فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۷۶۱ تا ۷۸۰ مورد از کل ۱٬۰۰۲ مورد.
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۹ شماره ۳۹
51-68
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تمرینات ادراکی حرکتی منتخب بر تبحر حرکتی کودکان با اختلال یادگیری انجام شد. بدین منظور، 24 نفر از کودکان پسر هفت تا نه سال با اختلال یادگیری شهر مشهد انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 20 جلسه، هر جلسه 30 دقیقه و با تکرار پنج روز در هفته تمرینات ادراکی حرکتی منتخب را انجام دادند. گروه کنترل نیز درطی این دوره به فعالیت های عادی روزمره خود پرداختند. تغییرات در تبحر حرکتی آزمودنی ها قبل و بعد از دوره تمرین به وسیله آزمون برونینکس اوزرتسکی سنجیده شد. برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها از نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 21 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. نتایج داد که عملکرد گروه تجربی در خرده مقیاس های تعادل، قدرت، سرعت پاسخ، کنترل بینایی حرکتی، هماهنگی اندام فوقانی، سرعت و چالاکی اندام فوقانی، هماهنگی دوسویه، سرعت دویدن و چابکی تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت (0.05 P<)؛ بنابراین، می توان گفت تمرینات ادراکی حرکتی منتخب به بهبود تبحر حرکتی در کودکان با اختلال یادگیری کمک می کنند.
دستورالعمل های کلامی مربیان و راهبردهای توجه جودوکاران ماهر نوجوان در تمرین و رقابت(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۹ شماره ۳۹
143-158
حوزههای تخصصی:
پژوهش هایی اندک درباره دستورالعمل های تمرکز توجه و بازخوردهایی کلامی که مربیان هنگام تمرین به ورزشکاران ارائه می دهند و نیز چگونه این دستورالعمل ها بر توجه ورزشکاران هنگام رقابت تأثیرگذارند، انجام شده اند؛ بنابراین، هدف از انجام این پژوهش، بررسی موضوع ذکرشده در رشته رزمی جودو با استفاده از جودوکاران نوجوان دعوت شده به اردوی تیم ملی بود. از 25 جودوکار شرکت کننده در این پژوهش خواسته شد پرسش نامه ای را تکمیل کنند که درمورد دستورالعمل های توجهی و بازخوردهایی کلامی بود که مربیان درحین تمرین به آنان ارائه می کنند و نیز نوع تمرکز توجهی که خود ورزشکاران در رقابت اتخاذ می کنند. پرسش نامه ذکرشده از پژوهش های پیشین برگرفته شده بود و حاوی سؤال های چندگزینه ای و سؤال های با پایان باز بود. یافته های پژوهش نشان داد که در بیشتر موارد، مربیان ترکیبی از دستورالعمل های تمرکز درونی و بیرونی و میزان برابری از آگاهی از نتیجه و آگاهی از اجرا را درطی تمرین به ورزشکاران ارائه کردند. همچنین، شرکت کنندگان در غالب مراحل اجرای فنون در رقابت ها بر پیروزی تمرکز داشتند؛ باوجوداین، آنان در مرحله اجرای فن، ذهن خالی را گزارش کردند. به نظر می رسد که جودوکاران نوجوان در سطح تیم ملی درحین اجرای مهارت به جنبه ای خاص توجه ندارند یا دست کم از تفکرات خود در آن زمان آگاهی ندارند.
مقایسه تاثیرتمرین مهارتهای باز و بسته بر کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال دوم زمستان ۱۳۹۸ شماره ۴
338 - 348
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی با مشکلات زیادی در کارکردهای اجرایی همراه است. اثر فعالیت های بدنی با نیازهای ادراکی متفاوت بر بهبود این فاکتورها بررسی نشده است. با توجه به نیازهای فیزیولوژیکی و شناختی متفاوت تمرینات حرکتی باز و بسته، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات باز و بسته بر توجه پایدار و حافظه کاری این کودکان بود. روش شناسی: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. 30 کودک دارای اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی شهرستان کرمانشاه به صورت تصادفی در دو گروه تمرینی باز و بسته قراد گرفتند. قبل از اجرای پروتکل تمرینی از کلیه شرکت کنندگان آزمون هوش وکسلر و پیش آزمون توجه پایدار و حافظه کاری گرفته شد. شرکت کنندگان هر گروه به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه یک ساعته تمرینات مخصوص به خود را انجام دادند. ابزار مورد استفاده در پژوهش شامل آزمون هوش وکسلر کودکان، آزمون عملکرد پیوسته و آزمون حافظه کاری ان-بک بود. چهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس در spss23 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین دو گروه تمرینی در نمرات توجه پایدار و حافظه کاری در پس آزمون تفاوت معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: بنابراین می توان گفت تمرینات مهارت باز باعث بهبود توجه پایدار و حافظه کاری نسبت به تمرینات مهارت بسته شد.
