مهدی شهبازی

هدف؛ هدف این مقاله، شناسایی و رتبه بندی عوامل محیطی موثر در برنامه ریزی استراتژیک فرهنگی کشور است.. روش؛ روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی(Survey ) است. ابزار اصلی جمع آوری داده های تحقیق، پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق، شامل 110 نفر از مدیران، کارشناسان و متخصصان امر فرهنگ در سازمان تبلیغات اسلامی و مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی است. تحلیل اطلاعات در نرم افزار آماری SPSS و Mini Tab صورت گرفت. جهت سنجش روایی پرسشنامه از روایی محتوا استفاده شد که پرسشنامه مربوطه از نظر متخصصان امر مورد تایید واقع شد. پایایی پرسشنامه از طریق آزمون آلفای کرونباخ،7821/0 محاسبه شد که حاکی از پایایی پرسشنامه تحقیق بود. یافته ها؛ بر اساس یافته های تحقیق، برای هر یک از ابعاد سه گانه تحقیق 12 شاخص مورد شناسایی قرار گرفت. هر یک از شاخص های ابعاد سه گانه بطور جداگانه رتبه بندی شدند و در ادامه هر سه بعد نیز با یکدیگر مقایسه شده و رتبه بندی شدند. بر این اساس، بعد سیاسی و اجتماعی در رتبه اول و ابعاد تکنولوژیکی و اقتصادی به طور مشترک در رتبه دوم قرار گرفتند. نتیجه گیری؛ در کشور ما حوزه فرهنگ متولی های متعددی دارد که وظایف بسیاری از این سازمان ها متداخل بوده و تفکیک وظایف بین این نهادها رعایت نشده است.در امر برنامه ریزی فرهنگی نیروی انسانی متخصص بسیار نادر می باشد و جا دارد مسئولین امر نسبت به تربیت و آموزش متخصصان امر برنامه ریزی همت گمارند.

این تحقیق با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر کاهش فساد در نظام ادارای، به بررسی این عوامل میپردازد و سعی در ارایه راه حل ها و راهکارهایی مناسب جهت کاهش فساد اداری دارد. تحقیق حاضر این پرسش را دنبال میکند که آیا عوامل کیفیت زندگی کاری، فردی، درون سازمانی، برون سازمانی و فرهنگی بر میزان فساد اداری اثرگذار است یا خیر. در این تحقیق از روش کاربردی و توصیفی از نوع پیمایشی استفاده شده است. جامعه آماری آن را کارکنان و کارشناسان معاونت امور مناطق و معاونت اداری و مالی شهرداری تهران تشکیل میدهند. روش نمونه گیری تحقیق، تصادفی ساده و حجم نمونه آن 108 نفر از کارکنان میباشد. به منظور بررسی عوامل مؤثر بر کاهش فساد کارکنان از پرسش نامه و برای پاسخ گویی به آن از طیف نقطه ای لیکرت استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها، از آزمون های مختلف آماری شامل: آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون ویلکاکسون، آزمون تی- استیودنت و آزمون فریدمن، استفاده شده است. یافته های آزمون ها نشان میدهد که تمام عوامل مذکور در کاهش و جلوگیری از فساد کارکنان شاغل در نظام اداری مؤثر است.

