درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر فعالیت مقاومتی دایره ای و هایپرتروفی با حجم یکسان بر متابولیسم چربی و کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در مردان دارای اضافه وزن بود. ده مرد دارای اضافه وزن (میانگین ± انحراف معیار: سن، 8/4±8/28 سال؛ شاخص توده بدن، 4/1±2/28 کیلوگرم بر متر مربع) سه جلسه فعالیت شامل 1) فعالیت استقامتی (E)، 2) فعالیت مقاومتی دایره ای و متعاقب آن فعالیت استقامتی (CRE)، 3) فعالیت مقاومتی هایپرتروفی و متعاقب آن فعالیت استقامتی (HRE) را به صورت تصادفی و با فاصله های یک هفته ای انجام دادند. فعالیت استقامتی شامل 30 دقیقه دوچرخه سواری با شدت 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود. فعالیت مقاومتی دایره ای شامل 3 نوبت 14 تکراری با شدت 50 درصد حداکثر یک تکرار بیشینه (1RM) برای شش حرکت با وزنه بود. پروتکل هایپرتروفی شامل 3 ست 10 تکراری با شدت 70% 1RM بود. گازهای تنفسی قبل، طی و 30 دقیقه بعد از فعالیت استقامتی برای محاسبه اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات جمع آوری شدند. نمونه های خونی سیاهرگی نیز قبل، بلافاصله و 30 دقیقه بعد از فعالیت استقامتی گرفته شدند و برای تحلیل گلوکز، انسولین، اسید چرب آزاد، گلیسرول، مالونیل کوا و گلوت4 استفاده شدند. غلظت گلیسرول پلاسما، قبل از فعالیت استقامتی، طی و در دوره ریکاوری در جلسه CRE بیشتر از دو جلسه Eو HRE و در جلسه HRE بیشتر از جلسه E بود (001/0P<). غلظت گلوکز پلاسما طی فعالیت استقامتی در جلسه HRE کاهش بیشتری نسبت به جلسه CRE و E پیدا کرد (05/0P<). در دوره ریکاوری غلظت گلوکز پلاسما در جلسه E بیشتر از دو جلسه HRE و CHR، و در جلسه CRE بیشتر از جلسه HRE بود (05/0P<). میزان اکسیداسیون کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در جلسه E به صورت معناداری از دو جلسه CRE و HRE بیشتر بود (05/0P<). با این وجود، برای اکسیداسیون چربی، انسولین، گلوت4، مالونیل کوآ و اسیدچرب آزاد اختلاف معناداری بین سه جلسه وجود نداشت (05/0<P). بر اساس یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری نمود که فعالیت مقاومتی دایره ای نسبت به فعالیت مقاومتی هایپرتروفی (با حجم یکسان)، موجب افزایش بیشتری در لیپولیز طی فعالیت استقامتی متعاقب آن می شود، اما بر سوخت چربی و کربوهیدرات تاثیرگذار نیست.

