بررسی رابطه مفهومی و تأثیر حکمرانی بر سیاست گذاری عمومی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پدیده حکمرانی، یکی از مباحث میانی جدید در طیفی از رشته های اجتماعی به حساب می آید که پیش از هر چیز متوجه تمرکززدایی از قدرت (در معنای سنتی وستفالیایی) است؛ از این رو حکمرانی بدون شک دارای تأثیر عمده ای بر بخش عمومی که واجد نقش محوری در سیاست گذاری عمومی است خواهد بود. بر این اساس، پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این پرسش تدوین یافته که پدیده حکمرانی چه تأثیری بر سازوکار و نتایج آتی سیاست گذاری عمومی خواهد داشت؟ در این مسیر، بررسی مفاهیم و مفروضات حکمرانی نشان می دهد، آینده سیاست گذاری عمومی توسط بخش عمومی با ورود حکمرانی و گسترش سرمایه اجتماعی دچار تحولاتی دموکراتیک می شود؛ تحولاتی که عرصه های اقدام گروه های غیردولتی و شهروندان (شبکه ها) را در فرایند سیاست گذاری گسترش می بخشند؛ از این رو پس از ورود حکمرانی به دستگاه اداره جامعه و فرایند سیاست گذاری، شهروندان به قوت سرمایه اجتماعی بیشتر و گسترش شبکه های غیردولتی، هم در تشخیص مشکلات و قراردادن مسائل در دستور کار، هم در ارائه جایگزین ها و همچنین در اجرا و ارزیابی، نقش بیشتری به دست می آورند. تجربیات نیز نشان می دهند که مشارکت بیشتر در امور، عملاً به تقویت کیفیت خدمات عمومی، سیاست های عمومی و اثربخشی نتایج می انجامد.Conceptual Relationship and the Impact of Governance on Public Policy
Governance is a new mid-range social phenomenon which has focused on the idea of power decentralization (in the traditional sense of Westphalia era). Since governance requires a central role in the public policy, it would undoubtedly leave a major impact on the public sector. Accordingly, this paper seeks to answer the question as to what is the impact of governance on the mechanism and future consequences of public policy? In this regard, the examination of the concepts and assumptions of governance indicates that the future of public policy by the public sector with the entrance of governance and social capital will undergo democratic developments. These developments will pave the way for the active participation and contribution of the non-state groups and citizens (networks) in the process of policy-making. Therefore, after the entrance of governance in the apparatus of running society and the process of policy-making, the citizens with more social capital and development of the non-state networks get more involved both in indentifying the problems, agenda setting as well as finding alternatives, implementation and assessment. Experiences also demonstrate that greater participation in the affairs enhances the quality of public services, public policies as well as the effectiveness of the outcomes.