هدف از انجام این پژوهش بررسی انتقال دو سویه در مهارت سرویس کوتاه بدمینتون است محققان در سال های اخیر به این نتیجه دست یافته اند که اصل انتقال در امر یادگیری انکارناپذیر است و موجب تسهیل انتقال در یادگیری می شود اصل انتقال دو سویه یکی از مباحث مهم انتقال و معقول ترین راه برای سرعت بخشیدن به روند موفقیت فرد است جامعه آماری این تحقیق شامل 200 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تهران بودند که 36 نفر از آنان به طور تصادفی انتخاب شدند متغیر مستقل در این تحقیق تمرینات به منظور یادگیری مهارت و متغییر وابسته میزان یادگیری دستی که در تمرینات شرکت ندارد بوده است ابزار مورد نیاز در این تحقیق پرسشنامه و وسایل ضروری در آزمون فرانسوی بدمینتون دو است ( متر و چسب نواری و طناب و پایه به ارتفاع 10/2 متر ) به منظور بررسی نتایج از روش های آمار توصیفی و استنباطی t مستقل و t وابسته استفاده شده و نتایج به دست آمده نشان داده که با 05/0 =a انتقال دو سویه از هر دو عضو به یکدیگر امکان پذیر است

کمبود توجه، بیش فعالی و تکانشگری از علائم اصلی اختلال کمبود توجه همراه با بیش فعالی (ADHD) است. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی تمرینات حرکتی بر توجه دیداری و شنیداری کودکان مبتلا به ADHD صورت گرفت. در این پژوهش20 دانش آموز پسر 9 تا 11 ساله، از مدارس ابتدایی شهر کرج، به کمک پرسشنامه ی علائم مرضی کودک-4 (CSI-4) و براساس ملاک-های تشخیصی DSM-IV به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به طور تصادفی در 2 گروه (مداخله و کنترل) قرار گرفتند. گروه مداخله (10=n)، تمرینات حرکتی تدوین شده، دریافت کردند. مدت زمان مداخله 10 جلسه ی یک ساعته بود. گروه کنترل (10=n) هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله بوسیله ی آزمون عملکرد پیوسته، ارزیابی شدند. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافته ها، آزمون t زوجی و t مستقل بود. نتایج نشان داد که تمرینات حرکتی در مقایسه با گروه کنترل، در حد معناداری توانستند کمبود توجه دیداری و شنیداری کودکان مبتلا به ADHD را کاهش دهند (05/0>P)؛ پس می توان گفت که عملکرد توجه کودکان مبتلا به ADHD به کمک تمرینات حرکتی، بهبود می یابد.

خودگفتاری از مداخلات روان شناختی است که می تواند بر اجرای حرکتی فرد اثرگذار باشد. در تحقیق حاضر، راهبردهای مختلف خودگفتاری آموزشی و انگیزشی بر اجرای پاس و شوت بسکتبال بررسی شده است. از میان 187 دانشجویی که در نیم سال اول سال تحصیلی 88- 89 واحد تربیت بدنی عمومی 2 (بسکتبال) را اخذ کرده بودند، 72 دانشجوی کارشناسی (میانگین سنی12/1 ± 09/20) به صورت تصادفی به عنوان نمونة تحقیق انتخاب شدند. ابتدا، آزمون پاس سرعت و دقت و شوت دقت از آن ها گرفته شد. پس از بررسی طبیعی بودن توزیه داده ها، با استفاده از آزمون K-S شرکت کنندگان به طور انتخابی به دو گروه آزمایشی (خودگفتاری آموزشی، خودگفتاری انگیزشی) و کنترل تقسیم شدند و در دورة تمرینی 12هفته ای (هر هفته یک جلسة 20 دقیقه ای شرکت کردند. هر گروه از عبارت های متناسب با خودگفتاری آموزشی و انگیزشی استفاده کرد و بر گروه کنترل هیچ مداخله ای اعمال نشد. نتایج t همبسته به منظور مقایسة پیش آزمون و پس آزمون در هر گروه نشان داد زمان پاس سرعت در هر سه گروه کاهش معنی داری یافته است و امتیاز گروه خودگفتاری آموزشی در پس آزمون پاس دقت، در مقایسه با پیش آزمون آن افزایش معنی داری داشته است (05/0P<). به علاوه نتایج تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد گروه خودگفتاری آموزشی در مهارت های پاس دقت و شوت، در مقایسه با دو گروه دیگر به طور معنی داری اجرای بهتری داشت (05/0P<)، اما در مهارت پاس سرعت گروه خودگفتاری انگیزشی سرعتی بیشتر از گروه کنترل داشت (05/0P<). این نتایج از به کارگیری خودگفتاری انگیزشی به عنوان ابزاری مؤثر در کسب مهارت های سرعتی و خودگفتاری آموزشی به عنوان وسیله ای کارآمد در کسب مهارت های دقتی برای مبتدیان حمایت می کند.

هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین توانمندی های ادراکی - حرکتی و تحول ذهنی دانش آموزان بود. سال هاست که محققان به این مسئله واقف اند که کیفیت اجرای حرکتی هر فردی ، به درستی ادراک و توانایی تفسیر ادراک دریافت شده بستگی دارد. خوشبختانه اخیرا به اهمیت تجربیات حرکتی در پیشرفت توانایی و قابلیت های ادراکی - حرکتی کودکان توجه خاصی معطوف شده است . کفارت که یکی از مشهورترین پیشتازان روش ادراکی - حرکتی است ، عقیده دارد که حرکت ، اساس پیشرفت ادراک و یادگیری است و یادگیری حرکتی اثر مثبتی بر تحول ذهنی و آمادگی تحصیلی دارد. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانش آموزان پسر سال دوم راهنمایی شریار تشکیل می دهند و نمونه آماری 95 نفر از دانش آموزان بودند که شرایط آزمون را داشتند و به طور تصادفی انتخاب شدند . مشاهدات آزمون گیرنده از نتایج آزمون های مربوط به توانمندی های ادراکی - حرکتی و همچنین تحول ذهنی ثبت شد و ارتباط بین متغیرها از طریق روش آماری ضریب همبستگی پیرسون محاسبه و مشخص شدند . در نهایت بین توانمندی های ادراکی - حرکتی و تحول ذهنی در سطح ( 0.01 = a ) رابطه معنی داری مشاهده شد.

استعدادیابی، فرایندی است که از طریق آن افرادی که بیشترین امید برای موفقیت آنها در آینده وجود دارد، شناسایی می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی کاربرد یک رویکرد چندمتغیره در استعدادیابی بازیکنان نوجوان رشتة ورزشی فوتبال بود. جامعة تحقیق عبارت بود از کلیة فوتبالیست های 12 تا 16 سالة استان تهران. یک مجموعه آزمون با هدف اندازه گیری عوامل روانی، تکنیکی، فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی روی فوتبالیست های نوجوان در دو سطح نخبه (26 نفر) و زیرنخبه (35 نفر) به کار گرفته شد. آزمودنی ها در چهار گروه سنی زیر 16، 15، 14 و زیر 13 سال قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های روانی از پرسشنامة اتاوا – 3 استفاده شد. همچنین مهارت های تکنیکی با آزمون های شش گانة پیشنهادی فدراسیون فوتبال انگلیس اندازه گیری شدند. آزمون های فیزیولوژیکی عبارت بودند از پرش ارتفاع، دراز و نشست، دو سرعت 10 متر، دو سرعت 40 متر و دو رفت و برگشت 280 متر، برای سنجش ویژگی های آنتروپومتریکی نیز از اندازه گیری های قد، وزن، شاخص تودة بدنی، طول ساق، طول ران، ضخامت زیر جلدی چهار ناحیة بدن و درصد چربی بدن استفاده شد. روش آماری مورد استفاده برای تحلیل یافته ها، تحلیل واریانس چندمتغیره بود. یافته ها نشان داد که از بین چهار دسته مقیاس های مورد ارزیابی، مقیاس های فیزیولوژیکی از لحاظ آماری توانایی بیشتری در تفکیک سطوح داشتند. نتایج پژوهش حاضر تفاوت معناداری بین بازیکنان نخبه و زیرنخبه در سه دسته ویژگی های فیزیولوژیکی، تکنیکی و روانی نشان داد. اما در ویژگی های آنتروپومتریکی تفاوت معناداری دیده نشد. ورزشکاران نخبه در آزمون های دراز و نشست، دو