هدف از تحقیق حاضر، تعیین سهم نسبی هویت تیمی از عوامل مدیریتی باشگاه های حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران است. این تحقیق توصیفی– پیمایشی و از نوع تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری تحقیق هواداران لیگ برتر فوتبال ایران بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول آماری تخمین زده شد و تعداد 865 نفر به دست آمد. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه عوامل مدیریتی باشگاه چن (2007) و پرسشنامه هویت تیمی ون و برانس کومب (1993) بود که اعتبار و روایی آن به منظور اجرای این تحقیق آزمون شد (ضریب آلفای کرونباخ در مقیاس عوامل مدیریتی باشگاه 86/0 و در مقیاس هویت تیمی 78/0). برای تحلیل داده های حاصل از نرم افزار SPSS نسخه 15 استفاده شد و با استفاده از آزمون های آماری از جمله همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و رگرسیون چندگانه نتایج به دست آمد. نتایج نشان داد که بین پنج عامل مدیریتی باشگاه با میزان هویت تیمی هواداران همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (P=0/01)؛ از بین این عوامل، عامل جذابیت بیشترین و قوی ترین رابطه را با هویت تیمی هواداران دارد. همچنین، براساس نتایج آزمون رگرسیون چندگانه عوامل جذابیت، رسانه و وابستگی مدیریت باشگاه پیشگویی کننده خوبی از میزان هویت تیمی هواداران بودند. این عوامل به طور کلی بیش از 40 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کرده اند. براین اساس، محققان اظهار می کنند که این ابعاد عامل حصول موفقیت در جهت حفظ و ایجاد هواداران با هویت تیمی بالا هستند. به عبارت دیگر، این عوامل کلیدهای اساسی تشخیص بهترین راهبرد ها برای باشگاه ها هستند و مزایای زیادی از جمله کسب درآمد بیشتر، جذب سرمایه، فروش بلیت بیشتر و... دارند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ویژگی های شغلی داوران فوتبال ایران براساس مدل ویژگی های شغل (JCM) بود. جامعه آماری پژوهش، 172 نفر از داوران و کمک داوران شاغل در لیگ برتر و دسته اول فوتبال کشور تشکیل بودند. نمونه آماری برابر با جامعه آماری انتخاب شد که در مجموع نظرهای 157 داور (91 درصد) بررسی شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ویژگی های شغلی جاکو (2004) با مقیاس هفت ارزش لیکرتی بود که روایی صوری و محتوایی آن را 12 نفر از استادان صاحب نظر دانشگاهی و داوران فوتبال بازبینی کردند و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ تأیید شد (91/0 =r ). از طریق روش حداقل مجذورات بخشی (PLS)، مدل پژوهش ارزیابی شد. نتایج نشان داد که تنوع مهارت (33/0R2= )، اهمیت وظیفه (26/0R2= )، استقلال (12/0R2= )، پردازش اطلاعات (16/0R2= ) و بازخورد (32/0R2= ) تأثیرات معنا داری بر حالات روانی مربوط به خود داشتند. از طرف دیگر، بهترین حالت روانی برای پیش بینی پیامدهای نگرشی و رفتاری، حالت روانی معنا دار بودن کار بود (05/0P≤). با توجه به اینکه هیچ کدام از حالات روانی سبب رضایت کلی داوران از شغل آنها نشد، به نظر می رسد که بررسی متغیرهای میانجی دیگری در مدل ویژگی های شغلی داوران فوتبال ضروری است. به طور کلی، پیامدهای نگرشی و رفتاری داوران فوتبال اغلب از طریق ویژگی های شغلی تنوع مهارت و اهمیت وظیفه و معنا دار بودن کار تحقق می یابند.

این مطالعه نظریه بازگشتی را به کار برد تا به آزمون طرح مثلثی اسوباک (ویژگی های انگیزشی، ویژگی های بیولوژیکی و اولویت-های تمرینی/ ورزشی) در پاسخ های روانی فیزیولوژیکی، تسلط فراانگیزشی و اولویت های ورزشی و تمرینی در شدت های متفاوت تمرینی بپردازد. در این راستا از مقیاس تسلط هدف محور برای تعیین تسلط فراانگیزشی و از آزمون آستراند برای تعیین اکسیژن مصرفی بیشینه 156 دانشجوی پسر استفاده گردید. در نهایت از بین افرادی که Vo2 max آنها بین 45-40 بود به صورت تصادفی 30 نفر انتخاب شدند. مطالعه حاضر شامل دویدن روی تردمیل با دو شدت 50-45 و 85-80 درصد Vo2 max بود. در هر دو شرایط آزمون شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون به تکمیل پرسشنامه استرس تنشی و کوششی پرداختند. ضربان قلب آزمودنیها نیز در پیش آزمون، پس آزمون و میانگین اجرای پروتکل ثبت گردید. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها و برابری واریانس ها، داده ها به کمک روش آماری تحلیل واریانس یکراهه با اندازه گیری تکراری روی عامل شدت و آزمون t مستقل تحلیل شد. نتایج حاکی از تفاوت معنی دار در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.03) و شدت 45-40 درصد Vo2max (sig=0.045) برای هیجان مثبت، در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.001) برای هیجان منفی، در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.001) و شدت 45-40 درصد Vo2max (sig=0.004) برای استرس تنشی، در شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.001) و شدت 45-40 درصد Vo2max (sig=0.01) برای استرس کوششی و شدت 85-80 درصد Vo2max (sig=0.01) برای ضربان قلب بین شرکت کنندگان هدف محور و فعالیت محور بود. شرکت کنندگان فعالیت محور نسبت به شرکت کنندگان هدف محور در در شدت 85-80 درصد Vo2max هیجان مثبت بالاتر و هیجان منفی، استرس تنشی-کوششی و ضربان قلب پایین تری را تجربه کردند در حالیکه در شدت 45-40 درصد Vo2max این برتری با شرکت کنندگان هدف محور بود. به طور کلی نتایج این تحقیق از طرح مثلثی اسوباک حمایت می کند.

