فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۵۵۲ مورد.
حوزه های تخصصی:
تکلیف دسترسی یکی از تکالیف رایج برای بررسی سازوکارهای یادگیری است و جزو تکالیف روزانه زندگی انسان به شمار می رود. بهبود ثبات پاسچر می تواند در عملکرد این تکلیف تاثیر بگذارد. بدین منظور، هدف تحقیق حاضر مقایسه اثر تمرین ثابت (زمان واکنش ساده) و متغیر تصادفی (زمان واکنش انتخابی) بر بهبود کنترل پیش بینانه پاسچر افراد سالم در تکلیف دسترسی بود. در این تحقیق، 16 دانشجوی دختر راست دست با میانگین سنی 3.18.±27.18 مشارکت کردند. برای ارزیابی بزرگی کنترل پیش بینانه پاسچر از شاخص سرعت متوسط و جابه جایی مرکز فشار پا با استفاده از صفحه نیرو قبل از شروع حرکت دسترسی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس ترکیبی با اندازه گیری های تکراری در سطح معناداری P<0.05 نشان داد که تمرین متغیر تصادفی به افزایش جابه جایی و سرعت جابه جایی مرکز فشار قبل از شروع حرکت دسترسی منجر می شود، ولی این افزایش در آزمون اکتساب و یادداری معنادار نبود. بنابر یافته های این مطالعه، می توان نتیجه گرفت که تمرین متغیر تصادفی باعث افزایش ثبات پیش بینانه پاسچر شده است. اثر این تمرین بر کنترل پیش بینانه پاسچر می تواند در برنامه های توان بخشی به کارگرفته شود .
رابطة بین سطح مهارت های روانی بازیکنان فوتبال نوجوان نخبه و میزان بروز آسیب های ورزشی: مطالعه آینده نگر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطة بین سطح مهارت های روانی بازیکنان جوان فوتبال و بروز آسیب های ورزشی بود. بدین منظور، 66 بازیکن 16 14 سال از چهار تیم فوتبال در این پژوهش شرکت نمودند. پیش از شروع فصل مسابقات، این بازیکنان پرسش نامة اومست 3 را که 12 محور مهارت های روانی را اندازه گیری می کند، تکمیل نمودند. سپس، آسیب های این بازیکنان در طول یک فصل به صورت آینده نگر توسط تیم پزشکی ثبت گردید. لازم به ذکر است که میزان شیوع آسیب ها برابر با 7/8 آسیب در هر 1000 ساعت فعالیت بود. نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشان می دهد که نمرة مجموع آزمون اومست 3 و نمرة مهارت های روان تنی و هدف گزینی ارتباط معناداری با وقوع آسیب های بازیکنان دارد؛ اما در سایر زیرمحورها ارتباط معناداری مشاهده نمی شود. همچنین، یافته ها حاکی از آن است که مهارت های روانی می توانند وقوع آسیب های ورزشی را پیش بینی کنند؛ ازاین رو، توصیه می شود در تدوین برنامه های پیشگیری از آسیب های ورزشی به این ریسک فاکتورها توجه شود.
اثر بار شناختی تکلیف بر نوسانات قامتی بیماران مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مخرب میلین در قسمت های مختلف سیستم عصبی مرکزی از جمله سیستم حسی حرکتی است که باعث اختلال تعادل در بیماران می شود. دراین راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بار شناختی تکلیف بر نوسانات قامتی بیماران مولتیپل اسکلروزیس نسبت به افراد سالم بود. بدین منظور، ۲۰ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از انجمن ام .اس ایران (با دامنه سنی ۵۹/۱۲ ± ۸۵/۴۱ سال و نمره مقیاس پیشرفت ناتوانی ۵ ۰) و ۲۰ فرد سالم (با دامنه سنی ۶/۸ ± ۵۲/۴۶ سال) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند. آزمودنی ها سه تکلیف شناختی مختلف را بر روی دستگاه تعادل سنج ایستا اجرا کردند و مساحت نوسانات قامتی آزمودنی ها با دستگاه تعادل سنج ایستا اندازه گیری شد. برای تحلیل نتایج نیز از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر ( (P≤0.05 استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد که تکلیف شناختی اثر معناداری بر افزایش مساحت نوسانات ( P=0.001 ) در هر دو گروه داشته است و بین میانگین نوسانات قامتی در تمامی سطوح در دو گروه بیمارانمبتلا به ام .اس و سالم تفاوت معناداری وجود دارد ( ( P≤0.05 . نتایج بیانگر آن است که نوسانات قامتی در بیماران مولتیپل اسکلروزیس هنگام اجرای تکلیف شناختی نسبت به افراد سالم افزایش بیشتری داشته است.
