودی قابل ملاحظه ای در قدرت عضلانی بیماران پارکینسون می شود، بنابراین می تواند به عنوان یک مدالیته در برنامه درمانی این دسته از بیماران گنجانده شود.

هدف تحقیق: ورزش شدید با تغییراتی در سطوح پروتئینهای فاز حاد همراه می باشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر فعالیتهای بدنی شدید هوازی بر روی سطوح پروتئینهای مثبت و منفی فاز حاد دوندگان مرد جوان بود. روش تحقیق: بدین منظور16 نفر دونده مرد جوان به صورت داوطلب با میانگین سنی 2± 8/21 سال، قد 26/5 ± 175سانتی متر، وزن 21/2± 17/64 کیلوگرم، در این تحقیق شرکت نمودند. آزمودنی های تحقیق، آزمون ورزشی دویدن بالک را جهت بررسی پاسخ های هاپتوگلوبین سرم و آلبومین پلاسما اجرا کردند. نمونه های خونی قبل، بلافاصله و 3 ساعت پس از اتمام آزمون ورزشی جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از روش تحلیل واریانس یکطرفه با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (05/0P<). نتایج: سطوح هاپتوگلوبین سرم بلافاصله (001/0 P=) و پس از 3 ساعت از دویدن شدید به طور معنی داری کاهش یافت (001/0 P=)، در حالی که سطوح آلبومین پلاسما بلافاصله پس از پایان دویدن شدید به طور معنی داری افزایش یافت، اما در پایان دوره باز یافت به سطوح اولیه برگشت نمود (001/0 P=). بحث و نتیجه گیری: در مجموع، نتایج تحقیق پژوهش حاضر نشان می دهد که دوی شدید هوازی باعث کاهش سطوح هاپتوگلوبین سرم و افزایش سطوح آلبومین پلاسما می شود و این امر ممکن است به ترتیب به دلیل شدت فعالیت و همولیز ناشی از ضربه پاشنه، افزایش بازگشت لنفاتیک آلبومین بینابینی و افزایش سنتز آلبومین باشد.

هدف و زمینه تحقیق: هدف اصلی روانشناسی ورزشی توسعه عملکرد ورزشکاران است و یکی از عوامل روانی که رابطه نزدیکی با عملکرد بهینه ورزشی داردمهارت توجه می باشد. هدف اصلی تحقیق حاضر تدوین هنجار برای آزمون توجه و تعیین پایایی و روایی آن در گروهی از ورزشکاران دختر و پسر استان های منتخب کشور بود. روش شناسی تحقیق: روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی برای تدوین نورم می باشد. جامعه آماری تحقیق را کلیه ورزشکاران دختر و پسر استان های خراسان رضوی، اصفهان، تهران، خوزستان و مرکزی تشکیل می دادند. نمونه های آماری شامل 1200 نفر( 600 ورزشکار دختر) و ( 600 ورزشکار پسر) از پنج استان کشور بودند که به روش های نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای متناسب با جمعیت برای انتخاب آزمودنی ها استفاده شد. ابزار اندازه گیری این تحقیق پرسشنامه اطلاعات فردی و آزمون توجه بر اساس جدول سیاه و قرمز بود که برای تدوین و هنجاریابی آن در ورزشکاران ایرانی استفاده شد. در این تحقیق برای تحلیل داده ها ابتدا از آمار توصیفی برای طبقه بندی، تعیین شاخص های مرکزی و پراکندگی استفاده گردید. سپس ازمعادله Z و محاسبه نقاط درصدی در هر آزمون و از روی رتبه های درصدی به تفکیک آزمون های مختلف هنجار آزمون توجه تهیه گردید. یافته های تحقیق: نتایج نشان داد، میانگین امتیاز مهارت توجه در ورزشکاران دختر با حضور محرک مزاحم 26/0±95/27 و بدون محرک مزاحم 24/0± 06/32 و در ورزشکاران پسر با حضور محرک مزاحم 39/5±79/30 و بدون محرک مزاحم 81/4±84/34 می باشد. همچنین تفاوت معنی داری بین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر در هر دو آزمون های توجه بدون محرک مزاحم و با محرک مزاحم مشاهد شد(00/0=P). پایایی آزمون توجه از طریق آزمون – آزمون مجدد مورد بررسی قرار گرفت و همبستگی معنی داری در ورزشکاران دختر با حضور و بدون حضور محرک مزاحم( به ترتیب911/0=r و 951/0=r) و ورزشکاران پسر(به ترتیب932/0=r و 983/0=r) محاسبه گردید(00/0=P). نتیجه گیری: با توجه به پایایی و روایی مناسب آزمون توجه سیاه و قرمز، مربیان ورزشی می توانند از هنجار تدوین شده برای تعیین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر رشته های ورزشی مختلف و توسعه این قابلیت روانی در ورزشکاران از این آزمون استفاده نمایند.

