فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۲۱ تا ۴۴۰ مورد از کل ۶۹۶ مورد.
میزان رضامندی روستاییان از برنامههای تلویزیونی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
"مقاله حاضر، برگرفته از تحقیقی با همین نام است که از سوی نگارنده، در سال 1383 به روش پیمایشی انجام شده و هدف آن سنجش میزان رضایت روستاییان از برنامههای تلویزیونی مربوط به مسائل روستایی و کشاورزی بوده است.
نویسنده ابتدا مروری بر جایگاه تلویزیون در رشد و توسعة روستایی و کشاورزی دارد و سپس ویژگیهای برنامههای تلویزیونی اثربخش را در زمینة توسعه و ترویج روستایی برمیشمرد. در بخش ارائة یافتههای پژوهش نیز تأثیر متغیرهای سن، جنس، شغل، میزان تحصیلات، وضعیت اقتصادی، محل سکونت و مدت تماشای تلویزیون بر میزان رضایت از برنامههای تلویزیونی سازمان جهاد کشاورزی، در شش استان مورد بررسی قرار میگیرد.
در این میان عواملی چون مشارکت نداشتن روستاییان در تولید برنامههای مربوط به روستا، یکنواختی قالب برنامهها، وجود پارازیتهای مفهومی در برنامهها و نزدیک نبودن موضوع برنامهها به مسائل واقعی زندگی روستاییان، از علل نارضایتی مخاطبان روستایی از برنامهها شناخته شده و در مقابل، احترام به فرهنگ و سنن روستایی در برنامهها و نیاز مخاطبان به فراگیری مطالب جدید، از عوامل جلب مخاطبان روستایی به برنامهها شمرده شده است.
در پایان نیز عوامل مؤثر بر اثربخشی برنامههای تلویزیونی مربوط به حوزة کشاورزی و ترویج مشارکت مردمی، ذکر شدهاند.
"
بازنگری مخاطب پایانی برای عقبگردها
منبع:
رادیو ۱۳۸۲ شماره ۱۷
حوزههای تخصصی:
Culture, Lifestyle and the Information Revolution in the Middle East and Muslim World
حوزههای تخصصی:
For over two decades, the ‘information revolution’ in the Middle
East has been framed overwhelmingly in terms of media, more of it,
and in comparisons to mass media – from the advent of any-to-any
communication to ad hoc conceptualizations such as ‘crowd-sourcing’ or
‘citizen journalism’ – that register the multiplication of voices, channels
and eroding boundaries in spheres of communication. The record has
expanded more than conceptualizations of its sociologies in media and
communications studies. It’s time for other questions that elicit additional
and more basic features of Internet practices from choices that shape
individual repertoires and participation to continuities between users
and producers to how actual practices scale up, which actually link micro
and macro processes. To elicit these broader sociologies, and move
beyond the limited social physics of ‘impact’ of the Internet on culture and
lifestyles, I draw on the related sociologies of reference group and network
theory, on Science-Technology-Society studies and sociolinguistics to
bring disruption of existing institutions, on the one hand, and cooptation
by them, on the other, into more unified theory of the play of information
revolution in culture and lifestyles on the Internet.
دیدگاههای مخاطبان، کارشناسان و برنامهسازان در مورد برنامههای دینی تلویزیون(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
"موضوع تحقیق حاضر، بررسی کارکردهای دینی تلویزیون است. مسئلة اصلی تحقیق این است که آیا تلویزیون میتواند به محتوای دینی بپردازد؟ تلویزیون جمهوری اسلامی تاکنون در این زمینه چگونه عمل کرده است و وضعیت مطلوب چیست؟
این تحقیق با روش پیمایشی (survey) و با استفاده از پرسشنامه، به صورت مصاحبه حضوری با مخاطبان برنامههای دینی (939 نفر از افراد 7 سال به بالا)، سازندگان (تهیهکنندگان، کارگردانان) و کارشناسان (استادان آشنا به دین و رسانه) انجام شده است. شایان ذکر است منظور از برنامه های دینی برنامه های خاصی است که برای نمونه از میان برنامه هایی که تاکنون از تلویزیون پخش شده انتخاب شده است . برخی از مهم ترین یافته های این تحقیق عبارتند از : مهم ترین انگیزه بینندگان از تماشای تلویزیون سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت است.