پایایی سنجی آزمون های عملکردی تعادل در دختران نوجوان و جوان نیمه حرفه ای چند رشته ورزشی منتخب(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
تعادل از فاکتورهای آمادگی جسمانی به شمار می رود که در اجرای مهارت های ورزشی نقش مهمی دارد و ورزشکار را در حفظ وضعیت مناسب و رسیدن به اهدافش یاری می رساند. ورزش های مختلف با توجه به ویژگی و اقتضای رشته ورزشی به میزان متفاوتی از تعادل نیاز دارند و ورزشکاران رشته های مختلف از توانایی های متفاوتی در حفظ تعادل برخوردارند. بنابراین هدف از این پژوهش،پایایی سنجی آزمون های عملکردی تعادل در دختران نوجوان و جوان نیمه حرفه ای چند رشته ورزشی منتخب است.66 ورزشکار نیمه حرفه ای از رشته های بدمینتون، بسکتبال و تکواندو از دو گروه نوجوانان 15-10 سال و جوانان 30-20 سال که از سلامت عمومی برخوردار بودند، به عنوان آزمودنی در این مطالعه شرکت کردند. آزمون های تعادل ایستا (لک لک، رومبرگ، شارپند رومبرگ، BESS و فرشته)، نیمه پویا (Y) و پویا (زمان برخاستن و رفتن و راه رفتن تاندم) در سه نوبت نمره دهی توسط آزمونگر اجرا شد. برای کاهش اثر یادگیری، هر نوبت نمره دهی به فاصله 72 ساعت انجام گرفت. برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد اطلاعات از آمار توصیفی و برای تعیین پایایی آزمون ها از آمار استنباطی با آزمون ICCدر سطح معنا داری 05/0P≤ استفاده شد. نتایج نشان داد که آزمون های لک لک، فرشته و Y در هر سه رشته ورزشی در گروه نوجوانان و جوانان و آزمون زمان برخاستن و رفتن در بدمینتون و تکواندو در گروه جوانان پایا شدند. با توجه به نتایج تحقیق می توان آزمون های پایا را برای ارزیابی تعادل افراد ورزشکار در جهت عملکرد بهتر و پیشگیری از آسیب در فعالیت های ورزشی توصیه کرد.
تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطه چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
چارچوب نقطه چالش دیدگاهی نظری برای فهم تأثیرات متغیرهای تمرینی در یادگیری حرکتی است. با توجه به این چارچوب، متغیرهای تداخل ضمنی و بازخورد آگاهی از نتیجه رابطه تنگاتنگی با سطح مهارت و دشواری تکلیف مورد یادگیری دارند. ازاین رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر تمرینات مبتنی بر چارچوب نقطه چالش بر کنترل قامت افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. به این منظور کنترل قامت 22 فرد 20 تا 65 ساله مبتلا به ام اس از میان بیماران انجمن ام اس شهر اهواز که به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی انتخاب شده بودند، با استفاده از دستگاه فورس پلیت اندازه گیری شد. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 جلسه، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای به انجام تمرینات پرداختند و گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفتند. داده ها با روش تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری تحلیل شد (05/0≥ P). نتایج نشان داد کنترل قامت گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در نتیجه پروتکل تمرینی چهارهفته ای بهبود معنا داری یافت. همچنین کنترل قامت گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون پیشرفت معنا داری داشت؛ بنابراین تحقیق حاضر از چارچوب نقطه چالش حمایت کرد و مربیان و کاردرمانان می توانند برای انجام مداخلات بالینی مؤثر برای بهبود تعادل و نوسانات قامتی در بیماران ام اس پروتکل تمرینی مربوط را به کار برند.