رفت و برگشت، دو سرعت 10متر و دو سرعت 40 متر (از آزمون های فیزیولوژیکی)، دویدن با توپ، چرخیدن، سرعت، دریبل و شوت زدن (از آزمون های تکنیکی)، هدف گذاری، آرمیدگی، مقابله با استرس، فعال سازی، تمرکز، بازیابی تمرکز و طرح مسابقه (از مهارت های روانی) تفاوت معناداری با بازیکنان زیرنخبه داشتند (05 /0 P<). این یافته ها نشان می دهد که در مدلهای استعدادیابی باید بیشتر بر مهارت های روانی تأکید شود. نتیجه اینکه، یک رویکرد چندمتغیره با در نظر گرفتن تفاوت های سنی می تواند به طور موفقیت آمیزی فوتبالیست های نخبه را از همنوعان زیرنخبة خود در سنین نوجوانی متمایز کند. پیشنهاد می شود در فرایند استعدادیابی در سنین زیر 13 و 14 سال، کمتر از ارزیابی های فیزیولوژیکی استفاده شده و تأکید بیشتری بر ویژگی های تکنیکی شود

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر آمادگی روانی ورزشکاران شرکت کننده در دهمین المپیاد ورزشی دانشجویان سراسر کشور بر میزان بروز آسیب های ورزشی در آنان بود. بدین منظور 375 نفر از این افراد در دو گروه دختر (178 نفر) و پسر (197 نفر) در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها از هفت رشته ورزشی انتخاب شدند که در دو دسته رشته های تیمی و انفرادی قرار گرفتند. اطلاعات تحقیق از طریق فرم گزارشی آسیب های ورزشی و پرسشنامه آمادگی روانی OMSAT-3 جمع آوری شد. از روش های آمار توصیفی (مانند میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح اطمینان 95 درصد برای تحلیل داده ها استفاده شد. بررسی تفاوت های جنسیتی در متغیرهای تحقیق نشان داد که بیشترین میزان بروز آسیب در ورزشکاران دختر در اندام تحتانی بود درحالی که در ورزشکاران پسر اندام فوقانی بیشترین شیوع آسیب دیدگی را داشت. ضمن اینکه ورزشکاران دختر و پسر در سه دسته مهارت های روانی تفاوت زیادی با یکدیگر نداشتند. نتایج نشان داد که در ورزشکاران دختر بین مهارت های شناختی و میزان بروز آسیب در اندام تحتانی ارتباط معکوس و معنی داری وجود داشت (015/0=r). همچنین بین مهارت های شناختی و میزان شیوع آسیب ها در استخوان ها و مفاصل ارتباط معکوس و معنی داری مشاهده شد (003/0=r و 046/0=r). اما در ورزشکاران پسر ارتباط معنی داری بین مهارت های روانی و آسیب در اندام ها و بخش های مختلف بدن وجود نداشت. در مجموع یافته های این تحقیق نشان می دهد که برخورداری از سطح بالایی از مهارت های شناختی (مانند طرح مسابقه) به ورزشکاران کمک می کند تا بهتر بتوانند با موقعیت های مختلفی که در ورزش اتفاق می افتد کنار بیایند. این پدیده می تواند در کاهش بروز آسیب های ورزشی نقش مهمی داشته باشد. بنابراین به مربیان و متخصصان ورزش جوانان توصیه می شود تلاش کنند تا مهارت های شناختی را در ورزشکاران جوان ارتقا دهند تا از این طریق احتمال بروز آسیب های ورزشی را در آنها کاهش دهند. به طور کلی نتایج این تحقیق از جنبه های مختلف مدل آسیب- استرس حمایت می کند.