تغییرات نوسان قامت در تکلیف ایستادن روی سطح باریک همزمان با اجرای تکلیف شناختی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۰ شماره ۴۵
135 - 158
حوزههای تخصصی:
مطالعات قامت و شناخت نشان دادند که کنترل قامت تحت تاثیر تکلیف شناختی است. از این رو تاثیر عوامل مختلف مانند دشواری تکلیف در یک الگوی تکلیف دوگانه مورد بررسی قرار گرفته است اما همچنان اثر دشواری تکلیف شناختی و تکلیف قامتی بر کنترل قامت به روشنی مشخص نشده است. بنابراین، این مطالعه باهدف بررسی تعامل اثر دشواری تکلیف شناختی و قامتی بر کنترل قامت انجام شد. بیست داوطلب جوان سالم (میانگین سنی3/2±22 سال)، برای اجرای 6 شرایط آزمایشی تصادفی روی صفحه نیرو ایستادند. شرایط شامل ترکیب دو سطح دشواری تکلیف قامتی (ایستادن روی سطح زمین و سطح باریک) و سه سطح دشواری تکلیف شناختی (بدون تکلیف شناختی، آسان و دشوار) بود. نتایج تحلیل واریانس دوراهه با سطح معنی داری 05/0>P، کاهش قابل توجهی در انحراف معیار مرکز فشار در جهت قدامی-خلفی و میانی-جانبی در شرایط تکلیف شناختی دشوار در هر دو تکلیف قامتی را نشان داد (05/0>P). همچنین، تکلیف شناختی آسان باعث کاهش انحراف معیار مرکز فشار در جهت قدامی - خلفی در شرایط ایستادن روی سطح باریک شد (05/0>P). با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد که تکلیف شناختی دشوار به سهم بزرگ تری از ظرفیت توجه نیاز داشته و منجر به دور کردن توجه از تکلیف قامتی می شود. بنابراین پردازش خودکار اجازه دارد تا قامت را بدون محدودیت و از طریق فرایندهای غیرهشیار، سریع و بازتابی به صورت کارآمدتری تنظیم کند. همچنین دشواری تکلیف قامتی بر اثرگذاری تکلیف شناختی موثر است در نتیجه در طراحی مداخلات مناسب، توجه به اثرات تعاملی تکلیف قامتی و شناختی ضروری بنظر می رسد.
تأثیر بازخورد زیستی رسانایی پوست بر عملکرد تیراندازان ماهر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۱ شماره ۴۸
175 - 202
حوزههای تخصصی:
هدف از این پژوهش، مشاهده آثار ارایه بازخورد زیستی رسانایی پوست بر عملکرد تیراندازان ماهر بود. شرکت کنندگان، 10 تیرانداز داوطلب و ماهر رشته تفنگ بادی بودند که به تعداد مساوی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی، پس از شرکت در پیش آزمون تیراندازی، در آموزش و تمرین بازخورد زیستی رسانایی پوست و نیز پنج جلسه تمرین تیراندازی همراه با دریافت بازخورد رسانایی پوست شرکت کرد. گروه کنترل پس از شرکت در پیش آزمون، تمرینات همیشگی خود را اجرا نمود. سپس هر دو گروه در پس آزمون تیراندازی و یک هفته بعد در آزمون انتقال شرکت کردند. نتایج آنالیز واریانس یک سویه نشان داد که، عملکرد تیراندازان گروه تجربی در پس آزمون و آزمون انتقال افزایش معناداری نسبت به پیش آزمون داشته است. همچنین نتایج آزمون ارزیابی استرس نشان داد که توانایی تعدیل انگیختگی تیراندازان گروه تجربی در انتهای دوره، نسبت به ابتدای آن، بهبود معناداری داشته است. به نظر می رسد، تمرین تیراندازی همراه با دریافت بازخورد رسانایی پوست موجب نوعی یادگیری در تنظیم انگیختگی قبل از هر شلیک و در نتیجه خود تنظیمی تیراندازان در ارایه پاسخ مناسب به انگیختگی شده، و نهایتاً عملکرد آن ها بهبود یافته است. به طور خلاصه، نتایج این تحقیق نشان داد که، عملکرد ورزشی از طریق دستگاری سطح انگیختگی و ارایه بازخورد افزوده زیستی بهبود می یابد.