تأثیر هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویای کودکان هشت تا 10 سال کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویای کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر هشت تا 10 سال بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کم توانان ذهنی آموزش پذیر هشت تا 10 سال مدرسه مهر شهرستان مبارکه تشکیل دادند. بر اساس پرونده آموزشی، نمونه آماری شامل 24 دانش آموز کم توان ذهنی آموزش پذیر از این مدرسه بود که برحسب معاینات پزشکی از نظر جسمانی سالم بودند، محدودیتی در انجام حرکات نداشتند، به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت نموده و دارای میانگین و انحراف استاندارد سن (74/12 ± 0/9)، قد (6/1 ± 8 /121) و وزن (9/25 ± 6/23) بودند. در ابتدای پژوهش به منظور ارزیابی اولیه از وضعیت تعادل آزمودنی ها از آزمون شارپندرومبرگ برای تعادل ایستا با چشمان باز و بسته و آزمون برخاستن و رفتن برای تعادل پویا استفاده شد. سپس، آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفره تجربی و کنترل جایگزین شدند. گروه تجربی (شامل پنج دختر و هفت پسر) به مدت هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی را به صورت سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه اجرا کردند. تمرینات شامل: حرکات پل زدن ، نیمه درازونشست ، بالا آوردن دست ها و پاها در حالت دور و درازونشست با چرخش بود. در این مدت گروه کنترل (شامل سه دختر و نه پسر) هیچ گونه فعالیت تمرینی در ارتباط با ثبات مرکزی را انجام ندادند. پس از هشت هفته هر دو گروه از طریق آزمون های تعادل اجرا شده در ابتدای دوره (پیش آزمون) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی استفاده شد و در بخش استنباطی، آزمون تحلیل کوواریانس در سطح (05/0) به کار رفت. نتایج نشان داد تعادل ایستا با چشمان باز ( 000 . 0 = P ) و بسته ( 000 . 0 = P ) و تعادل پویای ( 000 . 0 = P ) گروه تجربی با گروه کنترل پس از هشت هفته تمرینات ثبات مرکزی تفاوت معناداری داشت؛ بنابراین، تمرینات ثبات مرکزی می تواند تعادل ایستا و پویای کودکان کم توان ذهنی هشت تا 10 سال را بهبود بخشد و معلمان و مربیان می توانند از این تمرینات در راستای ارتقای عملکردهای حرکتی و بهزیستی آن ها استفاده نمایند.
همه گیرشناسی آسیب های ورزشی در لیگ برتر کبدی مردان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف تحقیق حاضر بررسی همه گیرشناسی آسیب های کبدی در مسابقات لیگ برتر کشور است. این تحقیق توصیفی و از نوع مطالعات آینده نگر است. کلیه مردان مشارکت کننده در رقابت های لیگ برتر کبدی سال 1393 (تعداد=192نفر) در این مطالعه تحت بررسی قرارگرفتند که از بین آنها ورزشکارانی که در طول رقابت ها دچار آسیب دیدگی شده و تحت مراقبت های پزشکی قرار گرفته بودند، نمونه های این تحقیق در نظر گرفته شدند. اطلاعات مربوط به این تحقیق از طریق ثبت در فرم ثبت آسیب به کوشش محقق و با کمک پزشک مسابقات در حین برگزاری رقابت ها تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون خی دو (2x) در سطح معنی داری 05/0≥α و همچنین، از آمار توصیفی در قالب اعداد، جدول ها و نمودارها برای بیان یافته های تحقیق استفاده شد. میزان بروز آسیب در هزارساعت مسابقه برابر 9/229 آسیب برآورد شد و بیشترین نواحی آسیب دیده سر و صورت (2/26 درصد) و زانو (5/15 درصد) بوده است. 5/48 درصد آسیب ها از نوع کبودی/کوفتگی/خون مردگی و بیشترین سازوکار به وجود آورنده آسیب برخورد با حریف (5/82 درصد) بود. 32 درصد آسیب ها هنگام زیرگیری رخ داده است. میزان آسیب در بازیکنان پست دفاع 5/50 درصد بود. با توجه به یافته ها، که بیان کننده شیوع بالای آسیب در ورزش کبدی است، به اعضای پزشکی تیم ها، مربیان، و ورزشکاران توصیه می شود تا عوامل خطرزای بالقوه مرتبط با بروز آسیب را شناسایی و اقدامات لازم را جهت پیش گیری از آنها انجام دهند.
