درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر خلاصه نویسی بر دانش بلاغی دانشجویان دوره کارشناسی میباشد. سی دانشجوی خانم در رشته ادبیات انگلیسی دانشگاه الزهرا در این بررسی شرکت نموده اند. آموزشهای نوشتاری شامل دو مرحله بوده است که هر یک به مدت چهار هفته به طول انجامید. دانشجویان بر اساس مدل ""اس"" به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم گردیده وآموزشهایی مبنی بر گونه نوشتاری و رویکرد مبنی بر فرآیند دریافت کردند. گروه آزمون در طول مرحله اول خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری و در طول مرحله دوم آموزش رویکرد مبنی بر فرآیند دریافت کردند لکن گروه شاهد فقط در طول مرحله دوم آموزش مبنی بر فرآیند دریافت نمودند. سوالات تحقیق پس آزمون دو مورد بود که آیا خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری دانش بلاغی دانشجویان را بهبود میبخشد و اینکه چگونه دانش بلاغی دانشجویان وقتی آموزشهای ساختاری به عنوان ابزار جانبی رویکرد مبنی بر فرآیند استفاده میشوند افزایش می یابد. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز جهت پاسخگویی به دو سوال تحقیقی ذکر شده ابزارهایی نظیر فرم ارزیابی برگرفته از طرح هیتون 1988و روش تجزیه تحلیل کمی متن برگرفته از مدل ""اسکات""1996 بکار گرفته شده اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش آماری "" تی تست"" نشان داد که خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری ، دانش بلاغی دانشجویان را در محتوا ،سازمان دهی، استفاده درست از زبان و پیچیدگی ساختاری افزایش میدهد.همچنین یافته های این بررسی بیانگر این مطلب بوده است که رویکرد مبنی بر فرآیند و گونه نوشتاری می توانند به عنوان روشهای مکمل هم مورد استفاده قرار گرفته و خلاصه نویسی با آموزشهای ساختاری می توانند به عنوان ابزار جانبی رویکرد مبنی بر فرآیند استفاده شوند.

Second or foreign language (L2) learners’ development of interlanguage pragmatic (ILP) competence to understand and properly interpret utterances under certain social and cultural circumstances plays a pivotal role in the achievement of communicative competence. The current study was designed to explore the effects of synchronous computer-mediated communication (SCMC) and asynchronous computer-mediated communication (ACMC) course modules delivered through social media networks (SMN) on the development of the Iranian L2 learners’ comprehension of implicatures. The participants of the study were 90 English-as-a-foreign-language (EFL) undergraduate students attending three intact classes. The classes were randomly assigned to one control and two experimental (SCMC and ACMC) groups. An open-ended implicature comprehension test was used to assess students’ ILP development in this pretest-posttest comparison-group study. The control group received the traditional teacher-fronted instruction, and the S/ACMC groups received instruction via synchronous and asynchronous modules of SMNs for 4 months, respectively. Students’ attitudes towards the CMC-based courses were also sought. Split-plot ANOVA results indicated that both experimental groups developed significant ILP ability to comprehend and interpret L2 implicatures after the instruction; however, by comparison, the ACMC group improved more considerably. It is concluded that, first, comprehending L2 implicatures is not impervious to computer-mediated instruction and, second, different CMC affordances may result in differential ILP developmental effects in teaching L2 pragmatics. The findings can help L2 teachers decide how to use CMC affordances and SMN modules to raise L2 learners’ pragmatic awareness

Lexical inferencing is one of the most important strategies in vocabulary learning and it plays an important role in dealing with unknown words in a text. In this regard, the aim of this study was to determine the lexical inferencing strategies used by Iranian EFL learners when they encounter unknown words at both text and sentence levels. To this end, forty lower intermediate students were divided into two groups. For the first group, a text with 10 underlined words was given and for the second group, the same underlined words were given in separate sentences. The students were supposed to read the text and the sentences and to guess the meaning of the underlined words. Then some lexical inferencing strategies were given to them to determine which strategies they used in guessing the meaning of unknown words. The results showed that they used different strategies like using local context and word association in lexical inferencing and also they were more successful at the text level than the sentence one. The results also indicated that they were strategic learners using their own strategies including translation and cultural background knowledge to guess the meaning of the unknown words.

The present study aims at discussing whether metaphors in the Qur’an, revealed more than 1400 years ago, are dead, moribund or live and how these three types of metaphors have been translated in three English and three Persian translations of the Qur’an. The results reveal that among 70 metaphors examined, while only about 32.85% are live metaphors, about 67.14% are moribund, but none of the cases are completely dead. Furthermore, based on Newmark’s (1988a) classification of procedures for translation of metaphors, there is no image in 15.21% of the procedures used in the English and Persian translations of live metaphors while there are images in 84.78% of them. On the other hand, 43.26% of the procedures used in translations of moribund metaphors transfer the images whereas 56.73% of them omit the images, although these metaphors are not dead. Yet the point is that when the majority of Qur’anic metaphors, that are moribund, had been considered by translators as dead metaphors and their images had been omitted, the translations fail to represent one of the important aspects of the original text’s literary style that is its metaphorical and literary language.