اثر تمرین های چرخشی بر تعادل با دستکاری حس بینایی و حس عمقی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۹ شماره ۴۱
69 - 84
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ۱۲ جلسه تمرین چرخشی بر تعادل دختران مبتدی با و بدون دستکاری حس بینایی و حس عمقی انجام شد. نمونه آماری پژوهش ۲۷ دانشجوی دختر 19 تا 24 سال بودند که براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند و گروه تجربی در 12 جلسه مداخله شرکت کرد. برای ارزیابی کنترل وضعیت قامت از دستگاه صفحه نیرو در شرایط با چشم باز و بسته، با و بدون فوم استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس با تکرار سنجش، تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 23 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که اثر تمرین های چرخشی بر تکلیف تعادل معنا دار نبود (0.05<p )، اما براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، اثر تمرین های چرخشی بر نوسان مرکز فشار در محور Xدر وضعیت های دوم و سوم در شرایط دستکاری سیستم بینایی و حس عمقی به طور مجزا معنا دار بود (0.05 > p ). براساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد تمرین های چرخشی در بهبود تعادل در محور X نتایج بهتری به ارمغان می آورند و این امر اتکای افراد به سیستم بینایی و حس عمقی را کاهش می دهد.
اعتباریابی نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا در بیماران مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس (نسخه چهار موردی)(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۸ شماره ۳۵
117 - 132
حوزههای تخصصی:
برای بررسی تحرک و تعادل حرکتی، ابزار روا و پایا و سازگار با فرهنگ لازم است. هدف پژوهش حاضر، اعتباریابی نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس با و بدون سابقه افتادن بو د. پژوهش حاضر ازنوع زمینه یابی بود. بدین منظور، 55 نفر از همه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهرستان یزد در سال 1395، انتخاب شدند و نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا را تکمیل کردند. با استفاده از روش بازترجمه درستی ترجمه ابزار تأیید شد. از تحلیل عاملی تأییدی، ضریب آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون طبقه ای، به ترتیب برای بررسی روایی سازه عاملی، همسانی درونی و ثبات زمانی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دهنده برازش مطلوب نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس بود؛ به طوری که شاخص های برازندگی (رمزی برابر با 08/0، سی.اِف.آی. برابر با 99/0 و تی.اِل.آی. برابر با 97/0)، همسانی درونی برابر با 93/0 و پایایی زمانی برابر با 70/0، به ترتیب بیانگر روایی سازه عاملی و پایایی مطلوب (درونی و زمانی) نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس بودند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نسخه فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا (نسخه چهارموردی) در بیماران مولتیپل اسکلروزیس ابزاری روا و پایا است؛ بنابراین، می توان از آن در محیط های بالینی، درمانی و پژوهشی برای بررسی وضعیت تعادلی بیماران مولتیپل اسکلروزیس که درمعرض خطر زمین خوردن هستند، استفاده کرد.