مقایسة نرخ بارگذاری و محتوای فرکانس نیروی برخورد بین پای غالب و غیرغالب در تغییر جهت جانبی پیش بینی شده و پیش بینی نشده(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
درصد بالایی از آسیب های رباط متقاطع قدامی در اثر نیروهای حاصل از برخورد پا با زمین طی تغییر جهت جانبی در شرایط پیش بینی نشده گزارش شده است . دراین راستا، پژوهش حاضر با هدف مقایسة فرکانس نیرو و نرخ بارگذاری بین پای غالب و غیرغالب هنگام تغییر جهت جانبی در شرایط پیش بینی شده و پیش بینی نشده انجام گرفت. بدین منظور، از بازیکنان تیم ملی اسکواش، آزمون تغییر جهت به سمت پای غالب یا غیرغالب در شرایط پیش بینی شده و پیش بینی نشده به عمل آمد. مطابق با نتایج، اثر متقابلی بین غالب بودن پا و شرایط پیش بینی مشاهده نمی شود؛ اما درمقایسه بین پای غالب و غیرغالب، اوج نرخ بارگذاری لحظه ای پای غیرغالب بیش تر است. همچنین، پهنای باند فرکانس پای غالب و نیز فرکانس 5/99 درصد طیف توان در شرایط پیش بینی نشده بیش تر می باشد. پهنای باند فرکانس شرایط پیش بینی شده نیز بیش تر است. برمبنای نتایج می توان گفت که فرکانس و نرخ بارگذاری می توانند نشان دهنده تفاوت های عملکردی بین پای غالب و غیرغالب عوامل ایجاد آسیب در شرایط پیش بینی نشده باشند.
تأثیر خستگی عملکردی بر الگو و شروع فعالیت الکترومایوگرافی منتخبی از عضلات کمری- لگنی و پرونئال تکواندوکاران زن نخبه(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
خستگی سبب اختلال در بازخورد آوران ها، زمان بندی فعالیت عضلات و بروز آسیب در اندام ها می شود. در تحقیق حاضر اثر یک دوره پروتکل خستگی عملکردی بر الگو و شروع فعالیت الکترومایوگرافی منتخبی از عضلات کمری- لگنی و پرونئال بررسی شد. سیزده تکواندوکار زن سالم با میانگین سنی 25/1±92/20 سال، وزن 17/4±69/53 کیلوگرم، قد 00/5±92/166 سانتی متر و سابقه فعالیت 75/1±92/7 سال داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند. ابتدا حین پرش– فرود تک پا زمان شروع فعالیت الکتریکی عضلات ارکتوراسپاین، کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس ثبت شد. سپس افراد در پروتکل خستگی شرکت کردند و بار دیگر فعالیت الکتریکی عضلات ثبت شد. آزمون آنالیز واریانس نشان داد اختلاف معناداری در زمان شروع فعالیت عضلات در پیش آزمون و پس آزمون وجود دارد (0005/0≥ P)، اما این الگو در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری را نشان نمی دهد. آزمونt زوجی نشان داد زمان فعال شدن هر چهار عضله پس از خستگی سریع تر شد، که در سه عضله کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس معنادار بود؛ ولی برای عضله ارکتوراسپاین معنادار نبود. در نتیجه سیستم عصبی مرکزی در زمان خستگی که پیش بینی می کند ریسک آسیب بیشتر است، حساس تر می شود و عضلات را زودتر به خدمت می گیرد تا از مفاصل در شرایط پرخطر محافظت کند. ازاین رو سعی دارد تا راهبرد های حرکتی را برای پیشگیری از آسیب احتمالی زودتر فراخوانی کند.