هدف از انجام این بررسی تأثیر حضور تماشاگران بر افزایش انگیختگی و اثر آن بر ادراک عمق ورزشکاران بود. جامعة آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران تشکیل دادند که از میان این 58 نفر (23 نفر زن و 35 نفر مرد با میانگین سنی 3 /23 و انحراف استاندارد 16 /2) به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها در دو محیط انگیزشی (با حضور تماشاگر و بدون حضور تماشاگر) مورد آزمون قرار گرفتند. به منظور سنجش سطح انگیختگی آزمودنی ها، از آزمون اضطراب رقابتی ورزشی (SCAT) استفاد شد. همچنین، ابزار مورد استفاده برای سنجش ادراک عمق، دستگاه آزمونگر الکتریکی ادراک عمق (مدل B122) بود.نتایج آزمون t همبسته در سطح 05 /0 اختلاف معنی داری بین نتایج آزمون ادراک عمق در دو محیط انگیزشی پایین و انگیزشی بالا نشان داد. به بیان دیگر، آزمودنی ها در محیط انگیزشی بالا (یعنی در حضور تماشاگر) دچار تخمین نادرستی در ادراک عمق شدند که این اثر در هر دو جنس مشابه. با توجه به نتایج این پژوهش، ورزشکاران مبتدی در محیط انگیزشی بالا در مقایسه با محیط انگیزشی پایین به منابع اطلاعاتی و نشانه های محیطی متفاوتی توجه می کنند که منجر به قضاوت نادرست در تخمین عمق می شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو نوع رژیم غذایی (رژیم غذایی کمبود عنصر روی و کمبود عنصر آهن) بر رشد بدنی حافظه یادگیری و فعالیت حرکتی موشهای صحرایی جوان بوده است. جامعه آماری این تحقیق را موشهای ماده (نژاد آلبینو- ویستار) انستیتو پاستور ایران تشکیل دادند. موشهای مادر طی 28 روز (یک سوم آخر دوره بارداری و دوره شیردهی) رژیمهای غذایی استاندارد کمبود عنصر روی(ppm5/1>Zn>5/0) و کمبود عنصر آهن(ppm6>Fe>2) را دریافت کردند. پس از زایمان نوزادان نر هر گروه تا سن 70 روزگی در سه مرحله بدو تولد (1روزگی) پایان شیرخوارگی(21روزگی) و در آغاز جوانی(70 روزگی) مورد سنجش برخی از شاخصهای آنتروپومتریکی(قد و وزن) رشد مغزی غلظت عناصر روی و آهن سرم خون و حافظه و یادگیری قرار گرفتند. سرانجام فعالیت حرکتی موشها با استفاده از ماز آبی موریس و دستگاه open-field اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0>p نشان داد که علاوه بر نقش مهم عناصر روی و آهن در رشد مطلوب جسمانی مغزی و حافظه و یادگیری این دو عنصر در عملکرد حرکتی مطلوب موشهای جوان نیز مؤثر می باشند. به طور کلی نتایج تحقیق بیان می کنند که عنصر روی از اهمیت بیشتری نسبت به آهن در رشد جسمانی مغزی حافظه یادگیری و فعالیت حرکتی مطلوب برخوردار است.

عوامل مختلفی در رشد و تکامل مؤثرند. این عوامل به دو دستة ژنتیکی و محیطی تقسیم می شوند. تغذیه یکی از مؤثرترین عوامل محیطی بر رشد جنین است. عنصر روی نیز یکی از ریز مغذی های مهم است که تحقیقات اخیر نشان داده اند بررشد جسمانی تأثیر بسزایی دارد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف عنصر روی در دوران بارداری بر رشد و تکامل جسمانی نوزادان موش های صحرایی بود. جامعة آماری تحقیق، موش های نر و مادة (نژاد آلبینو – ویستار) انستیتو پاستور ایران بودند. بعد از