مطالعات طب ورزشی

هدف از این پژوهش بررسی اثر نوع کفش بر الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی حین پایین رفتن از پله بود. 15 دانشجوی پسر با دامنه سنی 20 تا 30 سال در این پژوهش شرکت کردند. اوج فعالیت عضلات و هم انقباضی عضلات منتخب اندازه گیری شد. از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری استفاده شد. نتایج نشان دادند که در هر دو فاز پیش فعالیت و اکسنتریک عضلات درشت نی قدامی، دوقلوی داخلی و خارجی و عضله نعلی افزایش معناداری در اوج فعالیت عضلانی در وضعیت پابرهنه نسبت به کفش معمولی نشان دادند. در فاز پیش فعالیت، درهم انقباضی عضلات نازک نی کوتاه/دوقلوی داخلی بین کفش معمولی و کفش مینیمالیست تفاوت معناداری وجود دارد. در فاز اکسنتریک در هم انقباضی عضلات درشت نی قدامی/نازک نی طویل بین کفش معمولی و وضعیت پابرهنه تفاوت معناداری وجود دارد. به نظر می رسد نوع کفش بر اوج فعالیت عضلات و هم انقباضی عضلات آگونیست و آنتاگونیست مفصل مچ پا اثرگذار است.

عضله دوقلو یکی از عضلات اصلی مفصل زانو است اما تغییرات آن بعد از آسیب ACL کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه فعالیت عضلات دوقلو داخلی و خارجی در ورزشکاران با و بدون سابقه پارگی رباط صلیبی قدامی حین حرکت افت-فرود بوده است. نمونه پژوهش حاضر شامل 15 نفر با عمل بازسازی ACL ، 15 نفر با پارگی ACL بدون عمل بازسازی و 15 نفر به عنوان گروه کنترل بودند. فعالیت واکنشی عضله دوقلو خارجی در آزمودنی های گروه آسیب دیده به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به اینکه عضله ی دوقلو آنتاگونیست ACL بوده و فعالیت آن می تواند باعث افزایش استرین به ACL شود بنابراین به نظر می رسد کمتر بودن فعالیت عضله دوقلو خارجی در افراد آسیب دیده نسبت به افراد سالم، یک مکانیسم جبرانی است تا از طریق آن استرین وارد بر ACL را کاهش دهند.

 اغلب آسیب های ورزشی در زمان خستگی رخ می دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی طی دویدن با کفش چابکی است. در این مطالعه نیمه تجربی 14 نفر مرد مبتلا به زانوی پرانتزی و 15 فرد سالم در دامنه سنی 20 تا 30 سال شرکت کردند. برای ثبت فعالیت الکتریکی عضلات از سیستم الکترومایوگرافی بایومتریک استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت عضله سرینی میانی در گروه سالم از با گروه پای پرانتزی بزرگ تر است. اثر عامل خستگی بر فعالیت عضله درشت نی قدامی طی فاز پاسخ بارگذاری از لحاظ آماری معنادار بود. به طور کلی، با توجه به عملکرد متفاوت دو عضله درشت نی قدامی و نیم وتری طی دویدن قبل و بعد از خستگی، در افراد مبتلا به زانوی پرانتری، در مقایسه با افراد سالم، توان بخشی این دو عضله در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی ضروری است

