درخت حوزه‌های تخصصی

در نظام های حقوقی که برپایه ی دین استوارند، تفکیک مفهوم جرم (تجاوز به حقوق دیگران و جامعه) و گناه (تعدی نسبت به شریعت خدا) دشوار است؛ چرا که قانونگذار الهی، هر دو را ممنوع می کند. در حقوق مزدیسنا به نظر می رسد درک و تشخیص این تمایز دشوارتر از سایر نظام های دینی باشد؛ چرا که ارتکاب هر یک از محرمات مجازاتی را در پی دارد؛ کتاب هشتم دینکرد مانند مادیان هزار دادستان یک کتاب صرفاً حقوقی نیست، در این کتاب علاوه بر ذکر عناوینی از گناه و تاوان آن ها که در متون دیگر پهلوی به آن ها اشاره شده است، به انواعی دیگر از گناهان و همچنین به نوعی از تاوان برمی خوریم که مجرم می تواند با انجام کار کشاورزی و چوپانی، تاوان گناه خود را بپردازد. در این مقاله کوشش می شود تا نشان دهد در هوسپارم و سگادم نسکِ دینکرد هشتم علاوه بر گناهانی که در دیگر متون حقوقی مطرح است چه گناهان دیگری مطرح می شود، نیز تاوان گناه در این نسک ها چه تفاوتی با دیگر متون پهلوی دارد و همچنین ذکر گناهانی که به تاوان آنها اشاره شده و گناهانی که فقط از آنها نام برده شده است.

هدف این پژوهش، توصیف و تحلیل حوزه های مفهومی به کار رفته در استعاره های بوستان سعدی بر اساس نظریه آمیزه مفهومی مطرح شده توسط فوکونیه و ترنر (1998، 2002) می باشد. در این نظریه، برای توصیف و تحلیل استعاره ها از فضاهای ذهنی استفاده می شود که عبارتند از: دو فضای دروندادی، یک فضای عام و یک فضای آمیخته. در این پژوهش، فضاهای ذهنی هر استعاره در بوستان سعدی توصیف شده است تا مشخص شود در هر استعاره از چه حوزه های مفهومی در ساخت فضاهای ذهنی استفاده گردیده است. سپس، معنادار بودن و یا معنادار نبودن استفاده از این حوزه های مفهومی با استفاده از آزمون خی دو در نرم افزار اس. پی. اس. اس. اندازه گیری شده است. نتایج نشان می دهد حوزه های مفهومی به کار رفته در استعاره های بوستان سعدی را می توان در 13 گروه دسته بندی نمود که عبارتند از: (1) جاندار پنداری، (2) سفر برای مفهوم زندگی، (3) استفاده از جهت ها برای هستارهای مثبت و منفی، (4) پدیده های طبیعی، (5) حیوانات، (6-) مزه ها، (7) کشاورزی، (8) اعضای بدن، (9) مظروف بودن هستارهایی که ظرف نیستند، (10) اشیا، (11) افعال، (12) شخصیت های انسانی و (13) محل . هنگام ساخت استعاره ها، این حوزه های مفهومی در یک فضای دروندادی قرار گرفته و همراه با فضای دروندادی دیگری که هدف شاعر محسوب می شود، به فضای آمیخته فرافکنی شده و استعاره را می سازند. آنگونه که نتایج این پژوهش نشان می دهد؛ تمام استعاره های بوستان سعدی را می توان براساس حوزه های مفهومی که در ساخت فضاهای ذهنی مطرح شده در نظریه آمیزه مفهومی نقش دارند، مورد توصیف و تحلیل قرار داد.