مقایسه پرخاشگری و خشم رقابتی و سرسختی ذهنی زنان و مردان دو و میدانی کار نخبه ایرانی
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال سوم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴
441 - 449
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه پرخاشگری و خشم رقابتی و سرسختی ذهنی زنان و مردان دو و میدانی کار نخبه ایرانی بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر، علی-مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل تمامی دو و میدانی کاران زن و مرد نخبه ایرانی و عضو تیم ملی در سال 1399 بود. به همین منظور، نمونه آماری را 100 دو و میدانی کار نخبه (18 تا 30 سال) با میانگین سنی 4.120±23.26 با استفاده از نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند (50 زن). برای سنجش پرخاشگری و خشم رقابتی از پرسشنامه پرخاشگری و خشم رقابتی ماکسول و موریس (CAAS) و برای سرسختی ذهنی، پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی شیرد، گلبی و همکاران (SMTQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون یومن ویتنی انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد، بین دو و میدانی کاران زن و مرد در نمره کلی سرسختی ذهنی و خرده مقیاس پایداری آن و نمره کلی خشم رقابتی و پرخاشگری و مؤلفه خشم آن تفاوت معناداری وجود دارد. در مقابل در مؤلفه های اطمینان و کنترل از متغیر سرسختی ذهنی و خرده مقیاس پرخاشگری از متغیر خشم رقابتی و پرخاشگری، بین ورزشکاران زن و مرد تفاوت معناداری مشاهده نشد (p
تاًثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری مهارت پاس فوتبال؛ کاربرد نظریه انتخاب(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: هدف گزینی به عنوان یک مداخله شناختی موجب تقویت عملکرد می شود. با وجود این هدفگزینی به صورت خودکنترل در طول مراحل یادگیری بررسی نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هدف گزینی عملکرد به صورت خودکنترل و مربی کنترل بر یادگیری پاس فوتبال با تمرکز بر تئوری انتخاب بود. روش پژوهش: شرکتکنندگان 30 پسر 18 تا 28 ساله بودند که به صورت سازمان یافته در تمرینات فوتبال شرکت نداشتند. ابتدا پیش آزمون از شرکتکنندگان گرفته شد و سپس آنها در یک طرح نیمه تجربی و به صورت سیستماتیک در یکی از سه گروه هدف گزینی عملکرد خودکنترل، هدف گزینی عملکرد مربی کنترل و کنترل شرکت کردند. پس از 15جلسه تمرین بلافاصله آزمون اکتساب و پس از 72 ساعت آزمونهای یادداری و انتقال گرفته شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس2*3) مرحله * گروه) نشان داد که در آزمون اکتساب عملکرد گروهها بهبود یافت، اماتفاوت معناداری بین آنها مشاهده نشد. همچنین تحلیل واریانس یک سویه نشان داد که در هر دو مرحله یادداری و انتقال بین گروهها تفاوت وجود دارد و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که هر دو گروه مداخله هدف گزینی خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری دارند و تفاوتشان معنادار است. نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که عملکرد گروههای هدف گزینی به صورت خودکنترل و مربی کنترل نسبت به گروه کنترل بهتر بود و هدفگزینی خودکنترل مزیت بیشتری نسبت به سایر گروهها دارد. پیشنهاد می شود از راهبرد هدف گزینی به صورت خود کنترل در پروتکل های تمرینی استفاده شود.
مقایسه اثر تمرین های ایروکامبت و تکنیک های کاتا بر بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم: نقش ماهیت ورزش رزمی(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۴۰۰ شماره ۴۶
77 - 106
حوزههای تخصصی:
هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر تمرین های ایروکامبت و تکنیک های کاتا بر بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. در این مطالعه تعداد 54 کودک مبتلا به اوتیسم با دامنه سنی بین 6 تا 10 سال در سه گروه شامل گروه های ایروکامبت (18 نفر)، کاتا (18 نفر) و کنترل (18 نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان به مدت 14 هفته، به صورت سه روز در هفته، تمرینات طراحی شده خاص گروه خود را انجام دادند. اندازه گیری تعاملات اجتماعی اوتیسم با استفاده از مقیاس تشخیصی اوتیسم گیلیام- ویرایش دوم (گارز-2) صورت پذیرفت. ارزیابی ها قبل از اعمال مداخله (پیش آزمون)، دو روز بعد از مداخله (پس آزمون) و سی روز بعد از اتمام مداخله (پیگیری) انجام گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس با اندازه های تکراری، تحلیل واریانس و t همبسته استفاده شد. یافته ها نشان داد تکنیک های کاتا و تمرینات ایروکامبت، هر دو به طور معنی داری تعاملات اجتماعی را به صورت پایدار در شرکت کنندگان بهبود بخشید. در تمایز بین تکنیک های کاتا و تمرینات ایروکامبت مشخص شد که تمرینات ایروکامبت نقش بسیار برجسته تر و ممتازتری در بهبود تعاملات اجتماعی داشت. با توجه به یافته ها، نتیجه می گیریم که استفاده از تمرینات ایروکامبت و کاتا می تواند به عنوان یک راهکار مناسب به منظور بهبود نشانگان اوتیسم در نظر گرفته شود و نقش ایروکامبت در تعدیل و بهبود تعاملات اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم به صورت قابل ملاحظه ای بیشتر از تمرینات کاتا می باشد.
