هدف از این تحقیق، تعیین اثر سبکهای رهبری مربیان بر جوّ انگیزشی و اهداف پیشرفت بازیکنان لیگ برتر بسکتبال زنان ایرانی بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی – زمینهیابی بوده و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعة آماری تحقیق را کلیة بازیکنان لیگ برتر بسکتبال زنان ایران (174 نفر) تشکیل دادند و نمونة تحقیق برابر با جامعة آماری در نظر گرفته شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های دموگرافیکی، مقیاس رهبری ورزش (LSS) ، پرسشنامة جوّ انگیزشی (PMCSQ) و پرسشنامة اهداف پیشرفتی (TEOSQ) استفاده شد. پرسشنامه های مذکور پس از تعیین اعتبار و پایایی در بین نمونة آماری توزیع شدند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش امار توصیفی، و در راستای تعیین رابطه و پیش بینی از رگرسیون تکمتغیره و چندمتغیره و در راستای تحلیل های تکمیلی و ارائة مدل از حیطة معادلات ساختاری (SEM) برای مدل سازی روابط علّی با تأکید بر نرم افزار لیزرل 2 /9 استفاده شد. نتایج نشان داد که سبکهای رهبری مربیان به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق نوع جوّ انگیزشی، بر اهداف پیشرفت بازیکنان اثر میگذارد و اثر غیرمستقیم آن از اثر مستقیم بیشتر است
