هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو نوع رژیم غذایی (رژیم غذایی کمبود عنصر روی و کمبود عنصر آهن) بر رشد بدنی حافظه یادگیری و فعالیت حرکتی موشهای صحرایی جوان بوده است. جامعه آماری این تحقیق را موشهای ماده (نژاد آلبینو- ویستار) انستیتو پاستور ایران تشکیل دادند. موشهای مادر طی 28 روز (یک سوم آخر دوره بارداری و دوره شیردهی) رژیمهای غذایی استاندارد کمبود عنصر روی(ppm5/1>Zn>5/0) و کمبود عنصر آهن(ppm6>Fe>2) را دریافت کردند. پس از زایمان نوزادان نر هر گروه تا سن 70 روزگی در سه مرحله بدو تولد (1روزگی) پایان شیرخوارگی(21روزگی) و در آغاز جوانی(70 روزگی) مورد سنجش برخی از شاخصهای آنتروپومتریکی(قد و وزن) رشد مغزی غلظت عناصر روی و آهن سرم خون و حافظه و یادگیری قرار گرفتند. سرانجام فعالیت حرکتی موشها با استفاده از ماز آبی موریس و دستگاه open-field اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل دادهها از طریق تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0>p نشان داد که علاوه بر نقش مهم عناصر روی و آهن در رشد مطلوب جسمانی مغزی و حافظه و یادگیری این دو عنصر در عملکرد حرکتی مطلوب موشهای جوان نیز مؤثر می باشند. به طور کلی نتایج تحقیق بیان می کنند که عنصر روی از اهمیت بیشتری نسبت به آهن در رشد جسمانی مغزی حافظه یادگیری و فعالیت حرکتی مطلوب برخوردار است.