تاثیر دو روش برنامه تمرینی حرکتی و بازی های کامپیوتری بر مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال سندرم داون(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۴۰۰ شماره ۴۵
17 - 36
حوزههای تخصصی:
هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر دو روش برنامه تمرینی حرکتی و بازی های کامپیوتری بر مهارت های حرکتی کودکان مبتلا به اختلال سندرم داون بود. برای این منظور، تعداد 30 نفر از دانش آموزان مدارس استثنایی مازندران با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از همگن سازی نمرات در مرحله پیش آزمون، آزمودنی ها در سه گروه 10 نفری شامل دو گروه تجربی (برنامه تمرینی حرکتی و بازی های کامپیوتری) و یک گروه کنترل قرار گرفتند. افراد گروه های تجربی به مدت 8 هفته ، هفته ای سه جلسه ی 45 دقیقه ای به انجام بازی های منتخب پرداختند. گروه کنترل هیچ برنامه خاصی دریافت نکرد و زندگی روزمره خود را انجام دادند. در پایان مداخلات تمرینی، پس آزمون گرفته شد. آزمون برونینکس اوزرتسکی برای ارزیابی عملکرد حرکتی استفاده شد. از آزمون تی وابسته، تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0P برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که بین گروه های بازی کامپیوتری و کنترل و همچنین گروه برنامه تمرینی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب013/0P= و001/0P= ). اما بین گروه های بازی های کامپیوتری و برنامه تمرینی تفاوت معناداری مشاهده نشد (479/0P=). بنابراین، به نظر می رسد که علیرغم برخی نظرات که بازی های کامپیوتری را در بهبود رشد حرکتی بی تاثیر می دانند، استفاده درست از آن در بهبود رشد حرکتی کودکان مبتلا به سندرم داون مؤثر است و همچنین برنامه تمرینی حرکتی می تواند در بهبود عملکرد حرکتی آنها مفید واقع شود.
اثر تمرین با خطای بینایی ابینگهاوس (ادراک هدف بزرگ-ادراک هدف کوچک) بر عملکرد مهارت هدف گیری در افراد مستقل از زمینه و وابسته به زمینه(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۹ شماره ۳۹
33-50
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین با خطای بینایی ابینگهاوسبر یادگیری مهارت هدف گیریدر افراد مستقل از زمینه و وابسته به زمینهبود.دراین راستا، آزمونگروهی تصاویر پنهان شده بین 300دانش آموز پسربا میانگین سنی 08/1 ± 86/13 سال توزیع شد. براساسنمره هایبه دست آمده از آزمون، 60نفر به صورتتصادفی در چهار گروه 15نفری مستقل از زمینه با ادراک هدف بزرگ ، وابسته به زمینه باادراک هدف کوچک ، مستقل از زمینه با ادراک هدف کوچک و وابسته به زمینه با ادراک هدف بزرگ ، به صورت همگنتقسیم شدند. برای اطمینان از تفاوت نداشتن گروه ها، پیش آزمون اجرا شد.شرکت کنندگان تکلیف شوت تیلهرا به مدت سه جلسه و هر جلسه، سهدسته کوشش پنجاه تایی را با خطای مربوطبه گروه خود تمرین کردند. با فاصله 24 ساعت بی تمرینی، آزمون یادداری و 72 ساعت بعد، آزمون انتقال (همانند یادداری یک دسته کوشش چهل تایی) اجرا شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون آنوای دوطرفه و برای بررسی اثر متقابل از آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. مقایسه نتایج نشان دادکه اثر اصلی سبک شناختی در یادداری و اثرهای اصلی (سبک شناختی و خطای بینایی) و همچنین، اثر متقابل (خطای بینایی × سبک شناختی) در انتقال معنادار بودند (P < 0.05). یافته ها تفاوتیمعنادار بین گروه وابسته به زمینه با خطای بینایی ادراک بزرگ و سه گروه دیگر نشان داد.به طورکلی، این پژوهش نشان دادکه برای افراد وابسته به زمینه تمرین با هدف بزرگ درک شده،تأثیر منفیدارد وتمرین با هدف کوچک درک شده یک مزیت است.
