ریحانه راد کفترودی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر ۱۲ جلسه تمرین چرخشی بر تعادل دختران مبتدی با و بدون دستکاری حس بینایی و حس عمقی انجام شد. نمونه آماری پژوهش ۲۷ دانشجوی دختر 19 تا 24 سال بودند که براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند و گروه تجربی در 12 جلسه مداخله شرکت کرد. برای ارزیابی کنترل وضعیت قامت از دستگاه صفحه نیرو در شرایط با چشم باز و بسته، با و بدون فوم استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس با تکرار سنجش، تحلیل کوواریانس چندمتغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 23 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان داد که اثر تمرین های چرخشی بر تکلیف تعادل معنا دار نبود (0.05<p )، اما براساس نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی، اثر تمرین های چرخشی بر نوسان مرکز فشار در محور Xدر وضعیت های دوم و سوم در شرایط دستکاری سیستم بینایی و حس عمقی به طور مجزا معنا دار بود (0.05 > p ). براساس نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد تمرین های چرخشی در بهبود تعادل در محور X نتایج بهتری به ارمغان می آورند و این امر اتکای افراد به سیستم بینایی و حس عمقی را کاهش می دهد.