درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این تحقیق ، بررسی ارتباط بین جهت گیری هدفی ، فضای انگیزشی با منابع کسب اعتماد به نفس در والیبالیست های شرکت کننده در مسابقات سوپر لیگ فصل 84-83 بود. نمونه آماری پژوهش را 80 بازیکن که همه به صورت حرفه ای در مسابقات سوپر لیگ کشور شرکت داشتند ، تشکیل می دادند . برای جمع آوری داده ها از 3 پرسشنامه استفاده شد . پرسشنامه جهت گیری هدفی ، پرسشنامه فضای انگیزشی ادراک شده ( PMCQ ) و پرسشنامه منابع کسب اعتماد به نفس ورزشی ( SSCQ ) . بررسی نتایج به دست آمده نشان داد در بین منابع 8 گانه اعتماد به نفس در کل عامل تسلط بر مهارت ، شیوه رهبری مربی و نمایش توانایی ، بالاترین میانگین را داشتند و در مجموع افراد دارای جهت گیری تکلیف مدارانه از منابع اعتماد به نفس بیشتری بهره می گیرند . افراد تکلیف مدار عوامل تسلط بر مهارت و حمایت اجتماعی را به عنوان عامل ایجاد اعتماد به نفس در خود در نظر گرفتند ، در حالی که افراد خود مدار عامل موقعیت دلخواه را تیم هایی که فضای انگیزشی حاکم بر آنها تکلیف مدارانه بوده ، عامل تسلط بر مهارت را عامل ایجاد اعتماد به نفس در نظر گرفتند و در مقابل در فضای انگیزشی خودمدارانه عوامل موقعیت دلخواه و ابراز شایستگی های جسمانی به عنوان عوامل ایجاد اعتماد به نفس مطرح بودند .

بی شک رشد و تکامل شخصیت آدمی دارای جنبه های شناختی ، ادراکی ، حرکتی و رشد اجتماعی است . این تحقیق در پی شناخت تعامل رشد اجتماعی و رشد حرکتی است که از طریق روش فرا تحلیلی کیفی مدل های نظری و یافته های تحقیقاتی در این زمینه انجام یافته است . رویکرد بین رشته ای و رویکرد نظری - تجربی ، موجی می گردد که این مطالعات و تحقیقات در حوزههای تخصصی مختلف رشته تربیت بدنی به ویژه رشد و یادیگری حرکتی مطرح باشد . اما پیچیدگی و گستره مبهم موضوع ، تحقیق در این زمینه را اندک ساخته و همین مسئله تک بعدی بودن رشته و محصور شدن آن در رشد و یادگیری حرکات را تقویت می کند . مدل های نظری مارتنز ، گالاهو و ایساکس ، مورد فرا تحلیلی قرار گرفته که در آنها کمابیش در مورد رشد اجتماعی - حرکتی با مفاهیم و مولفه ها ، اهداف ، ابعاد ، فرایند ها عوامل و مراحل مختلف بحث شده است و نکات اشتراک و افتراق در آنها به چشم می خورد . از یافته های تحقیقاتی ، نتایج تعدادی از رساله ها مورد بررسی فرا تحلیلی قرار گرفت که نشان دهنده همسو بودن نتایج آنها ، سوگیر احتمالی ، یک سویه بودن و اثبات تعامل رشد حرکتی و اجتماعی است . ضرورت توجه بیشتر به این زمینه اصلی رشد و گسترش متون آموزشی و مطالعات پژوهشی ، استفاده از روش فرا تحلیلی در مطالعات شخصیت شناسی ورزشی و رشد اجتماعی - حرکتی احساس می شود.

دف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر توجه درونی و بیرونی بر اجرای تکلیف تعادل پویا و یادداری دانشجویان پسر دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش این تحقیق نیمه تجربی بود. نمونه آماری را 45 دانشجو تشکیل دادند که به شیوه تصادفی انتخاب شدند و به همین روش، نمونه ها به سه گروه توجه درونی (توجه به پاها)، گروه توجه بیرونی (توجه به علامت نزدیک پاها) و گروه توجه بیرونی (توجه به چراغ دستگاه) تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از ابزار اندازه گیری استواری سنج استفاده شد. روایی و پایایی این ابزار مورد تایید شرکت سازنده آن ساتراپ فلز (1383) قرار گرفت. در این تحقیق، از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون t همبسته و F و آزمون پیگیری توکی) برای تحلیل داده ها استفاده شدند. آزمون فرضیه ها در سطح معنا داری p<0.05 نشان داد که بین تاثیر سه نوع توجه درونی و بیرونی در سه گروه آزمایشی در اجرای پس آزمون (اکتساب) و آزمون یادداری تفاوت معناداری وجود داشت. در هر یک از گروه ها، بین پس آزمون و آزمون یادداری تفاوت معناداری مشاهده نشد. در کل، توجه بیرونی (توجه به چراغ دستگاه) در اجرای پس آزمون (اکتساب) و آزمون یادداری بهتر از توجه بیرونی (توجه به علامت نزدیک پا) و توجه درونی (توجه به پاها) بود.