پژوهش حاضر به مطالعة نقش گفتمان های فلسفی در فرآیند رو به رشد مطالعات ترجمه از منظر تاریخی می پردازد. بدین منظور، این پژوهش به دنبال کشف و توصیف نقش گفتمان های فلسفی در مطالعات ترجمه بوده تا در مورد تأثیر عمدة فلسفه بر ترجمه و نظریه های ترجمه کنکاش کند و معلوم نماید تا چه حد بازبینی و تجدید نظر در گفتمان های فلسفی به روند رو به رشد مطالعات ترجمه مساعدت می نماید. هدف عمده آن است که با توجه به ماهیت مطالعات ترجمه به عنوان رشته ای گیرنده از گفتمان های فلسفی و بسیاری از رشته های حد واسط، به فرضیه سازی دربارة این رشته و ارائة چارچوبی جامع و دربرگیرنده پرداخته شود. با در نظر گرفتن شواهد مربوط، یافته های پژوهش پیش رو نشان داد که سیر مرجعیت و اقتدار از سوی فلسفه به مطالعات ترجمه و نه بالعکس می باشد. علاوه بر آن، گفتمان های فلسفی حداقل از سه طریق به مطالعات ترجمه مرتبط می شوند: فیلسوفان رشته های مختلف از ترجمه به عنوان مطالعه موردی یا استعاره ای برای شرح مسائل مربوط به برنامه های کلی تر استفاده کرده اند؛ نظریه پردازان و عملگرایان ترجمه همواره به گفتمان های فلسفی به عنوان حامی و پشتیبان نظریات خود نگاه کرده اند؛ نیز آنکه، فیلسوفان، دانشمندان و مترجمان دربارة ترجمة گفتمان های فلسفی به ارائة تفسیر و اظهار نظر پرداخته اند. همین طور، یافته ها حاکی از آن است که گفتمان های فلسفی، با توجه به دسترسی چندین گزینه در رابطه با آن ها و تدوین کلمات مناسب با کلمات جایگزین، تمایل شدیدی به بازنگری و تجدید نظر دارند. در این میان، انطباق و طرح کلمات به عنوان یکی از وظایف مطالعات ترجمه مستلزم بررسی آن است که چه نوع گفتمان های فلسفی از دست رفته اند که خود باعث می شود مترجمان به طور مداوم سعی در کاهش پیچیدگی متن داشته باشند. از سوی دیگر، در صورت وجود گزینه های متعدد و نبود نظریه ای مشخص در رابطه با چگونگی کاهش پیچیدگی متن، زمینه ای برای طرح و بررسی بحث های مرتبط با گفتمان های فلسفی به وجود می آید که این امر را می توان در ارائة نظریه ها و روش های مربوط بیشتر مشاهده کرد.

هدف این تحقیق، بررسی تأثیر ارزشیابی پویا بر عملکرد زبان آموزان در دو نوع فعالیت انتخابی و تولیدی درک مطلب خواندن بود. ۶۰ زبان آموز از میان ۷۸ نفر براساس عملکردشان در آزمون نلسون سطح مبتدی، انتخاب و به دو گروه ۳۰ نفره کنترل و تجربی تقسیم شدند. در هر دو گروه، از بخش درک مطلب خواندن آزمون KET که شامل ۲۸ سوال انتخابی و ۲۷ سوال تولیدی می شد، به عنوان پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. زبان آموزان گروه تجربی از ارزشیابی پویا مدل "آزمون-میانجی-آزمون مجدد" بهره بردند. در پایان، برای بررسی عملکرد دو گروه و پاسخ به سوالات، از تحلیل واریانس دوسویه سنجش مکرر و تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. مهمترین یافتهء این تحقیق این است که ارزشیابی پویا تأثیر قابل توجهی در بهبود عملکرد زبان آموزان در هر دو نوع فعالیت انتخابی و تولیدی درک مطلب خواندن دارد. نتایج بیشتر و جنبه های کاربردی آن توضیح داده می شود.

گفتمان موجود در فرایند بازجویی از حیطه های جالب و ارزشمند انواع پژوهش های زبانی است. آنچه که گفتمان و تعامل بازجویی را شکل می دهد، توالی پرسش و پاسخ ها است. نگارندگان در جستار حاضر به بررسی و تقسیم بندی انواع صورت های پرسشی در فرایند بازجویی پرداخته و همچنین مؤلفه کاربردشناختی «میزان کنترل کنندگی» را در بررسی ها لحاظ کرده اند. لازم به ذکر است که داده های پژوهش حاضر بر اساس داده های متشکل از بیست و یک پرونده کیفری در سه شعبه از دادسرای شهر شیراز تشکیل شده است. تحلیل ها مؤید این نکته است که توزیع انواع سؤال ها در گفتمان بازجویی به میزان چشم گیری با یکدیگر تفاوت دارد، به گونه ای که از شش نوع صورت های پرسشی اطلاعی گسترده، اطلاعی محدود، اختیاری، بله/ خیر، اخباری و تأکیدی بیشترین کاربرد را به ترتیب اطلاعی های محدود و اطلاعی های گسترده به خود اختصاص می دهند و به لحاظ کنترل کنندگی نیز دارای کم ترین میزان می باشند. دلیل این امر را نیز می توان به بافت و فضای بازجویی در مرحله دادرسی نسبت داد که به موجب آن بازپرس قصد دست یابی هرچه بیشتر به اطلاعات و جمع آوری ادله برای مرحله متعاقب یعنی دادگاه را دارد. از دیگر یافته های پژوهش حاضر نیز می توان به این نکته اشاره داشت که پرسشی های اخباری که عموما در بسیاری از پژوهش ها در دسته پرسش های بسته قرار می گیرند، بر اساس داده های حاضر در دسته پرسش های باز قرار می گیرند.