فعالیت فیزیکی علاوه بر اثرات عمومی بر سیستم قلبی - عروقی و متابولیک می تواند موجب بهبود خاص بیماران هموفیلی، به­ویژه در تقویت ماهیچه ها شود . تقریباً 50% از نوجوانان مبتلا به بیماری های مزمن به­طور کامل توصیه های مراقبتی را انجام نمی دهند ؛ از این رو، هدف پژوهش حاضر تعیین وضعیت فعالیت های فیزیکی و ورزشی در میان نوجوانان مبتلا به هموفیلی در ایران است. در این مطالعه توصیفی – تحلیلی فعالیت های فیزیکی و ورزشی 108 نفر از نوجوانان مبتلا به هموفیلی، با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس بررسی شد. بدین منظور از پرسشنامه محقق­ساخته با روش خودگزارشی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با بهره­گیری از فراوانی، میانگین و انحراف معیار انجام شد. 4/65% از شرکت­کنندگان در این مطالعه در فعالیت های فیزیکی مشارکت نداشتند و 5/70%از نوجوانان 5 ساعت یا کمتر را در طول هفته به فعالیت های جسمی و ورزشی اختصاص می دادند. فقط 1/31% از نوجوانان عقیده داشتند که ورزش انتخابی آنها با سن و وضعیت بیماری آنان کاملاً متناسب است. 1/56% از شرکت­کنندگان از خون ریزی های تهدیدکننده و 4/22% از نوجوانان از ورزش هایی که احتمال خون ریزی و آسیب در آن­ها وجود دارد اطلاعی نداشتند. عملکرد نوجوانان در این مطالعه در بسیاری از حیطه های مرتبط با فعالیت های فیزیکی و ورزشی نیز در وضعیت مناسبی قرار نداشت. نیاز به بهبود وضعیت نوجوانان مبتلا به بیماری هموفیلی در بسیاری از حیطه های مرتبط با فعالیت های فیزیکی و ورزشی وجود دارد که توجه به برنامه­ریزی های مدون و منسجم در راستای ارائه آموزش های لازم و بهره­گیری از مؤسسات ارائه­دهنده خدمات ورزشی وابسته به مراکز هموفیلی می تواند مفید باشد.

این تحقیق به بررسی وتوصیف، بررسی سبک رهبری ،توانایی ها ونحوه ی عملکرد مربیان فوتبال باشگاه های لیگ اول ودوم بزرگسالان کشور‹جام آزادگان›،پرداخته است.همچنین به دنبال بررسی وجود ارتباط معنی داربین ویژگی های فردی ‹سن ،مدرک تحصیلی،درجه ی مربیگری ،سابقه ی مربیگری ،سابقه بازیگری ،تعدادکلاس های توجیهی گذرانده› با سبک رهبری ،توانایی ایجاد حالت سبکبالی ،توانایی رهبری ،توانایی برقراری ارتباط وانتقال مؤثر پیام به بازیکنان ونحوه ی عملکرد مربیان در مواجهه با مسائل ومشکلات موجود درحرفه ی مربیگری بوده است. جامعه ی آماری این تحقیق ،برابر با نمونه ی آماری است وشامل مربیان فوتبال باشگاه های لیگ اول ودوم کشور ‹72 نفر› می باشد.ابزار گرداوری اطلاعات چند پرسشنامه گوناگون ‹ویژگی های فردی ، سبک رهبری ،توانایی ایجاد حالت سبکبالی ونشاط در بازیکنان،نحوه ی عملکرد در مواجهه با مسائل ومشکلات مربیگری ،توانایی برقراری ارتباط وانتقال مؤثر پیام›می باشد که ضرایب اعتبار وروایی آنها محاسبه گردیده وتایید شده است.تجزیه وتحلیل داده ها از طریق آمار توصیفی شامل شمارش فراوانی ومحاسبه ی درصد فراوانی وآمار استنباطی شامل آزمون آماری مجذور کای وآزمون T بوده است.