نیروی انسانی ماهر و کارآمد ، پربهاترین و ارزنده ترین ثروت و دارایی هر کشور است . بسیاری از جوامع با وجود برخورداری از منابع سرشار ، به دلیل فقدان نیروی انسانی شایسته و لایق ، توان استفاده از آن را ندارند. در سالهای اخیر رابطه بهره وری و کیفیت کار مورد توجه و مطالعه محافل علمی مدیریت دنیا قرار گرفته است . بهره ورز به چهار سطح تقسیم می شود : 1. بهره وری کارکنان 2. بهره وری سازمانی 3. بهره وری بخشی 4. بهره وری ملی. در این تحقیق مسئله بهره وری کارکنان سازمان تربیت بدنی مورد پژوهش قرار گرفته و هدف کلی آن بررسی رابطه بین ایجاد انگیزش در بهره وری نیروی انسانی در سازمان تربیت بدنی بوده است . این مطالعه به سه عامل انگیزش توجه داشته که ارزیابی به وسیله پرسشنامه صورت گرفته است : مسائل رفاهی ، محیطی و ماهیت کار. در این پژوهش میدانی 284 نفر به سه پرسشنامه انگیزه و بهره وری پاسخ دادند. در مطالع مقدماتی پایایی پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت . بنابر نتایج به دست آمده بین عوامل رفاهی کارکنان و بهره وری ارتباط وجود دارد . همچنین بین افزایش عوامل محیطی با بهره وری و توجه به ماهیت کار و بهره وری نیروی انسانی رابطه معنی داری وجود دارد.

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر نوع جلب توجه درونی و بیرونی بر آماده سازی حرکات آهنگین و ثبات تصمیم گیری بوده است. 24 آزمودنی پسر و دختر از کلاس های تربیت بدنی که فاقد تجربه در تکلیف مورد نظر بودند به طور تصادفی به دو گروه مستقل درونی و بیرونی تقسیم شدند و در مرحله اکتساب 60 کوشش تمرینی و در مراحل یادداری و انتقال هر کدام 15 کوشش تمرینی را انجام دادند. تکلیف این تحقیق فشار کلیدهای رایانه با آهنگ تعیین شده بود که باید در زمانبندی معینی انجام می گرفت. نتایج تحقیق در مورد مرحله اکتساب اثر متقابل معنی دار (P<0.001) گروه و کوشش تمرینی را نشان داد بطوریکه گروه توجه بیرونی در اواخر کوشش های تمرینی بهتر عمل کرد. نتایج مراحل یادداری و انتقال نشان دادند که گروه توجه بیرونی دارای خطای زمان بندی کمتری بوده است (P<0.001). نتیجه اینکه نوع جلب توجه بیرونی که بر آماده سازی آهنگ زمان بندی حرکت تاکید داشته باشد موجب عمکلرد و یادگیری بهتر شده است.

هدف از این پژوهش هنجاریابی آمادگی های مهارتی نوجوانان 10 تا 12 سال مدارس فوتبال بود. این پژوهش از نوع توصیفی بوده و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری را کلیه نوجوانان 10 تا 12 ساله مدارس فوتبال دارای مجوز از هیات فوتبال استان اصفهان تشکیل می دادند که در شهر اصفهان فعالیت داشتند. نمونه شامل 171 نوجوان 10، 11 و 12 ساله بود که از هر مدرسه فوتبال در هر رده سنی 4 نفر به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. و در آزمون های مهارتی فدراسیون فوتبال انگلستان که رواِِیی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفته بود، شامل دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت دویدن و دریبل کردن شرکت کردند. در این پژوهش از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و رتبه درصدی استفاده شد. نتایج نشان داد با افزایش سن نوجوانان توانایی آنان در آزمون های دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت دویدن و دریبل کردن بهبود یافت و در نهایت هنجار هر مهارت برای نوجوانان سه گروه سنی تهیه شد.