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه تعادل پویا در مردان دارای کف پای صاف، گود و طبیعی است. جامعه آماری تحقیق حاضر گروهی از دانشجویان دانشگاه تهران بودند. آزمودنی های تحقیق 90 مرد شامل 30 نفر با کف پای طبیعی (با میانگین قد 2/6 ± 6/176 سانتی متر، وزن 2/10± 8/72 کیلوگرم و سن 2 ± 3/25 سال)، 30 نفر با کف پای صاف (با میانگین قد 7 ± 2/177 سانتی متر، وزن 1/11 ± 5/73 کیلوگرم و سن 4/1 ± 1/25 سال) و 30 نفر با کف پای گود (با میانگین قد 3/6 ± 5/174 سانتی متر، وزن 2/11 ± 3/69 کیلوگرم و سن 7/1 ± 6/25 سال) بودند. برای مشخص کردن نوع آناتومیکی پا از آزمون افت استخوان ناوی و برای ارزیابی تعادل آزمودنی ها از تست تعادلی ستاره (SEBT) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل چندمتغیری واریانس (MANOVA) استفاده شد. تحلیل چندمتغیری واریانس تفاوت معنی داری را در اجرای تست تعادلی ستاره بین گروه ها نشان داد. بررسی ضرایب خطی متمایزکننده گروه ها مشخص کرد که دسترسی های داخلی و خلفی خارجی در متمایز کردن گروه ها نقش بیشتری داشتند. به طور خاص، دسترسی داخلی بی طور معنی داری در متمایز کردن گروه کف پای صاف از دو گروه دیگر و دسترسی خلفی خارجی در متمایز کردن گروه کف پای گود از دو گروه دیگر نقش داشتند. از آنجا که افراد دارای کف پای گود فشار بیشتری روی جانب خارجی پا وارد می آورند، به نظر می رسد که محدوده پایداری در جانب خارجی بزرگ تر باشد و برعکس افراد دارای کف پای صاف فشار بیشتری روی جانب داخلی پا وارد می آورند. از این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ساختار آناتومیکی پا بر تعادل پویا تاثیر دارد.

هدف از اجرای این تحقیق ، بررسی رابطه میان قوس کمر با قدرت عضلات شکم و انعطاف عضله سوئز خاصره بود. آزمودنی های تحقیق 20 دانشجوی رشته تربیت بدنی با میانگین سنی 21/5 سال ، وزن 66/6 کیلوگرم و قد 172 سانتی متر بود . قوس کمر به وسیله خط کش منعطف و در وضعیت ایستاده از مهره اول تا مهره پنجم کمری دوبار اندازه گیری شد . قدرت عضلات شکم با استفاده از آزمون پائین آوردن مستقیم پاها و انعطاف عضله سوئز خاصره از طریق آزمون اصلاح شده توماس اندازه گیری شد . یافته های تحقیق با استفاده از روش های آمار توصیفی ، همبستگی میان متغیرها و t-student تجزیه و تحلیل شد . نتایج رابطه معنی داری را میان قوس کمر و انعطاف پذیری عضله سوئز خاصره پای چپ و راست نشان نداد . همچنین میان قوس کمر و قدرت عضله شکم رابطه معنی داری مشاهده نشد . براساس یافته های این تحقیق شاید بتوان اظهار داشت که در بررسی عضلات موثر بر قوس کمر توجه به عملکرد عضلات راست شکمی یا سوئز خاصره ای کافی نباشد و لازم است تا زوج نیروهای موجود در مجموعه کمر بند لگنی که تقویت یا ضعف آنها بر قوس کمر اثر می گذارد ، مورد توجه قرار گیرد . به بیان دیگر تغییرات قوس کمر بدون در نظر گرفتن عملکرد سایر عضلات چندان موثر نیست و در این باره به کار همزمان سایر عضلات مرتبط توجه شود.