هدف از انجام این مطالعه، طراحی و ساخت ابزار معتبر و پایا جهت سنجش عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران ورزشی لیگ های برتر فوتبال، بسکتبال و والیبال بود. نمونه ی مورد مطالعه در مراحل مختلف انجام پژوهش به ترتیب 10،30 و 500 نفر تماشاگر از هر لیگ بود که به طور تصادفی از میان تماشاگران حاضر در ورزشگاه انتخاب شدند. این پژوهش، یک مطالعه ی کاربردی است که به صورت پیمایشی انجام شد. در بخش طراحی ابزار سنجش عوامل مؤثر بر حضور، اعتبار صوری، ظاهری، سازه و ملاکی (ملاک هم زمان)، پایایی درونی و ضریب ثبات ابزار طراحی شده مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها، از آمار توصیفی شامل شاخص های گرایش مرکزی و شاخص های پراکندگی و آمار استنباطی شامل آزمون همبستگی پیرسون برای تعیین ضریب ثبات و اعتبار ملاکی ابزار، آزمون آلفای کرونباخ، آزمون KMO و کرویت بارتلت برای بررسی کفایت نمونه، آزمون تحلیل عامل اکتشافی برای شناسایی عوامل بودند که با به کارگیری نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده شدند. نتایج نشان داد که ضریب ثبات پرسش نامه ی مقدماتی 56/0 و تجانس درونی آن 84/0 است. نتایج آزمون تحلیل عامل اکتشافی 8 عامل را که مجموعاً 57 درصد از واریانس عوامل مؤثر بر حضور تماشاگران را تبیین می کند، نشان داد. این عوامل شامل تأسیسات، اطلاعات و جذابیت، عملکرد و قدمت تیم ها، زمان بندی و اطلاع-رسانی، پیروزی نیابتی (هویت تیمی)، تعامل و گریز و هیجان بودند. تجانس درونی پرسش نامه ی نهایی 89/0 به دست آمد.

موفقیت در رشته ورزش سه گانه تابستانی به کارایی بهینه دویدن بدون ایجاد اختلال ناشی از دوچرخه سواری بستگی دارد. تغییر الگوی دویدن می تواند باعث بروز آسیب در اندام تحتانی به ویژه در مچ و کف پا گردد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر خستگی ناشی از دوچرخه سواری بر تغییرات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی حین دویدن در ورزشکاران سه گانه کار مبتدی بود. بدین منظور 12 سه گانه کار مبتدی (با میانگین سنی 14/2 ± 76/23 سال؛ وزن 54/2 ± 45/78 کیلوگرم؛ قد 32/2 ± 82/179 سانتی متر) به صورت در دسترس انتخاب شدند و در این پژوهش شبه تجربی شرکت کردند. برای ایجاد خستگی از یک پروتکل 12 مرحله ای دوچرخه سواری بر روی دستگاه کارسنج استفاده شد و میزان انحرافات مرکز فشار و توزیع فشار کف پایی به وسیله دستگاه فوت اسکن، قبل و بعد از پروتکل خستگی در فازهای مختلف دویدن اندازه گیری گردید. نتایج نشان می دهد که حداکثر فشار واردشده در نواحی داخلی پاشنه (0.029= P )، ناحیه استخوان کف پایی اول (0.001= P )، ناحیه استخوان کف پایی دوم (0.001= P )، ناحیه استخوان کف پایی سوم ( P=0.01 ) و ناحیه استخوان کف پایی چهارم ( P=0.017 ) به صورت معناداری افزایش یافته است؛ اما ناحیه میانی پا کاهش را نشان می دهد ( P=0.045 ). شایان ذکر است که پس از خستگی در مرحله تماس، سوپینیشن پا به طور معنا داری کاهش یافته است (P=0.02 )؛ اما در مرحله میانی استقرار، پرونیشن به صورت معناداری افزایش پیدا کرده است (P=0.04) . بر اساس این یافته ها می توان گفت که خستگی ناشی از دوچرخه سواری باعث افزایش فشارهای کف پایی و تغییر در انحرافات مرکز فشار می شود و این عوامل می توانند باعث ایجاد درد و آسیب دیدگی های اندام تحتانی گردند؛ ازاین رو، پیشنهاد می شود سه گانه کاران مبتدی عضلات اینورتور خود؛ به ویژه عضله درشت نی قدامی را تقویت نمایند.