مگیل و هال (1990) نظریه ای ارائه دادند، مبنی بر این که اثر تداخل زمینه ای تنها وقتی بروز می یابد که مهارتهای در حال یادگیری با برنامه حرکتی تعمیم یافته متفاوت کنترل شوند. از این رو، تحقیق حاضر به منظور آزمایش نظریه آنان اجرا شد. آزمودنیها را 52 دانشجوی دختر غیر تربیت بدنی دانشگاه تهران تشکیل دادند که همگی مبتدی و راست دست بودند (میانگین سنی 21.5 ± 1.23 سال)و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. دو گروه، تمرین قالبی و تصادفی را با برنامه حرکتی تعمیم یافته GMP)) یکسان و تغییرات پارامتر مسافت و دو گروه دیگر تمرین قالبی و تصادفی رابا GMPمتفاوت انجام دادند. هر نفر 180 ضربه سرویس بدمینتون (در شش جلسه در شش هفته) را برای اکتساب و بعد از یک هفته بی تمرینی ، 18 کوشش را به طور بلوکهای تصادفی برای آزمون یاد داری اجرا کرد. نتایج آزمون t گروههای مستقل (P<0.05) نشان دادند که تفاوت معناداری بین میانگین آزمون یادداری گروه اول و دوم وجود ندارد، ولی بین میانگین تفاوت پیش آزمون و آزمون یادداری گروه سوم و چهارم تفاوت معناداری وجود دارد. این یافته ها نشان می دهد که تداخل زمینه ای اثر مثبتی بر یادگیری آن دسته از مهارتهایی دارد که با برنامه تعمیم یافته متفاوت کنترل می شوند، ولی اثر معناداری بر یادگیری مهارتها با برنامه حرکتی تعمیم یافته یکسان و تغییرات پارامتری ندارد. ازاین رو ، یافته های این تحقیق از فرضیه مگیل و هال (1990) و فرضیه بازسازی طرح عمل (لی و مگیل، 1985) حمایت می کند.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر هدف گزینی، آگاهی از نتیجه، ترکیب هدفی گزینی و آگاهی از نتیجه با توجه به تغییرات سطح انگیزش درونی بر یادگیری سرویس بلند والیبال دانش آموزان دختر است. تعداد 96 دانش آموز دختر 16-15 سال شرکت کنندگان این پژوهش اند. در هر دو آزمایش پژوهش حاضر، 48 نفر از شرکت کنندگان، پس از انجام پیش آزمون، بر اساس روش متعادل سازی نمرات به 4 گروه طبقه بندی شدند. در آزمایش اول گروه ها عبارت بودند از هدف گزین (خود گزین)، آگاهی از نتیجه (انگیزشی)، ترکیب هدف گزین (خود گزین) و آگاهی از نتیجه، کنترل و گروه ها در آزمایش دوم عبارت بودند از هدف گزین (مربی گزین)، آگاهی از نتیجه (انگیزشی)، ترکیب هدف گزین (مربی گزین) و آگاهی از نتیجه، کنترل. ده جلسه تمرین یک روز در میان، در سه دسته با ده کوشش تمرینی برای شرکت کنندگان تدارک دیده شد، پس از آن، آزمون های یادداری اول و دوم، 24 ساعت و پس از 10 روز، به عمل آمد. ابزارهای تحقیق، آزمون سرویس والیبال اپرد و پرسش نامه انگیزش درونی (دسی و ریان، 1985) و پرسش نامه اطلاعات فردی بوده اند. برای تحلیل داده های هر دو آزمایش، در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی مرکب (جلسه) 10 × (گروه) 4 × (سطوح انگیزش درونی) 2 و برای تحلیل داده های آزمون های یادداری از روش تحلیل واریانس عاملی (سطوح انگیزش درونی) 2 × (گروه) 4 و از آزمون تعقیبی توکی برای مشخص شدن اثر معناداری استفاده شد. بر اساس نتایج تحقیق، در هر دو آزمایش، اثر اصلی جلسات در مرحله اکتساب معنادار بوده است F=10.27, p<0.001) و (F=21.27, p<0.001 ولی اثر اصلی هیچ یک از راهکارهای انگیزشی معنادار نبوده است. در آزمایش اول اثر تغییرات سطح انگیزش درونی بر یادگیری سرویس والیبال در آزمون یادداری دوم(=4.186, =0.047) و در آزمایش دوم در مرحله اکتساب و آزمون یادداری اول معنادار بوده است (F=6.506, p=0.015) و (F=6.24, p=0.017). نتیجه اینکه با آنکه تغییرات سطح انگیزش در برخی از مراحل آزمایش معنی دار بوده است اما به طور کلی می توان چنین اظهار کرد که راهبردهای انگیزشی (هدف گزینی، آگاهی از نتیجه انگیزشی) در یادگیری سرویس والیبال در سطح دانش آموزان دختر چندان اثر بخش نبوده است.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه هوش هیجانی در بین زنان ورزشکار (با مهارت های ورزشی باز و بسته ) و غیرورزشکاران است . آزمودنی های این تحقیق 80 ورزشکار (50 ورزشکار با مهارت باز و 30 ورزشکار با مهارت بسته ) که به طور تصادفی از بین باشگاه های برتر شهر اصفهان انتخاب شدند و 80 غیرورزشکار، با دامنه سنی 18 تا 30 سال بودند. برای سنجش میزان هوش هیجانی آزمون ها، از پرسشنامه هوش هیجانی آزمون ها، از پرسشنامه هوش هیجانی کارسون و همکاران استفاده شد. پس از جمع آوری اطلاعات ، با استفاده از روش آماری t-test و ANOVA به تجزیه و تحلیل آماری پرداخته شد. نتایج نشان داد بین میانگین هوش هیجانی ورزشکاران با مهارت باز و بسته و ورزشکاران شرکت کننده در این تحقیق اختلاف معنی داری وجود ندارد (به ترتیب 87/0 =p و67/0=P، اما بین میانگین هوش هیجانی ورزشکاران و غیرورزشکاران تفاوت معنی داری وجود دارد (035/0 = p ).

