هدف از این تحقیق، شناسایی و توصیف موانع اجرای روشهای فعال تدریس تربیت بدنی و مقایسه دیدگاه دبیران مرد و زن مدارس راهنمایی نواحی چهارگانه شهر اهواز می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- پیمایشی و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دبیران تربیت بدنی زن و مرد(213نفر) نواحی چهارگانه آموزش و پرورش شهر اهواز بودند که از این میان، تعداد 140نفربراساس جدول نمونه گیری مورگان به صورت خوشه ای و تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند(1). ابزار اندازه گیری در این تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بوده و روایی محتوایی آن با استفاده از اظهارنظر 40نفر از متخصصان و خبرگان حوزه تحقیق مورد بررسی واصلاح قرار گرفت و تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (89/0=r ) برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و آمار استنبا طی (آزمونهای آنالیز واریانس یک راهه، آزمون مجذورکا ، آزمون Test – t و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. برخی از نتایج پ ژوهش نشان میدهد که بین دیدگاه دبیران تربیت بدنی نواحی چهارگانه شهر اهواز در ارتباط با شناخت موانع اجرای روشهای فعال تدریس در سطح (05/0=α) تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنین بین برگزاری دورههای ضمن خدمت روشهای تدریس فعال برای دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری این روشها رابطه مثبت و معناداری در سطح ( 05/0=α) مشاهده گردید. به علاوه بین سطح مدرک تحصیلی دبیران تربیت بدنی و بهکارگیری روشهای فعال تدریس، رابطه مثبت و معناداری مشاهده شده است و نهایتاَ نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین سطوح سابقه تدریس و به کارگیری روشهای فعال تدریس رابطه منفی و معناداری وجود دارد و همچنین بین دیدگاه دبیران زن و مرد نواحی چهارگانه آموزش و پرورش در به کارگیری روشهای فعال تدریس، تفاوتی مشاهده نمیشود.