برای بررسی تاثیر مکمل گیری کوتاه مدت ویتامین e بر پاسخ مالون دی آلدهید مردان سالم به دنبال آزمون درمانده ساز روی چرخ کارسنج در سطح دریا و ارتفاع متوسط، 19 دانشجوی مرد سالم دانشگاه مازندران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ویتامین e و دارونما تقسیم شدند...

نظر به اهمیت پایبندی به تمرین، هدف این پژوهش بررسی اثر یادگیری مشارکتی بر پایبندی با تأکید بر نقش واسطه ای لذت و خود-کارآمدی ورزشی بود. نمونه آماری 42 دانش آموز پسر مقطع راهنمایی بودند که در دو گروه (مشارکتی:20تن، مرسوم:22تن) 21جلسه تمرین کردند. پیش و پس از مداخلات، خود-کارآمدی و لذت آزمودنی ها بررسی شد. پایبندی نیز بر اساس نتایج حضوروغیابشان ارزیابی گردید. خود-کارآمدی پس از مداخله در گروه مشارکتی به صورت معناداری افزایش یافت، اما لذت هیچ یک از گروه ها تغییر معناداری نکرده بود. بررسی تفاوت های درون گروهی تغییرات خود-کارآمدی و لذت از ورزش نشان داد که در گروه مرسوم در هر دو متغیر، تفاوتی معنادار وجود داشت، درحالی-که در گروه مشارکتی این تفاوت مشاهده نشد. بیشتر بودن میزان پایبندی گروه مشارکتی نسبت به گروه مرسوم، به دلیل تعداد کم نمونه، معنادار نبود. به نظر می رسد یادگیری مشارکتی با افزایشِ همگنِ خود-کارآمدی و جلوگیری از ایجاد تفاوت درون گروهیِ لذت بتواند پایبندی را افزایش دهد.

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر جاذبه تبلیغی بر قصد آینده و نگرش به تبلیغ مصرف کننده در خدمات ورزشی بود. روش پژوهش، نیمه تجربی و از نوع طرح فاکتوریل بین آزمودنی 2×3 بود. جامعه آماری، دانشجویان تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی دانشگاه تهران بودند که نمونه آماری تعداد 440 نفر انتخاب شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی نوع جاذبه تبلیغی بر قصد آینده، در آزمودنی هایی که تبلیغ عاطفی مشاهده کرده اند از افرادی که تبلیغ شناختی مشاهده کرده اند، بیشتر است. علاوه براین، اثر اصلی نوع جاذبه تبلیغی بر نگرش به تبلیغ در آزمودنی هایی که تبلیغ عاطفی مشاهده کرده اند، نسبت به آزمودنی هایی که تبلیغ شناختی مشاهده کرده اند تفاوتی ندارد.

هدف پژوهش بررسی رابطه بین خلاقیت و مهارت های ارتباطی مدیران ورزشی می باشد. پژوهش از نوع توصیفی، همبستگی بود که به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل مدیران ورزشی شهرستان اصفهان به تعداد 200 نفر بود. تعداد 127 نفر از مدیران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر اساس فرمول کوهن(2000) به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های خلاقیت و مهارت های ارتباطی بود. میزان پایایی از طریق آزمون مجدد و با ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب (81/0 و 82/0) محاسبه شد. روایی صوری توسط کارشناسان سنجیده و روایی محتوایی پرسشنامه ها طبق نظر10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی بر اساس ضریب توافق 85/0 مورد تایید قرار گرفت. یافته های با آزمون های ضریب همبستگی، tمستقل، F و tتک نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از این است که خلاقیت و مهارت های ارتباطی در بین مدیران ورزشی در سطح متوسط می باشد. ضمن اینکه بین خلاقیت مدیران با مهارت های کلامی، شنودی و بازخوردی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از این رو به نظر می رسد خلاقیت بالا و مهارت های ارتباطی مناسب به عنوان شاخصه های شرایط احراز موقعیتهای مدیریت در نظر گرفته شود تا مدیرانی کارا و موثر سازمانهای ورزشی را مدیریت نمایند.