یکی از نظریه های موجود در باره ی چگونگی رشد توانش منظورشناختی زبان آموزان نظریه ی اجتماعی-فرهنگی ویگوتسکی است. مقاله حاضر با بررسی یکی از مفاهیم این نظریه یعنی ""حوزه رشد تقریبی"" برای رشد توانش منظورشناختی زبان آموزان پرداخته و به دو سوال پاسخ می دهد: اول اینکه آیا ارتباطی میان میزان کمک و حمایت ارائه شده به زبان آموز و سطح بسندگی زبانی او در یادگیری توانش منظورشناختی وجود دارد؟ دوم اینکه آیا ارتباطی میان ""حوزه رشد تقریبی"" فردی و ""حوزه رشد تقریبی"" گروهی وجود دارد؟ بدین منظور، بیست زبان آموز با دو سطح بسندگی زبانی انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شدند. آموزش هر دو گروه بر اساس ""حوزه رشد تقریبی"" انجام شد. نتایج نشان داد که ارتباط معناداری میان سطح بسندگی زبانی و یادگیری توانش منظور شناختی وجود ندارد. از طرف دیگر، میان ""حوزه رشد تقریبی"" فردی و گروهی رابطه وجود دارد. این بدان معناست که دانش عمومی زبان تاثیر چندانی بر یادگیری توانش منظورشناختی ندارد. همچنین می توان گفت که کمک ارائه شده به زبان آموز کاملا فردگرایانه است و بر اساس ظرفیت و توان فرد زبان آموز معنا و مفهوم پیدا می کند.

Investigating the “knowing”, a module of the KARDS model proposed by Kumaravadivelu (2012) for teacher education, of Iranian teachers of learner autonomy, this study is an attempt to illuminate some of the yet unexplored areas of teachers’ various types of knowledge of learner autonomy. Furthermore, it attempts to illustrate how Iranian Non-EFL teachers’ knowing affects their practices with regard to learner autonomy and how this could differ from that of Iranian EFL teachers. To that end 112 EFL and Non-EFL teachers were purposefully cluster-sampled. Based on convenient sampling but only after data saturation was reached were 12 teachers interviewed. Based on the result of the interviews and the data gleaned from the literature a questionnaire was developed. The sample were asked to complete the questionnaire and then through negative case analysis some were interviewed. The questionnaire tapped into the social, political, psychological and personal aspects of learner autonomy. The results indicated the informants, be it EFL or non-EFL, found learner autonomy to be a psychological construct, which can be traced back to their personal knowledge. Finally, with regard to the feasibility and desirability of learner autonomy implementation in the education system, the informants see learner autonomy as more of a desirable concept than feasible. It is hoped that teachers and teacher educators find the results as well as the suggestions-for-action made at the end of the study helpful and that the results have tangible implications for the Iranian education system when fed into professional development activities and strategic planning.

This mini-corpus, cross-linguistic, comparative, and norm-referenced study intends to render the most frequently and oft-used affixes in the written descriptive tasks in the performance of English language materials developers (ELMDs) and Iranian English language undergraduates (IELUs). Samples of writings of both groups were studied and analyzed through affixation principles. The frequency of nearly 63 affixes both inflectional and derivational morphemes was taken into account. The statistical analysis showed a highly significant correlation (.86) with (.75) coefficient determination (shared variance) between the performance of IELUs and ELMDs. The result of the study bears approximately a close resemblance to the findings by Bauer et al.(1982), Fry and Kress (2006), Honig, Diamond, Gutlohn, and Mahler (2000), and White, Sowell, and Yanagihara (1989). Finally, the implications of the study were taken into account.

This study was conducted in English for Academic Purposes (EAP) context to explore Iranian teachers' perceptions of their pedagogical content knowledge (PCK) and their sense of professional identity (PI) as well as to scrutinize how their cognitions were practiced in EAP classes. To this end, two ELT teachers and two content instructors (i.e. subject experts who teach EAP courses in addition to their specialized field of study) from a university in Tehran participated in the study and their classes were observed for a full academic semester. To thoroughly probe the teachers' cognitions, semi-structured interviews were also conducted. The results of content analysis indicated some commonalities but major discrepancies in the cognitions and practices of the two pairs of teachers with regard to their PCK. Teachers of both camps claimed to have interactive EAP classes where group work is highly appreciated and students' questions are welcomed. Attending to their discrepancies, the content instructors seemed to adhere to 'transformative' education by reflecting on their teaching, hearing learners' voice, being responsive to their learning needs, and encouraging teacher-learner collaboration. On the other hand, the ELT teachers reflected a more 'traditional' approach, leaving behind issues of flexibility and innovation in their teaching methods. As far as the EAP teachers' PI is concerned, the study came up with eight factors as the underlying constituents of their PI. It was also found that pedagogical content knowledge and professional identity are interrelated attributes of EAP teachers. The findings provide implications for syllabus designers as well as EAP teacher education.