مطالعه حاضر با هدف تعیین معادلات آلومتریک سفتی پا انجام شد که  مهم ترین پارامتر تعیین کننده رفتار الاستیک بدن است. 30 مرد جوان سالم به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و آزمون هاپینگ عمودی را روی صفحه نیرو و در برابر دوربین سرعت بالا انجام دادند. پس از محاسبه سفتی پا، ارتباط آن با ویژگی های فردی آزمودنی ها نظیر جرم، قد، شاخص توده بدن و سن، از طریق آزمون همبستگی پیرسون تعیین شد. برای تشکیل معادلات آلومتریک، از تحلیل رگرسیونی استفاده شد. بین سفتی پای تعیین شده در هاپینگ کنترلی با جرم آزمودنی ها روابط معنادار و مثبت مشاهده شد. معادله مقیاس گذاری آلومتریک برای سفتی پای دوطرفه به صورت 1/1 M 190 K bilateral = ، برای سفتی پای برتر به صورت 84/0 M 501 K dominant = و برای سفتی پای غیربرتر به صورت 82/0 M 190 K nondominant = به دست آمد. این معادلات، مبنایی برای نرمال سازی صحیح رفتار الاستیک بدن به وجود می آورند و برآورد سفتی پارا بر اساس جرم افراد امکان پذیر می کنند.

اجرای تکلیف دوگانه باعث کاهش تعادل و اختلال در گام برداری فرد می شود. اما اثر این نوع تکلیف بر فعالیت الکتریکی عضلات افراد مبتلا به فلج مغزی ناشناخته است. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی و تنه بیماران مبتلا به فلج مغزی و افراد سالم هنگام راه رفتن عادی و راه رفتن با تکلیف دوگانه شناختی بود. به این منظور با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی USB2+ EMG و الکترودهای سطحی دوقطبی، شدت فعالیت عضلات راست کننده ستون مهره ای کمری ( ES )، راست رانی ( RF ) و دوسر رانی ( BF )  10 بیمار مبتلا به فلج مغزی و 10 نفر آزمودنی سالم همگن هنگام راه رفتن با و بدون تکلیف دوگانه شناختی ثبت شد . داده های به دست آمده با نرم افزار 22 SPSS و روش های آماری ANOVA ویژه داده های تکراری در سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد هنگام راه رفتن با وظیفه شناختی دوگانه، شدت فعالیت عضلات L3 ، BF و RF سمت چپ و عضله L3 و BF سمت راست بیماران فلج مغزی به طور معناداری بیشتر از افراد سالم بود. الگوی تغییر شدت فعالیت الکتریکی همسان سازی شده عضلات L3 ، BF و RF در هنگام راه رفتن عادی و راه رفتن با تکلیف دوگانه شناختی در دو گروه سالم و CP متفاوت بود و بین سه عامل گروه، عضله و وظیفه حرکتی تأثیر متقابل معناداری مشاهده شد . بر اساس نتایج، وظیفه دوگانه شناختی فعالیت عضلات L3 و BF افراد فلج مغزی را بیشتر از افراد سالم افزایش می دهد که این افزایش می تواند به تلاش فرد برای حفظ وضعیت بدن و تعادل پویا در آن ها نسبت داده شود. بنابراین توجه به تکلیف دوگانه در ارزیابی و طراحی برنامه های تمرینی ویژه افراد فلج مغزی توصیه می شود.

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر هشت هفته تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا (DNS) بر تعادل، پیشگیری از سقوط و قدرت اندام تحتانی زنان سالمند سالم انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، از بین زنان سالمند سالم(۶۰-۷۹ سال) مشهد، 30 آزمودنی بصورت هدفمند انتخاب و تصادفاً در دو گروه تمرین(تمرینات DNS) و کنترل تقسیم شدند. فاکتورهای تعادل ایستا با آزمون تعادلی برگ و شارپندرومبرگ، تعادل پویا با آزمون برخاستن و برگشتن، پیش بینی خطر سقوط با مدل شوموی و قدرت عضلات پایین تنه با آزمون صندلی ایستاده ارزیابی شدند. از آزمون تی همبسته و تی مستقل جهت آنالیز داده ها استفاده شد. گروه تمرینی در پس-آزمون نسبت به پیش آزمون و نسبت به گروه کنترل در همه فاکتورها بهبود معناداری نشان داد. نظر به یافته های حاضر، اثر برنامه تمرینی DNS در بهبود متغیرهای پژوهش تایید و استفاده از آن در برنامه های مراقبتی سالمندان توصیه می شود.

هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکرد حسی و حرکتی در دوندگان دختر با و بدون سندروم استرس داخلی درشت نی بود. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مقایسه ای بود. تعداد 50 نفر دختر دونده استقامتی با دامنه سنی 20 تا30 سال در دو گروه 25 نفری سندروم استرس داخلی درشت نی و سالم قرار گرفتند. از معیار یاتس برای تشخیص آسیب و برای عملکرد حسی و عملکرد حرکتی به ترتیب از اندازه گیری حس وضعیت مفصل زانو و مچ پا و آزمون غربالگری عملکردی استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد که در زیرمقیاس ها و نمره کلی آزمون FMS و حس وضعیت مفصل بین دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد(0/05>P) و افراد مبتلا به سندروم استرس داخلی درشت نی دارای خطای بیشتری در بازسازی زاویه هدف می باشند . بنابراین توصیه می شود افراد ورزشکار دونده استقامت دارای سندروم استرس داخلی درشت نی در برنامه تمرینات ورزشی مرتبط با ضعف هایی که داشتند توجه داشته باشند.

شانه منجمد از دلایل درد و ناتوانی شانه ودر ارتباط با پاسچر ضعیف و محدودیت حرکتی کمربند شانه است. هدف مقایسه پاسچر بالاتنه و دامنه حرکتی شانه در زنان مبتلا به شانه منجمد و سالم است و بر روی 30 زن مبتلا و 30 زن سالم انجام شد. زاویه سر و شانه به جلو، از تصویربرداری، دامنه ی حرکتی فلکشن، ابداکشن و چرخش خارجی شانه با گونیامتر و کایفوز سینه ای با خط کش منعطف اندازه و بررسی نتایج از تی مستقل استفاده شد. نتایج تفاوت معناداری بین زاویه سر و شانه به جلو، کایفوز، دامنه حرکتی فلکشن، ابداکشن و چرخش خارجی در افراد مبتلا و سالم نشان داد. یافته ها نشان داد افراد شانه منجمد نسبت به افراد سالم زاویه شانه و سر به جلو و کایفوز بیشتر و میزان دامنه حرکتی فلکشن، ابداکشن و اکسترنال روتیشن کمتری هستند. پیشنهاد می شود در افراد شانه منجمد، پاسچر بالاتنه بررسی و برنامه اصلاحی مورد توجه قرار گیرد.

ام اس نوعی بیماری پیشرونده می باشد که با تخریب غلاف میلین سیستم عصبی مرکزی همراه است. لذا پژوهش حاضر با هدف مطالعه، تأثیر دوازده هفته تمرین یوگا بر میزان خستگی و تعادل در بیماران مرد و زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پرداخته شد. در این تحقیق 22 زن و مرد مبتلا به ام اس عضو انجمن ام اس فارس، به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تمرینات یوگا و کنترل تقسیم شدند. میزان خستگی عضلانی به وسیله دستگاه الکترومیوگرافی و شاخص تعادل به وسیله آزمون تعادلی برگ نتایج نشان داد قبل و بعد از تمرینات یوگا اندازه گیری شد. بعد از دوازده هفته تمرین یوگا، بر میزان سیگنال الکترومیوگرافی حاصل از خستگی عضلانی تاثیر معناداری داشته است. همچنین نتایج مربوط به تعادل نشان دهنده بهبود شاخص های تعادلی ب در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بود.