هدف از این پژوهش طراحی و تبیین مدل مهارت های سه گانه مدیریتی برای سطوح سه گانه مدیریتی در سازمان تربیت بدنی است محقق با تکیه بر نظریه رابرت ال کتز بر آن شد که تا این مدل را برای سازمان مذکور طراحی کند بدین منظور فهرستی جامع از اجزای مهارت ها تهیه و تنظیم شد که منتج به طراحی پرسشنامه ای در سه بخش شد که طی طرح آزمایش اعتبار یابی گردید با آلفای 973/0 این تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است جامعه آماری این پژوهش 30 نفر از متخصصان تربیت بدنی با گرایش مدیریت و 30 نفر متخصص مدیریت که عمدتا دارای مدرک تحصیلی دکترا بودند تشکیل داده اند متغیرهای تقیق شامل 2 دسته جامعه شناختی و مهارتی است فرضیه اصلی تحقیق عبارت است از بین مهارت های سه گانه سطوح عالی میانی وعملیاتی سازمان تربیت بدنی تفاوت معنی داری وجود ندارد روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و از روش های آماری آزمون دو جمله ای آزمون همبستگی اسپیرمن آزمون تحلیل و اریانس فرید من و تحلیل واریانس کروسکال و الیس استفاده شده است بر اساس آزمون فرضیه های تحقیق و با استفاده از آزمون های مربوطه بین مهارت های ادارکی انسانی و فنی مدیران سطوح سه گانه سازمان تربیت بدنی تفاوت معنی دار وجود دارد همچنین مشخص شد مدل مفهومی مهارت های مورد نیاز مدیران شامل کدام مولفه ها و به کدام تربیت است

امروزه، شرکت های جدید، منبع اصلی ایجاد شغل، خلاقیت، فناوری و پیشرفت های همهجانبه هستند. از این رو، این تحقیق با هدف بررسی مدل ها و یافته های موجود در حیطه ی ایجاد کسب و کارهای کوچک و متوسط و ارائه ی مدلی مفهومی برای کسب وکارهای ورزشی است. این تحقیق، با رویکرد کیفی و به روش اسنادی-تحلیل محتوی و مصاحبه عمیق نیمه ساخت یافته انجام شد. 18 نفر به عنوان نمونه از بین محققان فعال در زمینه ی کارآفرینی و کسب و کارهای کوچک و متوسط (SMEs) به روش هدفمند انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسش نامه ی نیمه ساختار یافته ای بود که به روش مصاحبه به انجام رسید. بر اساس یافته های حاصل از مصاحبه ها و بررسی مدل ها و نظریه های موجود، سه دیدگاه در امر ایجاد SMEها مشخص شد. دیدگاه اول، بیانگر نقش عوامل فردی (کارآفرین) در ایجاد SME است. دیدگاه دوم، نقش عوامل محیطی را در ایجاد کسب و کار، مهم دانسته است. اما دیدگاه سوم، با عنوان نظریه ی تعاملی شکل گرفت. این نظریه، هر دو عامل فرد و محیط را در ایجاد کسب و کار مهم دانسته و آنها را با هم تلفیق کرده است. همچنین بر اساس یافته ها و بر پایه ی دیدگاه اخیر، در تبیین مدل مفهومی این تحقیق، عامل مهمی که اکثر محققان نیز به آن اشاره داشتند، مشارکت داده شد و به این طریق مدل مفهومی جامع تری و با حضور سه عامل اصلی فرد، محیط و تأمین سرمایه شکل گرفت. لازم به توضیح است که زیر بخش های هر کدام از این عوامل، نیز به صورتی کامل تر، ابعاد مدل را پوشش دادند. اعتقاد بر این است که این مدل، بتواند به گونه ای جامع تر عوامل مهم، در ایجاد کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی را تبیین کند.