هدف این پژوهش ، بررسی تغییرات زمان واکنش انتخابی هنگام اجرای یک فعالیت ورزشی فزاینده در شدتهای متفاوت و ارتباط آنها باضربان قلب و آستانه لاکتات است. به این منظور ، 12 دانشجوی دختر 19 تا 23 ساله رشته تربیت بدنی دانشگاه تهران با میانگین VO2max معادل 47.26 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در دقیقه برای شرکت در آزمون انتخاب شدند. آزمودنیها دریک فعالیت فزاینده، روی نوار گردان قرار گرفتند. مرحله اول، باسرعت چهار مایل در ساعت شروع شد و پس از آن در فاصله های دو دقیقه ای، یک مایل در ساعت به سرعت دستگاه افزوده شد تا زمانی که آزمودنی دیگر قادر به ادامه فعالیت نبود. قبل و هنگام اجرای فعالیت، هر 30 ثانیه یک بار آزمون زمان واکنش دو انتخابی از آزمودنیها گرفته می شد. هنگام اجرای فعالیت، ضربان قلب و اطلاعات مربوط به گازهای تنفسی آزمودنیها، ثبت می شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان دادند: زمان واکنش انتخابی در ابتدای فعالیت نسبت به مقدار استراحتی افزایش و سپس کاهش یافت و در شدت تقریبا 70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به حداقل میزان خود رسید و پس از آن تا پایان فعالیت، مجددا افزایش یافت. همچنین، حداقل زمان واکنش هنگام اجرای فعالیت هرگز به مقدار استراحتی نرسید و تقریبا هشت درصد بیشتر بود. بین نمره های زمان واکنش انتخابی و ضربان قلب آزمودنیها هنگام اجرای فعالیت در شدتهای متفاوت، ارتباط معناداری مشاهده نشد (r=0.124). بهترین زمان واکنش در ضربان قلب تقریبا 170 ضربه در دقیقه یا در شدت تقریبا 86 درصد ضربان قلب بیشینه به دست آمد. همچنین، بار کار مربوط به حداقل زمان واکنش انتخابی، تقریبا هشت درصد از شدت مربوط به آستانه لاکتات قرار داشت. نتیجه گیری: زمان واکنش انتخابی هنگام فعالیت، می تواند با وجود اثر منفی تکلیف دو گانه و نیز تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از فعالیت مانند انباشت اسید لاکتیک و افزایش ضربان قلب بهبود یابد، اما مقدار آن از مقدار استراحتی پایین تر نمی رود.