ارزیابی دانش دستوری یکی از موارد تقریبا مغفول در تحقیقات رشته ی آموزش زبان با سوالات بی پاسخ فراوانی می باشد (پورپورا، 2004). مروری بر سازه دستوردر ادییات تحقیق بیانگر آن است که مدل های دستور زبان به صورت مکفی به ابعاد این دانش نپرداخته اند. تحقیق حاضر با استفاده از پیشنهادات اخیر در مورد ماهیت توسعه دانش دستوری اقدام به تهیه ی چارچوبی شامل ابعاد پیچیدگی، گستره، و قوت برای یافتن بهترین پیش بین وضعیت دانش دستوری فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم کرده است. به این منظور، سند اولیه مشخصات آزمون دانش دستوری تهیه و توسط گروهی متشکل از هفت کارشناسی که در زمینه بررسی سند آزمون تربیت شده بودند مورد بازبینی قرار گرفت. سند مشخصات اصلاح و آزموی مبتنی بر آن به 158 فراگیر انگلیسی با سطوح مختلف توانش داده شد. سوالات با استفاده از نظریه کلاسیک آزمون و مدل راش تحلیل گردید. نتایج رگراسیون گام به گام حاکی از آن است که بهترین مدل پیش بین دانش دستوری فراگیران با توانایی پایین تر شامل گستره و قوت است در حالیکه برای فراگیران با توانایی بالاتر بهترین مدل پیش بین قوت و پیچیدگی است. این یافته دال بر آن است که سند مشخصات آزمون دانش دستوری می تواند شامل ترکیبی از صورتهای سوال مختلف برای اندازه گیری ابعاد مختلف این دانش باشد.

نظر به لزوم یادگیری حجم بالای از لغات و دسترسی اندک زبان آموز به اطلاعات لازم در محیط آموزشی زبان، بررسی تکنیک های تسهیل کننده یادگیری لغات اجتناب ناپذیر است. هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر حاشیه نویسی تصویری با تدریس ریخت شناسی بر توانایی استنباط لغوی فراگیران ایرانی زبان انگلیسی در سطح متوسط بوده است. برای اطمینان از هم سطح بودن زبان آموزان و ایجاد یک نمونه همگن از شرکت کنندگان، انتخاب آن ها از طریق آزمون استاندارد PET انجام شد و محققین آنها را میان دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم کردند. پیش از شروع دوره آموزش، تمام گروه ها در پیش آزمون استنباط لغوی که به صورت تست خودسنجی بود شرکت کردند. این دوره تحقیقی شامل 6 هفته تدریس استنباط لغوی لغات ناآشنا بود که در متون انگلیسی زیر آنها خط کشیده و پر رنگ شده بودند. در تمام گروه ها مقدار تدریس و نوع مواد آموزشی یکسان بود با این تفاوت که به یک گروه ریخت شناسی تدریس شد و در گروه دیگر از حاشیه نویسی تصویری استفاده شد. شایان ذکر است، در گروه کنترل از روش های سنتی یادگیری لغات بهره گرفته شد و فراگیران هیچ دسترسی به حاشیه نویسی تصویری و ویژگی های ریخت شناسی لغات نداشتند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک طرفه پیش آزمون و پس آزمون استنباط لغوی که توسط محققین ساخته و استاندارد شده بود، هیچ تفاوت معناداری میان عملکرد زبان آموزانی که به آنها ریخت شناسی لغوی تدریس شده بود با عملکرد زبان آموزان گروه کنترل نشان نداد. یافته ها اثبات کرد عملکرد گروه آزمایشی که به آن حاشیه نویسی تصویر داده شده بود به طور معناداری از گروه ریخت شناسی بهتر بود. از این رو، محققین امیدوارند نتایج این تحقیق بتواند گامی نو در جهت رفع بسیاری از مشکلاتی را که مدرسان و فراگیران زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی در حدس زدن لغات ناآشنای موجود در متن با آنها روبرو هستند از میان بردارد.

Using a mixed methods design, the present study attempted to identify the factors influencing Iranian untrained EFL raters in rating group oral discussion tasks. To fulfil this aim, 16 language learners of varying proficiency levels were selected and randomly assigned to groups of four and performed a group discussion task. Thirty two untrained raters were also selected based on their volunteer participations. They listened to the audio files of the group discussions and assigned a score of one to six to each language learners based on their own judgments. They also provided comments on each language learners’ performance pointing to why they assigned such scores. The researchers had an interview with the raters after the rating session as well. The quantitative phase investigated whether linguistic features of accuracy, fluency, complexity and amount of talk were attended to by the raters in terms of having any relationship to the scores the raters assigned. Speech rate as an index of fluency and amount of talk turned out to be significantly correlated with the scores. Of more importance was the qualitative phase with the aim of identifying other factors that may account for the scores. The comments provided by the raters on each score and the interviews were codified based on Content Analysis (CA) approach. It was found that the raters attend not only to the linguistic features in rating oral group discussions, but they are also sensitive to the interactional features like the roles the participants take in groups tasks and the overall interaction patterns of the groups. The findings of this study may shed light on group oral assessment in terms of training the raters rating group oral tests and developing rating scales specific for group oral assessment.