روانشناسی نظامی

مقدمه: جهت گیری مذهبی درونی و اصیل از متغیرهای تأثیرگذار بر سلامت به شمار می رود، ازاین رو هدف از این مطالعه، بررسی رابطه امید به زندگی، تاب آوری و بخشش با جهت گیری مذهبی درونی در سربازان بوده است. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی و طرح همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه سربازان مشغول به خدمت در شهر تهران تشکیل می دادند. نمونه پژوهش شامل 210 نفر از سربازان بوده است که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و پرسشنامه های امید به زندگی، تاب آوری و بخشش را تکمیل کردند. داده های پژوهش با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و رگرسیون لوجستیک تحلیل شدند. نتایج: یافته های به دست آمده از تحلیل لوجیت نشان داد که هر سه متغیر امید به زندگی، تاب آوری روان شناختی و بخشش، به صورت معناداری توان پیش بینی جهت گیری مذهبی درونی را دارند (01/0>p). شبه R2 نگلکرک نشان داد که مدل حدود 90 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می کند. مدل درمجموع 7/95 درصد از افراد گروه ها را به درستی طبقه بندی کرده است. بحث: به نظر می رسد متغیرهای بنیادین و چالش زای شخصیت، نقش قوی و تأثیرگذاری در پیدایش جهت گیری مذهبی درونی دارند.

مقدمه: این پژوهش برای بررسی تأثیر دوره های آموزش مهارت های مدیریت بر توسعه مهارت مدیریت استرس کارکنان یک مرکز صنایع نظامی صورت گرفته است. روش: این پژوهش به لحاظ روش، تجربی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. بدین منظور، جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارشناسان این مرکز تعیین شد و تعداد 132 نفر از کارشناسان و مدیران به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی ساده در قالب یک گروه آزمون و یک گروه کنترل هرکدام به تعداد 66 نفر گمارش شده و با استفاده از روش پیش آزمون پس آزمون و با پرسشنامه استاندارد وتن و کمرون (1381) مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمایش در 6 جلسه آموزش 90 دقیقه ای مهارت های مدیریت استرس، شرکت داده شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. داده های جمع آوری شده آزمون دو گروه پس از تحلیل توصیفی بااستفاده از روش تحلیل کوواریانس (ANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج این پژوهش نشان داد که دوره های آموزشی مدیریت استرس بر تقویت مهارت مدیریت استرس کارکنان تأثیر معنا دار نداشته و از بین مؤلفه های مهارت، تنها موجب توسعه معنا دار مؤلفه حذف عوامل استرس زا شده و بر دو مؤلفه توسعه راهبرد های پیش فعالانه باهدف انعطاف پذیری و توسعه راهبرد های واکنشی باهدف غلبه بر استرس کوتاه مدت، تأثیر معنا داری نشان نداد. بحث: عواملی همچون: ویژگی های خاص بستر تحقیق، خصوصاً محیط شبه نظامی و ملاحظات امنیتی، عدم نیازسنجی اصولی و علمی آموزشی کارکنان و مدیران و عدم به کارگیری فناوری ها و الگوهای نوین آموزش ضمن خدمت، موجب شد تا آموزش های ارائه شده از اثربخشی کافی برخوردار نشوند.

مقدمه: تحقیقات نشان داده است که هیجان خواهی با انتخاب مشاغل پرخطر و ماجراجویانه رابطه دارد. ازاین رو این پژوهش باهدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی با هیجان خواهی انجام گرفت. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه نیروهای عملیاتی یک سازمان نظامی در استان البرز است که در سال 95-94 شاغل بوده اند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری هدف مند استفاده شده است؛ بدین منظور 120 نفر از نیروها به صورت تصادفی نمونه ما را تشکیل دادند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه های هیجان خواهی زاکرمن، پنج عاملی شخصیت مک کری و کاستا و سبک های دلبستگی کولینز و رید بود که داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون هم زمان مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد که ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی با هیجان خواهی رابطه معنادار دارند. به این نحو که متغیرهای روان رنجور خویی، برون گرایی، گشودگی به تجربه و سبک دلبستگی دو سوگرا با هیجان خواهی، رابطه مثبت و معناداری (0/01> p و 0/05> p) داشتند و متغیرهای توافق پذیری، وجدانی بودن، دلبستگی ایمن و دلبستگی اجتنابی با هیجان خواهی رابطه منفی و معناداری (0/01 > p و 0/05 > p) داشتند. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی می توانند هیجان خواهی را به صورت معناداری پیش بینی کنند. بحث: با توجه به نتایج این مطالعه در نظر گرفتن برنامه ها و رویکردهایی برای ارزیابی ویژگی های شخصیتی و سبک های دلبستگی جهت شناسایی و گزینش افراد مستعد به منظور استخدام در نیروهای عملیاتی و بهبود کارکرد سازمان پیشنهاد می شود.