تاثیر تمرینات ذهن-بدن با رویکرد شناختی-حرکتی بر کارکردهای اجرایی سالمندان دارای اختلال پردازش شناختی
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال دوم تابستان ۱۳۹۸ شماره ۲
169 - 176
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات ذهن-بدن با رویکرد شناختی-حرکتی بر کارکردهای اجرایی سالمندان دارای اختلال پردازش شناختی بود. روش شناسی: بدین منظور در یک پژوهش نیمه تجربی 20 سالمند دارای اختلال شناختی (با میانگین قد 3/3±150 سانتی متر، وزن 6/3±041/35 کیلوگرم، سن 5/2±45/9سال) به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. این تحقیق از نوع نیمه تجربی و کاربردی که به صورت طرح تحقیقی دو گروهی پیش آزمون پس آزمون اجرا گردید که کارکردهای شناختی سنجیده شد. نتایج: تجزیه وتحلیل آماری داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس در سطح معنا داری 05/0p≤ انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات ذهن-بدن با رویکرد شناختی-حرکتی بر کارکردهای اجرایی سالمندان دارای اختلال پردازش شناختی تاثیر مثبت داشت(05/0p₌). نتیجه گیری: در نهایت بر اساس نتیجه به دست آمده تمرینات ذهن-بدن با رویکرد شناختی-حرکتی کارکردهای اجرایی را بهبود داده است، پس انجام طولانی مدت این تمرینات می تواند شیوه مداخله ای مؤثری برای بهبود کارکردهای اجرایی در سالمندان دارای اختلال پردازش شناختی باشد. کلید واژه ها: تمرینات ذهن-بدن، کارکردهای اجرایی، اختلال پردازش شناختی
تفاوت های مرتبط با تغییرات درون عملکردی در چشم ساکن تیراندازان با تپانچه ماهر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۹ شماره ۴۱
55 - 68
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف مقایسه چشم ساکن تیراندازان با تپانچه ماهر در کوشش های موفق و ناموفق انجام شد. در این مطالعه پس رویدادی، 20 مرد ماهر تیرانداز با تپانچه با دامنه سنی 20 تا 30 سال برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند. پس از پنج کوشش آشنایی، شرکت کنندگان به اجرای 20 کوشش شلیک تپانچه از فاصله مدنظر به هدف، مطابق با استاندارهای موجود پرداختند. امتیاز 10 به عنوان کوشش موفق و امتیازهای پایین تر از 10 به عنوان کوشش ناموفق در نظر گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون تی وابسته و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین دوره چشم ساکن کوشش های موفق و کوشش های ناموفق تفاوت معنا دار وجود داشت و در کوشش های موفق، شرکت کنندگان طول دوره چشم ساکن بیشتری داشتند. همچنین بین طول دوره چشم ساکن با اجرای مهارت تیراندازی در تیراندازان ماهر ارتباط مثبت معنادار وجود داشت. به طورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که چشم ساکن غالباً با تغییرپذیری مهارت حرکتی بین فردی (نخبه در مقابل مبتدی) و درون عملکردی (کوشش موفق در برابر ناموفق) مرتبط است.
تأثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر سطوح انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین در مردان میانسال دارای اضافه وزن
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال سوم تابستان ۱۳۹۹ شماره ۲
131 - 136
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: مزایای اثرات تمرینات اینتروال با شدت بالا بر شاخص های گلیسمی در افراد دارای اضافه وزن و چاق کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات اینتروال با شدت بالا بر سطوح انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین در مردان میانسال دارای اضافه وزن بود.روش شناسی: تعداد 20 نفر مرد میانسال غیر فعال دارای اضافه وزن به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین، تمرینات اینتروال با شدت بالا (90-80% ضربان قلب بیشینه) را برای 6 هفته انجام دادند. بعد از نمونه گیری خون، غلظت گلوکز به روش آنزیمی رنگ سنجی با فناوری گلوکز اکسیداز، انسولین سرم به روش الایزا و مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد که تمرینات اینتروال با شدت بالا تأثیر معنی داری بر کاهش سطوح انسولین (001/0=P) و گلوکز پلاسمایی (001/0=P) و مقاومت به انسولین (001/0=P) در مردان میانسال دارای اضافه وزن داشته است. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده، می توان گفت که تمرینات اینتروال با شدت بالا، شاخص های گلیسیمی را در مردان میانسال دارای اضافه وزن بهبود می دهد و مقاومت به انسولین را در آنها کاهش می دهد.