هدف از این پژوهش، مقایسه ویژگی های شخصیتی و میزان اضطراب و افسردگی ورزشکاران رشته باستانی با رشته های منتخب بود که 175 نفر از ورزشکاران مرد شهرستان کرمانشاه به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های شخصیتی آیزنک (EPI) و اضطراب و افسردگی اسنایت (HADS) و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی نظیر ANOVAو آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی رشته های مختلف ورزشی اختلاف وجود دارد، به نحوی که باستانی کاران، برون گراتر از تکواندوکاران و کبدی کاران (05/0 >، P 35/3F=) و باثبات تر از کبدی کاران (01/0 >، P 26/6F=). همچنین باستانی کاران اضطراب و افسردگی کمتری نسبت به سه گروه دیگر داشتند (01/0 >، P 41/9F=). بنابراین ورزشکاران رشته باستانی از نظر ویژگی های شخصیتی، برون گرا و باثبات تر و از نظر سطح اضطراب و افسردگی پایین تر از دیگر رشته های مذکور بودند.

هدف از این پژوهش بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 بر مولکول چسبان بین سلولی sICAM-1 در مردان سالمند بود. 36 مرد سالمند غیرورزشکار 50 تا 70 ساله به صورت در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در 4 گروه 9 نفره قرار گرفتند. گروه اول: تمرین هوازی+ مکمل امگا 3؛ گروه دوم : تمرین هوازی+ دارونما؛ گروه سوم: مکمل امگا 3 ؛ گروه چهارم: دارونما. برنامة تمرین هوازی 8 هفته و هر هفته 3 جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه و با شدت 55 تا 70 درصد HRmax اجرا شد. مقدار مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3، روزانه 2000 میلی گرم بود. خونگیری پس از 14 ساعت ناشتایی قبل از شروع تحقیق و 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی انجام گرفت. داده ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، t وابسته، آنالیز واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05 /0≥α تحلیل شد. پس از 8 هفته تمرین، در گروه تمرین هوازی + مکمل امگا 3 و مکمل امگا 3 در مقادیر sICAM-1 کاهش غیرمعناداری دیده شد(05 /0≤p) . همچنین، در مقایسة بین گروه های پژوهش پس از 8 هفته تمرین تفاوت معناداری مشاهده نشد(05 /0 ≤ p ). بنابراین، می توان گفت 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل امگا 3، تاثیر معناداری بر مقادیرsICAM-1 نداشت. به نظر می رسد تغییرات معنادار در مقادیر این عامل جدید خطرزای قلبی-عروقی، به مدت و شدت تمرین و مقدار مصرفی مکمل امگا3 بستگی داشته باشد که این خود لزوم مطالعات بیشتر را طلب می کند.

طح کار آفرینی در رشته تربیت بدنی موثر باشد. از این رو، این پژوهش به بررسیارتباط بین عوامل روان شناختی توانمند سازی و کار آفرینی سازمانی منتخبی از اساتید رشته تربیت بدنی شرکت کننده در دومین همایش ملی توسعه علمی والیبال اراک 1388 پرداخته است. عوامل روان شناختی توانمند سازی مورد بررسی در این پژوهش شامل: احساس معنا دار بودن، احساس شایستگی، احساس خودتعیینی، احساس تاثیر و احساس اعتماد می باشد. 53 نفر (32 نفر مرد و 21 نفر زن) از اساتید تربیت بدنی شرکت کننده در همایش، به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بوده که برای جمع آوری داده های عوامل روان شناختی توانمند سازی، از پرسش نامه 18 سوالی سنجش توانمندی روان شناختی اسپریتزر (ضریب پایایی 88/0) و جهت سنجش کار آفرینی سازمانی، از پرسش نامه صمد آقایی (ضریب پایایی 85/0) استفاده گردید. همچنین جهتبررسی ارتباط بین عوامل توانمند سازی روان شناختی و کار آفرینی سازمانی، از آزمون آماریضریبهمبستگیپیرسون استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد بین چهار عامل روان شناختی توانمند سازی (احساس معنی دار بودن، احساس شایستگی، احساس خود تعیینی و احساس تاثیر) با کار آفرینی سازمانیرابطه مستقیم ومعنا داری وجود ندارد؛ اما بین احساس اعتماد و کارآفرینی سازمانی، رابطه معنا داری مشاهده گردید؛ بنابراین ممکن است از جمله موانع در دانشگاه ها، ناشناخته بودن مفهوم کار آفرینی و عدم توسعه آن در سطح محیط های سازمانی دانشگاه باشد.