مقدمه: تحقیق حاضر بر آن است تا با درنظرگرفتن خطرات و تهدیدات مربوط به عناصر و ابعاد مختلف جنگ نرم، به بررسی و تحلیل مفهومی روان شناختی با عنوان تاب آوری روانی ملی بپردازد. روش: در تحقیق حاضر با استفاده از روش تحلیل محتوا به بررسی تحلیلی تعریف و ابعاد تعیین کننده تاب آوری روانی ملی پرداخته شده است. لذا با نمونه گیری از بین متون و تحقیق های انجام شده در حوزه روان شناسی اجتماعی که به موضوعات سیاسی و تاب آوری روانی ملی پرداخته اند و بهره گیری از 5 کدگذار صاحب نظر در حوزه های دفاعی و نظامی و روان شناختی به این موضوع پرداخته است. نتایج: نتایج حاصل، بیانگر تعریفی است برای سازه تاب آوری روانی ملی، به این ترتیب: «تاب آوری روانی ملی، موضع و زمانی است که فرد در معرض یک مسئله یا مشکل که در قالب صورت های مختلف جنگ نرم مطرح است، قرار گیرد، بتواند در سه سطح شناختی، عاطفی و رفتاری، بلافاصله یا بعد از گذشت مدت زمانی، به سطح قبلی یا بالاتر از آن برسد و عملکرد مستقیم، غیرمستقیم، سلامت روان و جسمانی او تحت تأثیر قرار نگیرد». بحث: تاب آوری روانی ملی سازه ای است در حوزه روانشناسی اجتماعی که می کوشد عملکرد فرد را در مواجهه با ابعاد مختلف جنگ نرم مصون ساخته و او را در مواقع لزوم که هدف تغییر باورها، فرهنگ و اعتقادات سیاسی و فرهنگی و رفتاری است، مقاوم سازد تا بتواند عملکرد مثبت و مقاوم داشته و در کارکردهای روانی و اجتماعی مورد تزلزل قرار نگیرد.

مقدمه: کاهش انگیزه درونی، یکی از مشکلات شایع در آموزش وپرورش است و در دانش آموزان رو به افزایش می باشد و باعث افت جدی در عملکرد تحصیلی آنان می شود. هدف تحقیق، افزایش انگیزه درونی براساس آموزش اثربخشی شناختی رفتاری بود. روش: آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر دبیرستان شاهد شهرستان کردکوی و نمونه شامل؛ 42 نفر از دانش آموزانی بود که انگیزه درونی آنها از انگیزه بیرونی کم تر بود که به طورتصادفی در دو گروه آزمایش (22 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش، 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش دید. برای سنجش انگیزه دانش آموزان از پرسشنامه انگیزه تحصیلی(AMS) استفاده شد و داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندگانه (Manova) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج: اثربخشی آموزش شناختی رفتاری برافزایش انگیزه درونی 66% است و بین میانگین نمرات انگیزه درونی و گروه آزمایش در پس آزمون و پیش آزمون تفاوت معناداری وجود داشت. بحث: آموزش شناختی رفتاری با اصلاح تفکر دانش آموزان و آموزش روش صحیح مهارت های تحصیلی بر افزایش انگیزه درونی مؤثر بوده است

مقدمه: یکی از مشکلات و ناراحتی های روانی شایع بین فرزندان شاهد و ایثارگر، افسردگی و وجود نشانه های آن است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان گروهی فعال سازی رفتاری برکاهش علائم افسردگی و اجتناب شناختی رفتاری دانشجویان فرزند شاهد و ایثارگر بود. روش: در یک طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه درمان فعال سازی رفتاری و گروه کنترل قرار گرفتند. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان خانواده های شاهد و ایثارگر دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بود. ابزارهای مورد استفاده، پرسشنامه افسردگی و پرسشنامه اجتناب شناختی رفتاری بود. داده ها نیز به کمک تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که درمان فعال سازی رفتاری بر کاهش علائم افسردگی (0/01>F=11/26,P) و اجتناب شناختی رفتاری (F=7,P