مرحلة جفت گیری، 9 موش مادة باردار به طور تصادفی انتخاب و به 3 گروه تقسیم شدند : 1) گروه کمبود عنصر روی (ppm5/1 <Zn< 5/0)؛ 2) گروه کنترل (ppm 40 = Zn)؛ 3) گروه مکمل عنصر روی (ppm 50 = Zn). رژیم های غذایی مورد نظر در یک سوم آخر دورة بارداری به موش ها اعمال شد. پس از زایمان، 14 نوزاد به طور تصادفی از هر گروه به عنوان نمونة آماری انتخاب و برخی از شاخص های آنتروپومتریکی (قد و وزن) و رشد مغزی (وزن مغز، پهنای سر و طول سر) آنها اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که کاهش معنی داری در شاخص های آنتروپومتریکی (وزن بدن، طول بدن و طول دُم) و رشد مغزی (طول سر) گروه کمبود روی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (05/0P<)، اما هیچ اختلاف معنی داری در وزن مغز و پهنای سر بین آنها مشاهده نشد (05/0P>). به علاوه کاهش معنی داری در طول بدن گروه دریافت کنندة مکمل روی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (05/0P<)، اما هیچ اختلاف معنی داری در رشد مغزی آنها مشاهده نشد (05/0P>). یافته های این تحقیق بیان می کند که کمبود روی در دوران بارداری مادر به اختلال در رشد جسمانی و مغزی نوزادان آنها منجر می شود و اعمال مکمل بیش از حد طبیعی آن در دوران بارداری نیز تأثیر منفی بر رشد جسمانی نوزادان دارد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی وضعیت استعدادیابی رشتة ورزشی کاراته در ایران بر اساس آمادگی های جسمانی و روانی و ارائة الگوی مناسب بود. جامعة آماری تحقیق حاضر را کلیة مسؤلان، مربیان و ورزشکاران زن و مرد تیم های ملی منتخب از مسابقات قهرمانی کاراتة کشور که در اردوی آمادگی سال 1385 کشور حضور داشتند، تشکیل دادند. نمونة آماری پژوهش 63 نفر از کاراته کاهای (31 پسر و 32 دختر) نخبة کشور بودند. ورزشکاران بر اساس برنامة زمان بندی شده در سالن مجهز به وسایل اندازه گیری به منظور اندازه گیری شاخص های آنتروپومتریکی، ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی حاضر شدند. پیش از آن هر کدام از ورزشکاران پرسشنامة اطلاعات شخصی را پر کردند. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0 P< صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که در کاراته کاهای دختر از مجموع تمامی عوامل ذکر شده، تنها طول پا، عرض شانه، طول دست، انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت واکنش دست، قدرت عضلات شکم، هماهنگی و پرش درجا با موفقیت کسب شده ارتباط قابل ذکر و معنی دار دارند (05/0 P<). از سوی دیگر، در مردان کاراته کا می توان به عوامل طول پا، عرض شانه، قد نشسته، انعطاف پذیری، توان بی هوازی، سرعت واکنش دست، سرعت واکنش پا، چابکی قدرت عضلات شکم، هماهنگی، پرش در جا و تمرکز اشاره کرد (05/0 P<). نتایج تحقیق نشان داد که هیچ یک از کاراته کاها بر اساس شاخص های استعدادیابی در فعالیت کاراته شرکت نکرده اند و اساساً در کشور ما هیچ گونه مبنای علمی برای استعدادیابی افراد در رشتة کاراته وجود ندارد و کلیة ورزشکاران تنها بر اساس علاقة خود یا خانواده شان وارد رشتة ورزشی کاراته می شوند.