تنه و عضلات آن در حفظ مکانیک راه رفتن نقشی مهم ایفا می کنند. خستگی و ضعف این عضلات می تواند مکانیک راه رفتن را تحت تأثیر قرار دهد. مسیر مرکز فشار حین راه رفتن منعکس کننده مکانیک کلی بدن است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر خستگی عضلات ناحیه تنه روی مسیر مرکز فشار حین راه رفتن بود. تعداد 20 نفر دانشجوی زن در این مطالعه شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد تا با سرعت خودانتخابی مسیر راه رفتن را در شرایط قبل و پس از خستگی عضلات تنه طی کنند. در وسط مسیر راه رفتن، یک دستگاه فوت اسکن قرار داده شده بود. اطلاعات مربوط به مسیر مرکز فشار، مدت زمان نسبی فازهای استانس و زاویه پیش روی در دو حالت قبل و پس از خستگی با استفاده از دستگاه فوت اسکن اندازه گیری شد. پس از خستگی مدت زمان نسبی فاز تماس اولیه افزایش و مدت زمان نسبی فاز تماس جلوی پا کاهش پیدا کرد. پس از خستگی، در فازهای صاف شدن جلوی پا و پوش آف جلوی پا مسیر مرکز فشار خارجی تر شده و زاویه پیش روی کاهش پیدا کرد. با توجه به یافته های پژوهش حاضر می توان گفت خستگی و ضعف عضلات ناحیه تنه تغییراتی در مکانیک راه رفتن می شود. این تغییرات می تواند افراد را در معرض آسیب هایی قرار دهد.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر ضعف کنترل کمری-لگنی بر تقارن توزیع فشار کف پایی، نیروی عمودی عکس العمل زمین و نوسانات پاسچر ورزشکاران دارای فرود مکرر بود. در این مطالعه ی مورد- شاهد، 34 بازیکن حرفه ای شرکت نمودند. کنترل کمری-لگنی آزمودنی ها، با تست-های بالاآوردن مستقیم پا، فلکشن همزمان زانو و ران، چرخش جانبی مفصل ران و آزمون دمر بوسیله ی دستگاه بایوفیدبک پرشر ارزیابی شد. شرکت کننده ها براساس نتایج این تست ها در دو گروه کنترل کمری-لگنی مطلوب (17=n) و ضعف کنترل کمری-لگنی (17=n) قرار گرفتند. داده های توزیع فشار کف پایی با استفاده از دستگاه پی-تی اسکن جمع آوری شدند. یافته ها نشان داد بین میانگین نمرات تقارن توزیع فشار کف پایی، نیروی عمق، نیروی اوج دوم، محدوده نوسانات، نوسانات قدامی-خلفی و نوسانات داخلی-خارجی تفاوت معناداری وجود دارد. بنابراین ضعف کنترل کمری-لگنی بر تقارن توزیع فشار کف پایی، نیروی عکس العمل عمودی زمین و نوسانات پاسچر ورزشکاران با فرود مکرر اثرگذار بوده و می تواند عامل خطری در وقوع آسیب های اندام تحتانی باشد.

مطالعه حاضر با هدف تدوین نیمرخ بیومکانیکی فنون کشتی براساس الگوریتم منطق فازی در 57 کشتی گیر آزادکار نخبه شهرستان جویبار انجام گردید. متغیرهای بیومکانیکی پایداری پاسچر دینامیکی، زمان رسیدن به پایداری، اندازه حرکت خطی تولیدی و توان مکانیکی بالاتنه برای تجزیه وتحلیل فنون تحلیل شدند. دو یافته اصلی: 1- با طراحی آزمون های جدید برای هر یک از فنون بارنداز، کنده فرنگی، پُل، زیر دوخم، فن کمر، تندر و سه نوع گارد چپ، راست و ژاپنی، نیمرخ آمادگی مهارتی کشتی گیران نخبه در شش گروه وزنی تهیه شد 2- با استفاده از روش آماری آنالیز مؤلفه اصلی و الگوریتم منطق فازی می توان به آمادگی مهارتی هر یک از کشتی گیران نمره داد. یافته های پژوهش بر ضرورت توجه به تجزیه وتحلیل فنون کشتی با آزمون های استاندارد و طراحی الگوریتم های نمره دهی برای مقایسه آمادگی مهارتی کشتی گیران در هر گروه وزنی تأکید می کند.