این مقاله به بررسی رابطه میان ایدئولوژی سیاسی در گفتمان رسانه ای و مجاز مفهومی در سرخط روزنامه های ایران  می پردازد. در این پژوهش، با اتخاذ دیدگاه تحلیل انتقادی مجاز (ژانگ، 2014)،  به تحلیل انتقادی شناختی مجاز در سرخط های انتخاباتی روزنامه های ایران پرداخته می شود، تا مشخص شود کدام مجاز های مفهومی در سرخط روزنامه های ایران با موضوع انتخابات به کار رفته است و چگونه ایدئولوژی های سیاسی روزنامه های اصلاح طلب و اصولگرا، در انتخاب مجاز های مفهومی در سرخط خبرهای انتخاباتی تأثیرگذار است. داده های پژوهش از میان سرخط های خبری انتخاباتی 12 روزنامه اصولگرا و اصلاح طلب،(تعداد=289 شماره) در بازه زمانی نیمه فروردین تا نیمه خرداد 1396 به مدت 2 ماه، به صورت در دسترس جمع آوری و مجاز ها بر اساس اصول نظریه مجاز مفهومی شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت. نتیجه این بررسی نشان می دهد که  هر دو نوع مجاز کل به جای جزء (3 نوع)و جزء به جای کل (2 نوع) به ترتیب با نقش های برجسته سازی و گسترش، مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج مؤید این است ایدئولوژی بر چگونگی شکل گیری مجاز تأثیرگذار است و مجازها ابزاری برای بازتولید ایدئولوژی در رسانه هستند. بدین ترتیب، مطالعه مجاز مفهومی، در کنار سایر سازوکارهای شناختی، به تحقق اهداف مطالعات تحلیل گفتمان انتقادی کمک می کند.

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین گستردگی و عمق دانش واژگان وموفقیت خلاصه نویسی فراگیران، به دنبال رسیدن به پاسخ این سوال می باشد که کدام جنبه از دانش واژگانی پیش بینی کننده قوی تری برای نمرات خلاصه نویسی در متون داستانی، استدلالی و تفسیری می باشد. بدین منظور، 80 نفراز دانشجویان زبان انگلیسی در سطح متوسط به بالا، ابتدا آزمون های تافل نوشتاری و آزمون نوشتاری انگلیسی تافل و سپس آزمون های گستردگی دانش واژگان و عمق دانش واژگان را پاسخ دادند و پس از آن به خلاصه نویسی متون مختلف پرداختند. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که گستردگی و عمق دانش واژگان با تشخیص نقاط اصلی، استفاده از استراتژی های خلاصه نویسی و شاخص های نگارش در خلاصه های متون داستانی، استدلالی و تفسیری مرتبط است. همچنین، نتایج آزمون رگرسیون نشان داد که عمق دانش واژگان نسبت به گستردگی دانش واژگان، موفقیت در خلاصه نویسی را بهتر پیش بینی می کند. بنابراین، مدرسان باید فراگیران را به خواندن مستمر و زیاد متون مختلف تشویق کنند، تا از این طریق بر عمق دانش واژگانی آنها بیافزایند.