مقایسه مدت زمان چشم آرام و دقت عملکرد در شوت جفت بازیکنان ماهر و نیمه ماهر بسکتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۹ شماره ۴۰
51-66
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی مدت زمان چشم آرام و دقت عملکرد بازیکنان ماهر و نیمه ماهر بسکتبال در کوشش های موفق و ناموفق در شرایطی که افراد از زوایای متفاوتی از زمین شوت را اجرا می کردند، انجام شد. شرکت کنندگان پژوهش بازیکنان ماهر و نیمه ماهر بسکتبال با دامنه سنی 29-20 سال بودند. برای ثبت و تحلیل داده های پژوهش از دستگاه ردیاب چشمیSMI ، نرم افزار هایI view ETG 2.7 و Be gaze 3.7، سیستم تحلیل حرکت با شش دوربین مادون قرمز و نرم افزار Cortex استفاده شد. همچنین، دقت عملکرد گروه ها از طریق چک لیستی هشت ارزشی ارزیابی شد. از آزمون های تیمستقل و تحلیل واریانس مرکب دوراهه برای تحلیل آماری داده ها استفاده شد و سطح معناداری 05/0 درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که افراد ماهر مدت زمان چشم آرام طولانی تری نسبت به افراد نیمه ماهر داشتند و همچنین، مدت زمان چشم آرام در کوشش های موفق نسبت به ناموفق طولانی تر بود؛ بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که اثر مدت زمان چشم آرام و تأثیر آن بر عملکرد به تکلیف و موقعیت محدود نمی شود.
تأثیر یک دوره تمرین منتخب روی سطح سخت و نرم بر تعادل ایستا در کودکان با اختلال طیف اتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴۲
55 - 80
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره تمرین منتخب روی سطح نرم و سخت بر تعادل ایستا در کودکان با اختلال طیف اتیسم انجام شد. بیست کودک با اختلال طیف اتیسم (سن 81/2 ± 5/7 سال) به صورت دردسترس از میان کودکان با اختلال طیف اتیسم مراجعه کننده به مرکز اتیسم اردیبهشت اصفهان انتخاب شدند. سپس از نظر سن، جنس، قد، وزن و شاخص اتیسم همتا شدند و در دو گروه ده نفری تمرین روی سطح نرم و تمرین روی سطح سخت تقسیم شدند. آن ها به مدت 24 جلسه (سه بار در هفته) در یک دوره تمرینات منتخب تعادلی شرکت کردند . تعادل ایستای این کودکان در پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از جابه جایی مرکز فشار در جهت قدامی-خلفی و داخلی-جانبی در هنگام ایستادن روی دستگاه فوت اسکن در مدت زمان 18 ثانیه ارزیابی شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس مختلط 2 × 2 استفاده شد. نتایج نشان داد که هر دو گروه پس از این مداخله بهبود معناداری را در وضعیت تعادل ایستا با چشم باز نشان دادند، اما تعادل ایستا با حالت های چشم باز و چشم بسته در دو گروه تمرین روی سطح نرم و سطح سخت در هر دو مؤلفه تعادل تفاوت معناداری با یکدیگر نداشت؛ بنابراین باید گفت تمرین در سطوح مختلف از نظر میزان پایداری با تقویت سیستم حس عمقی موجب بهبود تعادل کودکان با اختلال طیف اتیسم می شود.
بررسی ارتباط بین خودپنداره بدنی و موفّقیت ورزشی با حس حرکت در رشته های والیبال، بدمینتون و کشتی در دانشجویان ورزشکاران مرد
منبع:
علوم حرکتی و رفتاری سال سوم زمستان ۱۳۹۹ شماره ۴
409 - 420
حوزههای تخصصی:
مقدمه و هدف: از این پژوهش بررسی ارتباط بین خودپنداره بدنی و موفّقیت ورزش با حس حرکت در دانشجویان مرد ورزشکار بود. روش شناسی: روش استفاده شده در این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. بدین منظور، براساس نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای یکصد نفر در رشته های مختلف والیبال، بدمینتون و کشتی بطور هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه مشخصات فردی، خودپنداره بدنی و خود تنظیمی در ورزش و همچنین آزمون های تنظیم زاویه دست برتر ژکوفسکی و کنترل نیرو دست برتر آبلاکووا استفاده شد. نتایج: اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه همزمان و تحلیل واریانس ها بررسی شدند. یافته ها رابطه معناداری را بین خودپنداره بدنی و موفّقیت ورزشی با حس حرکت در گروه های مختلف نشان داد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد ورزش هایی که عامل اصلی موفّقیت در آنها حس حرکت دست برتر می باشد از حس حرکت بهتر و خودپنداره بدنی بیشتری برخوردارند.کلید واژه ها: خودپنداره بدنی، کنترل نیرو، تنظیم زاویه دست برتر، خودتنظیمی در ورزش، ورزشکاران.
