هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی و افزایش احساس مثبت نسبت به همسر در زوجین شهر اهواز است. جامعه آماری این پژوهش زوجین شهر اهواز می باشند که به فراخوان محقق برای آموزش مهارت های ارتباطی پاسخ داده اند. نمونه این پژوهش را 48 نفر از زوجین تشکیل می دهند که از بین جامعه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شده اند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سالاری و پرسشنامه احساس مثبت نسبت به همسر. طرح پژوهشی، طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های ارتباطی) به گروه آزمایشی ارایه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس نشان داد که آموزش مهارت های ارتباطی باعث افزایش حساسیت مثبت نسبت به همسر، بهبود الگوی ارتباطی سازنده متقابل و کاهش الگوی ارتباطی توقع/ کناره گیری و الگوی ارتباطی اجتنابی متقابل می شود.
هدف از این پژوهش بررسی رابطه بخشش خیانت همسر و سلامت روان زنان متاهل می باشد. در این پژوهش از روش علمی- مقایسه ای (تطبیقی) استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش مشتمل بر کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره بوده و نمونه شامل 57 نفر از این زنان که با مشکل خیانت مراجعه کرده بودند، می باشد. در این پژوهش جهت سنجش سطح سلامت روان از پرسشنامه بخشش خیانت همسر، ساخته شده توسط گوردن و باکوم (2003)، استفاده شده است. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش رابطه معناداری بین مراحل بخشش و سلامت روان نشان داد.
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی (روان رنجور خویی، برونگرایی، بازبودن نسبت به تجربه، توافق پذیری و وجدانی بودن) و مولفه های عشق (صمیمیت، هوس و تعهد) با رضایت زناشویی در کارکنان متاهل اداره های دولتی شهر اهواز اجرا شد. نمونه پژوهش 403 نفر بود که به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه شخصیتی نئو، پرسشنامه عشق اشترنبرگ و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. نتایج نشان داد که: 1- بین روان رنجور خویی (از ویژگی های شخصیتی) و رضایت زناشویی رابطه منفی وجود دارد 2- بین ویژگی های شخصیتی (برونگرایی، باز بودن نسبت به تجربه، توافق پذیری و وجدانی بودن) و رضایت زناشویی رابطه مثبت وجود دارد. 3- ویژگی های شخصیتی (روان رنجور خویی، برونگرایی و باز بودن نسبت به تجربه رضایت زناشویی را پیش بینی می نمایند. 4- مولفه های عشق (صمیمیت) رضایت زناشویی را پیش بینی می نماید.
"هدف اصلی در تحقیق حاضر تعیین ابعاد رضایت زناشویی در همسران جانباز جنگ تحمیلی است. به علاوه، رابطه ابعاد رضایت زناشویی با سلامت روانی و مشکلات روان شناختی بررسی شده است. بدین منظور از 104 نفر از همسران جانبازان (اعصاب و روان یا شیمیایی) درخواست شد تا پرسشنامه های این تحقیق سؤال اصلی تحقیق این بود آیا همسران جانباز جنگ رضایت زناشویی مطلوبی دارند. نتایج نشان دادند که بین متغییرهای جمعیت شناختی و رضایت زناشویی کل رابطه معناداری وجود ندارد. اکثریت همسران جانباز رضایت زناشویی متوسط دارند. افزون بر این، بیشترین و کمترین همبستگی بین نمره کل رضایت زناشویی به ترتیب با زیر مقیاس های حل تعارض و جهت گیری مذهبی به دست آمد. همچنین یافته ها نشان دادند که بین رضایت زناشویی و مشکلات روان شناختی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. در مجموع می توان بیان کرد، که همسران جانباز جنگ تحمیلی با توجه به باورهای مذهبی و پذیرش احتمال آسیب های شدید جسمانی و روانی شوهران خود با همسران خود رابطه رضایت بخش زناشوئی داشته اند و تعداد فرزندان، درصد جانبازی، و افزایش سن نتوانسته این رابطه را به طور معنادار خدشه دار کند. با وجود این کمک های روانشناختی برای جلوگیری از آسیب های احتمالی و فرسودگی توصیه می شود.
"
هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش ارتباط بر اساس رویکرد برنامه ارتباط زوجین بوده است. نمونه این تحقیق، 30 زوج از زوجین مراجعه کننده به دفتر مشاوره کانون بانوان شهر اصفهان در سال 1385 بودند که به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (15 زوج) و کنترل (15 زوج) جایگزین شدند. متغیر وابسته در این پژوهش کیفیت ارتباط زوجین بود که با آزمون کیفیت ارتباط ارزیابی شد. متغیر مستقل آموزش ارتباط بود که در هفت جلسه تنظیم و به گروه آزمایش آموزش نتایج نشان داد که آموزش ارتباط، روابط زوجین و ابعاد آن موثر است. نتایج نشان داد که آموزش ارتباط، روابط زوجین را بهبود بخشیده است (P<0.001). همچنین آموزش ارتباط بر ابعاد توجه کردن به همسر (P<0.001)، برنامه ریزی برای حل مشکلات (P<0.001) و سبک های ارتباطی (P<0.001) موثر بوده است.