هماهنگی، طرح­یابی بدن و اندام­ها در ارتباط با اشیا و رخدادهای محیطی است. هدف از این پژوهش، بررسی لزوم اجرای طرح طناورز در مدارس کشور بود و از آنجا که یکی از مشکلات عمده در یادگیری نوشتن، هماهنگی چشم و دست است، تأثیر یک دوره تمرینات طناب­زنی بر هماهنگی چشم – دست در دانش­آموزان پایة چهارم ابتدایی بررسی شد. پژوهش حاضر با گروه آزمایش و گروه کنترل همراه با طرح پیش­آزمون – پس­آزمون روی دانش­آموزان پایة چهارم ابتدایی در سال 91 – 1390 در شهرستان بهارستان تهران انجام گرفت. آزمودنی­ها 60 دانش­آموز پسر پایة چهارم ابتدایی بودند که به­طور نمونه­گیری مرحله­ای انتخاب و به تعداد برابر به دو گروه تقسیم شدند. دانش­آموزان گروه آزمایش به مدت 10 هفته و هفته­ای 3 جلسه به مدت 50 دقیقه برنامة منتخب طناب­زنی را اجرا کردند. برای ارزیابی مهارت هماهنگی چشم – دست، از مجموعه آزمون وی – ینا در دو نوبت پیش­آزمون – پس­آزمون استفاده شد. داده­های حاصل پس از سنجش نرمال بودن به­وسیلة آزمون K-S با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری 05/0 تجزیه­وتحلیل شد. نتایج نشان­دهندة پیشرفت معنادار در گروه آزمایش (44/0 = P برای دست راست و 009/0 = P برای دست چپ) بود. همچنین بین میانگین نمرة پس­آزمون هماهنگی چشم – دست در گروه­های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد (0009/0 = P). نتایج نشان داد که برنامة تمرینی طرح طناورز موجب پیشرفت در هماهنگی چشم – دست شده است. ازاین­رو این تحقیق اجرای طرح طناورز را در مدارس کشور مفید و ضروری می­داند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر دو نوع رژیم غذایی عنصر روی در دوران بارداری و شیردهی موش های ماده بر یادگیری، حافظه و عملکرد حرکتی نوزادان آنها بود. کمبود عنصر روی و مکمل عنصر روی در دوران بارداری و شیردهی مادر، ممکن است بر حافظه، یادگیری و عملکرد حرکتی نوزادان آنها تاثیر بگذارد. جامعة آماری تحقیق حاضر، موش های صحرایی ماده (نژاد آلبینو – ویستار) خریداری شده از انستیتو پاستور ایران بودند. بعد از مرحلة جفت گیری، 12 مادر باردار انتخاب و به 3 گروه تقسیم شدند و در هفتة آخر بارداری و کل دوران شیردهی رژیم غذایی مورد نظر را مصرف کردند. گروه اول، گروه کنترل بود که از غذای استاندارد استفاده کرد؛ گروه دوم، گروه دریافت کنندة مکمل روی که به مقدار ppm 10 مکمل روی به آب آنها افزوده شد؛ و گروه سوم، گروه کمبود روی که از غذای فاقد عنصر روی استفاده کردند. پس از اعمال متغیر مستقل، برای هر گروه 12 سر موش نر به عنوان نمونة آماری در نظر گرفته شد که در 56 روزگی تحت آزمون حافظه و یادگیری از طریق ماز آبی موریس قرار گرفتند و در 66 روزگی عملکرد حرکتی آنها به وسیلة دستگاه سنجش فعالیت حرکتی (Open Field) اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی توکی و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که کمبود عنصر روی در هفتة آخر بارداری و دوران شیردهی موجب تخریب یادگیری، حافظه و ضعف در عملکرد حرکتی می شود. به علاوه مکمل عنصر روی، سبب بهبود یادگیری و حافظه شد، اما تأثیر معنی داری بر عملکرد حرکتی نوزادان نداشت.

یکی از چالش های هزاره جدید، جذب، نگهداری و حفظ نیروهای مستعد سازمان ها است. هدف اصلی این نوشتار، نقش سرمایه اجتماعی در بهبود مدیریت استعدادها در سازمان تربیت بدنی است. این پژوهش بر اساس اطلاعات جمع آوری شده از طریق پرسش نامه و نمونه ای متشکل از 180 نفر از کلیه کارکنان ادارات کل تربیت بدنی استان های (خراسان رضوی، خراسان جنوبی، تهران) است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. برای تحلیل اطلاعات از روش معادلات ساختاری و آزمون میانگین استفاده شده است. به طور کلی، نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و مدیریت استعدادها در سازمان تربیت بدنی رابطه ای معنیدار وجود دارد و با بهبود وضعیت سرمایه اجتماعی سطح مدیریت استعدادها ارتقاء مییابد.