یق حاضر با هدف بررسی اثر پیش نشانه بر مراحل مختلف پردازش حسی – حرکتی، به تفکیک اثر میزان هم پوشی تجمع های سلولی از اثر تعداد و دامنه فضایی پیش نشانه ها و تعداد پاسخ های انتخابی بر زمان واکنش (RT) پرداخته است. بدین منظور 24 دانشجوی غیر ورزشکار در دامنه سنی 18-24 سال با استفاده از دستگاه پیش نشانه کردن پارامتر، در طرحی درون آزمودنی تحت 5 وضعیت پیش نشانه و 1 وضعیت کنترل قرار گرفتند. تکلیف مورد بررسی تولید نیروی ایزومتریک بلافاصله پس از نمایش هدف بود. هر شرکت کننده پس از 200 کوشش تمرینی، هر وضعیت پیش نشانه را 30 بار با ترتیبی تصادفی تکرار کرد. زمان واکنش در وضعیت های مختلف اندازه گیری و در تحلیل واریانس 6 (وضعیت پیش نشانه) در 30 (تکرار) با سنجش های مکرر بررسی شد. مطابق نتایج، در شرایط دامنه فضایی و تعداد انتخاب یکسان، RT وضعیت هم پوشی کم به طور معنی داری بیشتر از هم پوشی زیاد؛ در شرایط همپوشی و تعداد انتخاب یکسان، RT وضعیت دامنه فضایی زیاد به طور معنی داری بیشتر از دامنه فضایی کم؛ در شرایط دامنه فضایی و هم پوشی یکسان، RT وضعیت سه انتخابی به طور معنی داری بیشتر از دو انتخابی؛ و در شرایط تعداد انتخاب، دامنه فضایی و هم پوشی یکسان، RT وضعیت پیش نشانه نامشخص به طور معنی داری بیشتر از وضعیتهای پیش نشانه مشخص بود (0.01>p). این یافته ها نشان داد که پیش نشانه ها با تاثیر بر هر سه مرحله پردازش ادراکی، انتخاب پاسخ و آماده سازی حرکتی باعث کاهش RT می شوند.

یکی از هدف های عمده هر علم بخصوص روان شناسی ورزش اندازه گیری پدیده های مورد نظر و دادن جنبه کمی به آنهست در این زمینه پژوهشی با هدف بررسی اثر برد و باخت با توجه به جهت گیری هدفی (وظیفه مدار و خود مدار) بر میزان عزت نفس در فوتبالیست های لیگ کشور (دسته اول و برتر) تنظیم و به مورد اجرا گذاشته شد بدین منظور 60 آزمودنی با انتخاب تصادفی تحت عنوان حجم نمونه در جامعه آماری تیم های شرکت کننده در لیگ دسته اول و برتر کشور به پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه های وظیفه مداری و خودمداری در ورزش پاسخ دادند پس از استخراج یافته ها و تنظیم جداول توزیع فراوانی به بررسی داده های حاصله با نورم مندرج در پرسشنامه به ارزیابی میزان عزت نفس آزمودنی ها پرداخته شد سپس با استفاده از روش های آماری و T وابسته و T مستقل به بررسی اثر برد و باخت و جهت گیری هدفی بر میزان عزت نفس اقدام شد نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین میزان عزت نفس وظیفه مداران قبل از مسابقه و بعد از برد (P=0/226) و همچنین بعد از باخت ( P=0/74) تفاوت معنی داری وجود ندار این نتیجه در مورد خود مداران قبل از مسابقه و بعد از برد (P=0/186) و نیز بد از باخت (P=0/054) تفاوت معنی داری را نشان نداد همچنین بین میانگین نمره های عزت نفس در دو گروه وظیفه مدار و خود مدار متعاقب برد (P=0/054) و نیز پس از باخت (P=0/450) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

این تحقیق جهت بررسی تاثیر سطح مهارت الگو )دو نوع متفاوت الگودهی( بر عملکرد و یادگیری سرویس ساده والیبال دانشجویان مبتدی طراحی شد. آزمودنی های این تحقیق را 40 نفر از دانشجویان شهید بهشتی تشکیل دادند که درس تربیت بدنی (1) را در نیمسال دوم سال 83-1382 انتخاب کرده بودند. آزمودنی ها از میان جامعه 300 نفری به صورت تصادفی ساده انتخاب و همچنین به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری مشاهده الگوی ماهر و در حال یادگیری گماشته شدند. هر دو گروه 60 کوشش تمرینی را طی سه روز پیاپی انجام دادند. در این تحقیق توصیف های کلامی هم زمان با نمایش ویدیویی به آزمودنی ها ارایه و سپس نتیجه و الگو )فرایند( اجرای سرویس ساده والیبال اندازه گیری شد. به منظور تجزه و تحلیل داده ها و مقایسه گروه های دو گانه از طریق تحلیل واریانس عاملی مرکب و آزمون- تی در گروه های مستقل و وابسته در سطح a=0.05 استفاده شد. نتایج این تحقیق، پیشرفت معنی داری را در امتیازات مربوط به نتیجه و فرایند اجرا در مراحل مختلف آزمون نشان داد. در متغیر اجرا، تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده الگوی ماهر و در حال یادگیری وجود نداشت. در حالی که، در انتهای مرحله اکتساب و یادداری، آزمودنی های گروه الگودهی ماهر، الگوی حرکت را بهتر از آزمودنی های گروه مشاهده الگوی در حال یادگیری به نمایش گذاشتند.