درخت حوزه‌های تخصصی

« هرگاه برای نوشتن آماده می شوم، ترسی در درونم بوجود می آید.» جان آزبرن سینما با قابلیت بسیار فراوان با بهره گیری از سایر هنرها و تکنولوژی نوین در فرآیند پیشرفت و تکامل خود، طیف وسیعی از دانشها ، حرفه ها و افراد غنی و هنری را به خدمت خود گرفت و ضمن معطوف کردن توجه قشرهای مختلف اجتماعی، توانست بسیاری از جنبه های زیبایی شناسی بصری، نحوه برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات ، شیوه تحلیل محتوی و ارتباط گروهی را از جنبه کمّی و کیفی و ... تحت الشعاع خود قرار دهد. در بررسی تاریخ سینمای ایران، فیلمنامه نویسی در هیچ زمان مرکز توجه دست اندرکاران این حرفه ومسئولین فرهنگی کشور نبوده است و با همه گستردگی نتوانسته خواسته های معنوی و روحی تماساگران را علیرغم نیاز انجام پژوهشهای بنیادی و کاربردی تأمین نماید. به زبانی دیگر باید عنوان کرد که گروه تحقیقی منسجمی به تحلیل سینما از جنبه فیلمنامه نویسی با توجه به تحول بنیادین در عرصه هنر فیلمنامه نویسی و ساختار آن در زمینه های تم،موضوع،ساتار، طرح داستانی، شخصیت پردازی، گفت و گوی نویسی، حادثه و فضا آفرینی به عنوان سنگ عمارت سینما در طول سالیان نپرداخته و سینمای ایران نتوانسته سهمی را در زمینه چارچوب فیلم های سینمایی در جهان بخود اختصاص دهد. رجوع به بانکهای اطلاعاتی و شبکه های جهانی Internet )) نشان دهنده عدم حضور فعال و جدی سینما و سینماگران ایرانی است. مقاله حاضر ابتدا بر این بوده است که به تحلیل « فیلمنامه های الف » سینمای ایران بپردازد. به چند دلیل عمده این مهم قابل انجام نبود و نتیجه ای در بر نداشت. الف) عدم همکاری و دسترسی به کلیه فیلمنامه ها ی درجه بندی شده در مراکز ذیربط، ب) تقسیم بنددی کیفی فیلمنامه ها به « گروه های الف، ب، ج و د » از تیرماه سال 1367 و لغو تصویب فیلمنامه ها به روال سابق، ج) برقراری مجدد تصویب فیلمنامه ها از ابتدای سال 1369 در قالب ارائه خلاصه داستان به شورای بررسی فیلمنامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی . د) ابلاغ مقررات جدید تصویب فیلمنامه از آبانماه سال 1371. ه) عدم انسجام در تصمیم گیری ها و مصوبات در طی این سالیان. و) ... فیلمنامه نویسی موضوع فیلمنامه شخصیت پردازی ساختار تجربه نخست سینمای رؤیا پرداز روش علمی فیلمنامه نویسی. کلیدواژگان: اصلاح زمین ,سیمای شهر ,شهر ,شهر اسلامی ,شهر مسلمین ,شهرسازی اسلامی ,فرهنگ ,محیط زندگی ,معنا ,وحدت

این مقاله، به بررسی و توصیف ساختار و نشانه های نمایشی منظومهی درخت آسوریگ میپردازد؛ مناظره ای منظوم میان یک بز و یک درخت خرما از اصل پارتی و به خط پهلوی کتابی که تنها نمونهی فابل به شکل مناظره در زبان های ایرانی میانه غربی است. این متن، شباهت ساختاری انکارناپذیری با متن های مناظره ای بین النهرینی دارد که در جشن بهاری سال نو بین النهرین (اکیتو) به صورت نمایشی اجرا میشده اند. در این منظومه، برخلاف باورهای ایرانی که در متن های فارسی میانه بازتاب یافته، درخت خرما چهره ای دیوآسا دارد و بارها از سوی بز،""دیو""خطاب شده است. همچنین بز درخت را روسپیزاده خطاب میکند.کاربرد استعاره درخت برای اشاره به سرزمین های بین النهرین سابقه ای دیرینه در ادبیات باستانی خاورنزدیک و ایران دارد. استعاره زن روسپی نیز بارها در کتاب مقدس (کتاب ناحوم و مکاشفات یوحنا) برای اشاره به این سرزمین ها به کار رفته است. این نمادپردازیها بیگمان برگرفته از ادیان کهن بین النهرین اند که پرستش درخت و روسپیگری مقدس از شعائر اساسی آنها بوده است. همچنین در متن های کتاب توبیت و مکاشفهی ایرانی زند بهمنیسن، سرزمین آشور جایگاه دیوها خوانده شده است. در این بررسی، برای نخستین بار کوشش شده است تا بر خلاف پژوهش های گذشته، مدارک و مستندات دال برتعلق این اثر به گوسان ها (هنرمندان و بازیگران بدیهه پرداز پارتی)، ارائه وکارکرد نمایشی آن اثبات شود.