زمان واکنش، یکی از مهارت های روانی – حرکتی تعیین کننده در نتایج ورزشکاران و همچنین زندگی روزمره است. عوامل اثرگذار بر زمان واکنش به دو دستة ارثی (ژنتیکی) و محیطی تقسیم می شوند که از بین آنها، عوامل روانشناختی و توانایی های ذهنی به دلیل ماهیت شناختی زمان واکنش اهمیت بیشتری دارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطة زمان واکنش با بهرة هوشی و اضطراب ورزشکاران سطوح مختلف بود. این ارتباط از طریق روش همبستگی در 85 آزمودنی که در سه گروه ورزشکار نخبه، غیرنخبه و غیرورزشکار بودند، بررسی شد. برای سنجش اضطراب، از پرسشنامة اسپیلبرگر، برای سنجش هوش از ماتریس های پیش روندة ریون و برای سنجش زمان واکنش از دستگاه زمان واکنش استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و همبستگی پیرسون برای تحلیل آماری استفاده شد. نتایج نشان داد بین هوش و زمان واکنش انتخابی و نیز بین اضطراب حالتی و زمان واکنش انتخابی همبستگی معنادار منفی وجود دارد. ارتباط بین زمان واکنش ساده و اضطراب صفتی نیز معنادار بود. نتایج این تحقیق از فرضیة یو وارونه حمایت میکند، ضمن اینکه تأییدکنندة مداخلة بیشتر هوش با پیچیده شدن تکلیف بود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اسنادها در موفقیت و شکست و هم چنین انگیزش ورزشکاران است. جامعه ی مورد مطالعه ی ما ورزشکاران رشته های شنا، بدمینتون، کاراته، تکواندو، تنیس روی میز و کشتی بوده است. انتخاب نمونه ها به روش نمونه های در دسترس و به صورت مرحله ای 120 نفر ورزشکار انتخاب شدند. سپس با استفاده از دو پرسش نامه ی سبک های اسنادی (ASQ) و هم چنین انگیزه ی ورزشی (SMS)، اطلاعات جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و در سطح معنا داری (α=0.05) صورت پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد ورزشکاران نخبه، اسنادهایی ناپایدارتر و اختصاصی تر در مواجهه با شرایط شکست از خود بیان کردند؛ ولی در مقابل، ورزشکاران زیرنخبه اسنادهایی پایدارتر و کلی تر، در موقعیت های شکست را بیان نمودند (P<0.05). ورزشکاران نخبه دارای سطح انگیزه ی درونی و بیرونی بیشتری نسبت به ورزشکاران زیر نخبه بوده و ورزشکاران زیر نخبه نسبت به ورزشکاران نخبه دارای انگیزه ی کمتری هستند ((P<0.05. نتیجه اینکه بین سبک های اسنادی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه در ابعاد مختلف علّی و هم چنین بین سطوح انگیزشی ورزشکاران نخبه و زیر نخبه تفاوت معنا دار وجود دارد.

پاسخگویی و اعتماد عمومی، از کلیدی ترین مفاهیم در حوزه مطالعات مدیریت دولتی است. هدف اصلی این پژوهش، بررسی و شناسایی تأثیر پاسخگویی عمومی بر اعتماد عمومی شهروندان است. در این تحقیق، پاسخگویی عمومی به چهار بُعد تعهد، تکریم، شفافیت و کنترل پذیری؛ و اعتماد عمومی به سه بُعد اطمینان، درستکاری و خطرپذیری تقسیم شده است. روش تحقیق مطالعة حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها، توصیفی است. جامعة آماری تحقیق را ارباب رجوع مناطق شهرداری کلانشهر قم تشکیل می دهند. برای جمع آوری داده ها از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. نتایج این مطالعه، حاکی از تأثیر مستقیم و مثبت پاسخگویی عمومی بر اعتماد عمومی شهروندان کلانشهر قم است. همچنین، تأثیر پاسخگویی عمومی بر بهبود درستکاری، خطرپذیری و اطمینان شهروندان را تأیید می کند.