اصول دین ( اعتقادات) مهم ترین موضوع دینی مورد علاقه بینندگان است.
سریال امام علی (ع) و برنامه درس هایی از قرآن پر بیننده ترین برنامه های دینی ( مورد مطالعه) بوده اند
در مجموع 77 درصد بینندگان از برنامه های دینی تلویزیون رضایت دارند.
حدود 30 درصد بینندگان عقیده دارند برنامه های دینی تلویزیون پاسخگوی نیازهای دینی مردم نیست .
جذابیت نداشتن ، پاسخگو نبودن به نیازهای مخاطب واستفاده از قالب های نامناسب مهم ترین اشکالات برنامه های دینی تلویزیون از نظر برنامه سازان است
کمبود کارشناس دینی آشنا به رسانه و آشنا نبودن کارگردانان با مباحث دینی از مهم ترین موانع ساخت برنامه های دینی از دید برنامه سازان است.
"
رسانه ها و دموکراسی
منبع:
رسانه ۱۳۸۳ شماره ۵۹
حوزههای تخصصی:
تکثرگرایی فرهنگی بر خط
منبع:
رسانه ۱۳۸۵ شماره ۶۷
حوزههای تخصصی:
رسانه ها و نظام اخلاقی در جامعه ی معاصر
حوزههای تخصصی:
رادیو نمایش در آلمان؛ خاستگاه رادیو نمایش و سه رویکرد بنیلدی به آن
حوزههای تخصصی:
روزنامه نگاری تابلوئید و حوزه عمومی
منبع:
رسانه ۱۳۸۳ شماره ۶۰
حوزههای تخصصی:
تلفن همراه و رفتارهای ارتباطی دانشجویان دانشگاه های شهر یزد(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
این پژوهش به بررسی رابطه بین استفاده از تلفن همراه با روابط اجتماعی دانشجویان دانشگاه های یزد می پردازد. جامعه آماری تحقیق تمام دانشجویان دانشگاه های یزد بود که تعداد کل آنها 42426 نفر است. از جدول کرجسی و مورگان (1970) جهت تعیین اندازه نمونه استفاده شد که با توجه به پراکندگی جامعه آماری از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد و 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در پژوهش حاضر متغیر مستقل میزان استفاده از تلفن همراه و متغیر وابسته رفتارهای ارتباطی است که در سه بعد رابطه با دوستان، رابطه با خانواده، و رابطه در نهاد دانشگاه مورد سنجش قرار گرفته است. با استفاده از مدل کمپبل (2005) گویه ها استخراج شد و روابط در سه بعد ذکر شده با تفکیک پیامدهای مثبت و منفی بررسی شده اند. همچنین بر مبنای مدل کیم و میتومو (2002 و 2006) استفاده از تلفن همراه در رابطه با عمق و گستره روابط اجتماعی دانشجویان نیز قرار داده شده است. نتیجه آزمون فرضیات حاکی از آن است که بین استفاده از تلفن همراه با روابط دانشجویان با خانواده، دوستان و در نهاد دانشگاه رابطه معنی دار وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که استفاده از تلفن همراه سبب افزایش عمق روابط اجتماعی می شود ولی سبب گسترش روابط نمی شود.
نظرسنجی از مردم تهران درباره «طنز تلویزیونی»
حوزههای تخصصی:
طنز و طنزپردازی از دیرباز در فرهنگ جامعه ما نقشی عمده در پیامرسانی و آگاهی بخشی داشته است و به دلیل استفاده از قالبهای خندهآور بیانی، رفتاری، تصویری و... ضمن ایجاد شادی و فرح درمیان مخاطبان، بیشترین تاثیر و نفوذ را در انتقال معنا و مفهوم مورد نظر خود داشته است. طنز پدیدهآی است اجتماعی که در تقابل با ساخت موجود، آن را به طور انتزاعی درهم میریزد و جذابیت و فرحبخشی آن نیز مرهون استفاده ماهرانه و ظریف از همین ویژگی است.
درکنار خصوصیت شادی بخش، طنز نشان دهنده سیمای فرهنگ و جامعهای است که درآن زاییده شده و بیانگر حدود تحمل و درک سازندگان و مخاطبان خود است. درعین حال مقولهای است که همواره در خطر لغزیدن به دامن هجو، ابتذال، سطحی نگری و تمسخر بوده و از همین روست که باید با دقت و تعمق بیشتری به آن نگریست.