تدوین و استانداردسازی پرسشنامه سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعه ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: هدف این پژوهش تدوین و استانداردسازی پرسشنامه سنجش هوش حرکتی- جسمانی در جامعه ایرانی بود . روش پژوهش: روش پژوهش حاضر ترکیبی (کیفی و کمی) با طرح اکتشافی- مدل تدوین ابزار بود. در مرحله کیفی پس از اجرای 12 مصاحبه نیمه ساختاریافته، مقولات مرتبط گردآوری شد و در نهایت پس از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ای 36 سؤالی طراحی شد. در مرحله کمی، روایی و پایایی پرسشنامه محقق ساخته بررسی شد. نمونه آماری شامل 808 نوجوان از پنج استان کشور بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای پرسشنامه را تکمیل کردند. برای تعیین روایی همزمان از آزمون استاندارد شایستگی حرکتی KTK3+ و به منظور بررسی پایایی زمانی از آزمون مجدد و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته ها: با تحلیل عاملی اکتشافی پنج عامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت و مهارت، توانایی ادراکی، ارتباطات غیرکلامی، لذت و مشارکت از فعالیت های بدنی مختلف، یادگیری و تجربه مهارت های حرکتی شناسایی شدند و این پنج عامل 51 درصد واریانس کل را تبیین کردند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که شاخص نیکویی برازش و شاخص برازش تطبیقی بالاتر از 90/0 است. در روایی همزمان همبستگی میان نمرات دو آزمون 51/0 و ضرایب آلفای کرونباخ (89/0) و همبستگی درون طبقه ای (87/0) به دست آمد. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که پرسشنامه هوش حرکتی – جسمانی از روایی و پایایی مناسب و قابل قبولی برخوردار است و با استفاده از این ابزار می توان هوش حرکتی – جسمانی را در نوجوانان بررسی کرد.
اثر تمرین چشم آرام بر دقت و مدت چشم آرام بازیکنان ماهر در شوت سه امتیازی بسکتبال(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
رفتار حرکتی تابستان ۱۴۰۱ شماره ۴۸
125 - 150
حوزههای تخصصی:
هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین چشم آرام بر دقت و مدت چشم آرام بازیکنان ماهر در شوت سه امتیازی بسکتبال، با بررسی شرایط تحت فشار بود. شرکت کننده های تحقیق شامل 18 بازیکن ماهر بسکتبال با دامنه سنی 20-30 سال که به طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کرده بودند و به طور تصادفی در گروه های تمرین و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه تمرین و کنترل در یک جلسه الگودهی ویدئویی و 3 جلسه تمرین شوت(25*5) شرکت می کردند و این در حالی بود که گروه تمرین چشم آرام دستورالعمل هایی در مورد کنترل رفتار خیرگی می کردند. دقت عملکرد، مدت چشم آرام و ویژگی های کینماتیکی در مراحل پیش آزمون، آزمون یادداری و آزمون انتقال از طریق دستگاه های ردیاب چشمی SMI( ETG) و آنالیز حرکت از طریق شش دوربین مادون قرمز و نرم افزارهای I view ETG 2.7 ،Be gaze 3.7 و Cortex 2.5 ثبت و تحلیل شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گروه تمرین چشم آرام مدت چشم آرام طولانی تر و دقت عملکرد بالاتری را نسبت به گروه کنترل در پس آزمون و آزمون انتقال داشتند و در شرایط تحت فشار نیز قادر به حفظ دقت عملکرد و مدت طولانی چشم آرام بودند. به طور کلی به نظر می رسد که مهارت شوت سه امتیازی بسکتبال با نیازهایی متفاوت مثل دوری فاصله و سرعت زیاد شوت نیز می تواند از تمرین چشم آرام به عنوان یک روش کنترل توجه بینایی سود جوید و منجر به عملکرد بهتر بازیکنان با سطوح بالای مهارتی شود.