این تحقیق با هدف مقایسه سلامت روانی، کیفیت زندگی و هوش هیجانی معلمان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی استان کرمانشاه با روش تحقیق علی – مقایسه ای و به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق کلیه معلمان استان کرمانشاه (972 معلم تربیت بدنی و 2854 معلم غیرتربیت بدنی) بودند. برای نمونه گیری از روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. براساس جدول حجم نمونه گیری مورگان 280 معلم تربیت بدنی و 350 معلم غیرتربیت بدنی به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه سلامت روانی (GHQ) ، پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) و پرسشنامه هوش هیجانی بردبری و گریوز استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و همچنین آمار استنباطی شامل آزمون کالموگروف – اسمیرنوف و آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین کیفیت زندگی و ابعاد آن در معلمان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی وجود دارد (05 /0 P<) و تفاوت معنی داری بین سلامت روانی و ابعاد آن در معلمان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی مشاهده شد (05 /0P<). همچنین تفاوت معنی داری بین هوش هیجانی و ابعاد آن در معلمان تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی وجود دارد (05 /0P<). در بیشتر متغیرهای تحقیق، میانگین نمره های معلمان تربیت بدنی درمقایسه با غیرتربیت بدنی بیشتر بود. به طور کلی می توان اذعان داشت که درگیری فعال در ورزش و فعالیت های بدنی احتمالاً نقش مهمی در ارتقای عوامل روانی مانند سلامت روانی، هوش هیجانی و کیفیت زندگی دارد.

امروزه ورزش و فعالیت های بدنی جزء لاینفک برنامه های کلان دولت برای تمامی اقشار مختلف جامعه می باشد، اهمیت این موضوع به ویژه در مورد بانوان که پرورش دهندگان نسل های آتی هستند بسیار ضروری تر می نماید. لیکن با توجه به وضعیت فعلی فعالیت های ورزشی (در حیطه بانوان) عدم مشارکت حداکثری این بخش مهم جامعه مشاهده می شود. با توجه به این مهم هدف از این پژوهش شناسایی موانع پیش روی بانوان شهرستان سمنان در انجام فعالیت ورزشی و رتبه بندی این موانع می باشد. بدین منظور ابتدا، موانع پیش روی در 5 دسته طبقه بندی گردید و با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، اولویت بندی صورت پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که عدم توجه مسئولان به ورزش زنان، وجود فرهنگ مرد محوری، کمبود وقت و زمان، وضعیت اقتصادی و عدم سرمایه گذاری لازم در توسعه اماکن ورزشی زنان مهم ترین موانع در هر یک از این 5 دسته می باشد. با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد که بانوان مسئولیت و مشارکت بیشتری در امر برنامه ریزی های ورزشی داشته باشند و بودجه مناسب و برابری با آقایان به آن ها اختصاص یابد همچنین بایستی مسئولین ورزشی کشور درصدد حل مشکلات اجتماعی به ویژه تغییر فرهنگ مرد محوری باشند. لازم است تا با تبلیغات گسترده و هدفمند، هزینه های ورزشی را جزء لاینفک سبد مصرفی خانوارهای ایرانی قرار داد.

بی ثباتی عملکردی مچ پا از شایع ترین عوارض ناتوان کننده اسپرین حاد مچ پاست که غالباً به دور ماندن ورزشکار از فعالیت ورزشی منجر می شود. هدف از این کارآزمایی بالینی تصادفی سازی شده بررسی اثر شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی تحت نظارت با تخته تعادل و تخته لغزان بر کنترل وضعیتی پویا و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران مبتلا به بی-ثباتی عملکردی مچ پاست. 28 دانشجوی تربیت بدنی ورزشکار پسر مبتلا به بی ثباتی عملکردی که به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند، به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (14=n) و کنترل (14=n) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی پیش رونده تحت نظارت، با استفاده از تخته تعادل و تخته لغزان بود. عملکرد اندام تحتانی با استفاده از پرسشنامه های اندازه گیری توانایی مچ پا و پا در فعالیت های روزانه و ورزشی و کنترل وضعیتی پویا با استفاده از آزمون تعدیل شده ستاره، اندازه گیری شدند. امتیازات آزمون ستاره تعدیل شده در هر سه جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی در گروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنی داری نشان داد (05/0 > P). همچنین آزمودنی های گروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنی-داری در امتیازات پرسشنامه های اندازه گیری توانایی مچ پا و پا در فعالیت های روزانه و ورزشی نشان دادند (05/0 > P). انجام شش هفته تمرینات پیش رونده تحت نظارت عصبی-عضلانی با استفاده از تخته تعادل و تخته لغزان به طور معنی داری عملکرد اندام تحتانی اندازه گیری شده و کنترل وضعیتی پویا ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا را بهبود می بخشد.