Utilizing the resources of the web in educational practices has made instructional processes more efficient and interesting and has made the learning process on the other hand much easier and attractive. With the web, English language teachers now have the option of engaging learners in online (web-based) instructions in addition to the use of conventional classroom instructions or alternatively the use of a blended approach. Effective use of the web for instructional purposes requires basic knowledge of web design and development using HTML (Hyper Text Markup Language), CSS (Castigating Style Sheet), JS (JavaScript), Content Management Systems (CMS), and Adobe Software package for web design. Thus, teachers’ professional development needs to be redirected toward providing this knowledge and skills. Providing teachers with these technological skills would help them in acquiring the competence needed in designing and developing instructional websites that suites their peculiar pedagogical and content needs for effective teaching and learning using the web. This article examines the contemporary knowledge and skills needed by teachers in general and English language teachers in particular to effectively use the web for instructional purposes and how such needed knowledge and skills can be developed through teacher professional development programs and pre-service teacher training for good practice.

هدف پژوهش حاضر مقایسه سطح خودکارآمدی زبان انگلیسی دانش آموزان مقطع دبیرستان در رشته های علوم ریاضی، تجربی و انسانی و همچنین میزان رابطه خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی آنان در زبان انگلیسی با تاکید ویژه بر نقش گرایش تحصیلی است. واکاوی ویژگیهای خودکارآمدی آزمودنی ها و منابع شکل گیری باورهای آنان نیز محور دیگر این پژوهش می باشد. نمونه تحقیق شامل15 دبیر زبان انگلیسی و 150 دانش آموز در سه رشته مذکور بودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی، نمرات آزمون پیشرفت تحصیلی و مصاحبه با دبیران و دانش آموزان هر سه رشته جمع آوری شدند. تحلیل داده ها حاکی از وجود تفاوت معنادار بین سطح خودکارآمدی و میزان پیشرفت تحصیلی آزمودنی های رشته انسانی با فراگیران دورشته دیگر بود. همچنین میان سطح خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دو رشته علوم انسانی وریاضی رابطه معنا دار وجود داشت. نتایج تحلیل کیفی مصاحبه ها بیانگر منابع متفاوت شکل گیری باورهای فردی در آزمودنی های سه گرایش بود. نتایج این مطالعه می تواند دستاوردهای کاربردی مهمی برای معلمان و برنامه ریزان درسی داشته باشد به طوری که بتوانند با طراحی محتوی کتب درسی واستفاده از روشهای تدریس مناسب در رشد باورهای مثبت در فراگیران نقش سازنده ای را ایفا کنند.

پژوهش های بسیاری در رابطه با آموزش زبان های خارجی انجام شده است که حکایت از اثربخشی آموزش های معکوس در بهبود نتایج عملکرد زبانی دانش آموزان دارد. بااین وجود، تعداد کمی از مطالعات به بررسی تأثیر آموزش معکوس بر درک مطلب در زبان دوم پرداخته اند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر کلاس درس معکوس بر پیشرفت درک مطلب و خودکارآمدی زبان آموزان در مدارس ایرانی است. برای این منظور، نمونه ای متشکل از 48 زبان آموز ایرانی موردنظر قرارگرفته و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر ) و کنترل (23 نفر) موردبررسی قرارگرفته اند. پژوهش حاضر با روش شبه آزمایشی به انجام رسیده است؛ به این صورت که آزمودنی ها در گروه آزمایش آموزش های معکوس را دریافت نموده و در گروه کنترل با شیوه های معمول به مدت سه ماه مورد آموزش قرار گرفتند. در راستای جمع آوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه ی استاندارد پرسشنامه ی مقدماتی انگلیسی کمبریج (CPET) و پرسشنامه ی خودکارآمدی خواندن (RSEQ) استفاده گردیده که روایی آن ها با استفاده ازنظر متخصصان مربوطه تائید گردید و پایایی دو آزمون نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب0.84 و... به دست آمده اند. نتایج پژوهش نشان داد تفاوت معنی داری بین استفاده از دو روش نام برده در پژوهش وجود دارد به این معنی که فراگیران گروه آزمایش ازلحاظ پیشرفت خواندن زبان دوم و خودکارآمدی خواندن به طور معناداری بهتر از گروه کنترل عمل می کنند. به طورکلی ، می توان نتیجه گرفت که مدرسان زبان های خارجی می توانند شیوه آموزش معکوس را در کلاس های خواندن بگنجانند تا به زبان آموزان کمک کرده تا اعتمادبه نفس و خودکارآمدی بیش تری را برای انجام مؤثرتر فعالیت های مربوط به درک مطلب از خود نشان دهند.