هدف از این تحقیق عبارت است از بررسی شیوع و علل آسیب های اندام تحتانی زنان ورزشکار فوتسال لیگ برتر85-86 . 64 بازیکن از 5 تیم شرکت کننده در لیگ برتر فوتسال زنان کشور در این تحقیق شرکت کردند. اطلاعات مربوط به آسیب با استفاده از پرسش نامه و به کمک پزشکان تیم جمع آوری شد. از آزمون خی دو برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. به طور کلی، 88 درصد آسیب ها در اندام تحتانی رخ داد، که بیشتر آن ها در زانو (5/54 درصد) و مچ پا (5/20 درصد) بود (05/0 >P، 4/36 =2χ). متداول ترین نوع آسیب اسپرین (6/63 درصد)، استرین (6/13 درصد)، و ضرب دیدگی (4/11 درصد) (05/0 >P، 09/35 =2χ) و شایع ترین آسیب زانو، آسیب لیگامنت متقاطع قدامی (3/58 درصد) بود. تفاوتی بین میزان آسیب های برخوردی و غیربرخوردی مشاهده نشد (05/0 P، 3/14 =2χ). از نتایج این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که در زنان فوتسالیست حرفه ای ایران بیشترین آسیب های اندام تحتانی در زانو و مچ پا، و بیشتر از نوع اسپرین و استرین رخ می دهد. آسیب لیگامنت متقاطع قدامی نیز جزء شایع ترین آسیب هاست. بیشتر آسیب ها بر اثر تغییر مسیر و فرود نامناسب رخ می دهند

پیچ خوردگی مچ پا شایع ترین آسیب ورزشی بوده و عوارض دراز مدت پس از آسیب اولیه منجر به دور ماندن ورزشکار از میادین به مدت طولانی تر شده و عملکرد ورزشکار را با مشکل رو برو می کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی قدرت عضلات اورتور و اینورتور در بیماران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا و تاثیر تمرینات قدرتی به عنوان یک مداخله درمانی بود. 24 نفر از بازیکنان فوتبال در این تحقیق شرکت داشتند که به دو گروه سالم و مبتلا تقسیم گردیدند. پس از انجام معاینات بالینی، حداکثر گشتاور و حداکثر گشتاور به وزن اسنتریک و کانسنتریک حرکات اورژن و اینورژن مچ پا توسط نیروسنج ایزوکینتیک اندازه گیری شد. به دنبال اجرای برنامه تمرین شش هفته ای از گروه مبتلا در شرایط مشابه پس آزمون گرفته شد. سرعت ارزیابی ایزوکینتیک در این تحقیق 60 و 120 درجه بر ثانیه انتخاب گردید. به منظور تحلیل داده های خام از آزمون t استیودنت مستقل جهت مقایسه مقادیر حداکثر گشتاور بین دو گروه و آزمون t استیودنت زوج برای بررسی تاثیر تمرین در گروه بیمار استفاده گردید. نتایج اختلاف معنی داری را بین حداکثر گشتاور اسنتریک عضلات اورتور به وزن بدن در افراد مبتلا نسبت به گروه سالم با دو سرعت انتخابی آزمون ایزوکینتیک نشان داد. ضمنا اختلاف معنی داری بین حداکثر گشتاور و حداکثر گشتاور به وزن کانسنتریک اینورژن و حداکثر گشتاور اسنتریک اورژن بین دو گروه مشاهده نشد. ضمنا، مقدار حداکثر گشتاور و حداکثر گشتاور به وزن عضلات اورتور در افراد مبتلا به بی ثباتی پس از اجرای تمرین اختلاف معنی دار داشته و به طوریکه تمرین قدرتی باعث افزایش حداکثر گشتاور گردید. مطالعه حاضر نشان داد که ضعف عضلات اورتور می تواند یکی از عوامل بی ثباتی مزمن مچ پا باشد و تمرینات قدرتی پیش رونده می تواند باعث بهبود نسبت قدرت عضلات اورتور به اینورتور در مچ پای دچار بی ثباتی گردد.