تأثیر ورزش تکواندو بر تقارن توزیع فشار کف پایی اندام برتر و غیر برتر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف این پژوهش، مطالعه تأثیر ورزش تکواندو بر تقارن توزیع فشار کف پایی، نیروی عکس العمل زمین و سطح تماس اندام برتر و غیربرتر تکواندوکاران زن نخبه است. در این مطالعه،10 تکواندوکار زن نخبه انتخاب شدند. توزیع فشار کف پایی و نیروی عکس العمل عمودی زمین و سطح تماس نواحی مختلف کف پا با استفاده از دستگاه emed ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون تی وابسته و تقارن بین دو اندام با استفاده از فرمول شاخص تقارن ارزیابی شد. یافته ها نشان داد تفاوت معناداری در میزان سطح تماس ناحیه سه انگشت آخر و همچنین عدم تقارن بین دو اندام وجود دارد. این عدم تقارن در توزیع فشار می تواند با آسیب های عضلانی یا بافتی مانند التهاب فشیای کف پا یا استرس فرکچر سر استخوان های کف پایی مرتبط باشد. بنابراین، در این رشته ورزشی لازم است با انجام تمرینات ویژه به ایجاد توازن و تقارن بیشتر در اندام تحتانی کمک شود تا آسیب های ناشی از این عدم تقارن به حداقل برسد.
اثر تمرینات ثبات مرکزی بر استقامت و کنترل تنه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات ثبات مرکزی بر استقامت و کنترل تنه در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. جهت انجام پژوهش، آزمودنی های (با دامنه سنی 40 20 سال) با مقیاس ناتوانی جسمانی 4 1، به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. شایان ذکر است که تمرینات به مدت هشت هفته انجام گرفت و برای ارزیابی استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده تنه از تست خم کردن تنه، بازکردن تنه و آزمون پل زدن به چپ و راست استفاده شد. مقیاس اختلالات تنه نیز برای ارزیابی کنترل تنه مورداستفاده قرار گرفت و داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس در سطح (05/0) تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد که تمرینات ثبات مرکزی منجر به افزایش استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده تنه و توانایی کنترل تنه شده است. همچنین، تفاوت معناداری بین استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده تنه و توانایی کنترل تنه در پس آزمون بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده می شود. براساس یافته های پژوهش، تمرینات ثبات مرکزی می تواند عاملی برای بهبود استقامت و کنترل تنه در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس باشد.
تأثیرتمرینات منتخب اسپارک بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم: یک مطالعه نیمه تجربی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات منتخب اسپارک بر تعادل و هماهنگی کودکان مبتلا به طیف اوتیسم است. تحقیق حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است. بدین منظور 12 کودک اوتیسم با میانگین سنی 12-5 سال در این مطالعه شرکت کردند و به مدت سه ماه تحت مداخله براساس تمرینات منتخب اسپارک قرار گرفتند. شرکت کنندگان در 3 مرحله پایه، پیش آزمون و پس آزمون از نظر مهارت های حرکتی براساس تست برونینسکی-ازرتسکی ارزیابی شدند. به منظور آنالیز اندازه گیری های مکرر داده های ناپارامتریک، از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج نشان داد که تمرینات منتخب اسپارک به طور معنا داری موجب بهبود مهارت تعادل پویا (001/0 (P<و هماهنگی دوطرفه (001/0 (P< شده است. به طور کلی می توان گفت که این تمرینات منتخب اسپارک بر بهبود محدودیت های حرکتی شدید کودکان مبتلا به اوتیسم تأثیر مثبتی دارد.
بررسی ارتباط بین هایپرکایفوزیس با ابعاد سلامت روان (علائم جسمانی، اضطراب، کارکرد اجتماعی و افسردگی) دختران جوان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
ه دف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین ناهنجاری وضعیتی هایپرکایفوزیس با سلامت روان دانش آموزان بود. بدین منظور، 50 دانش آموز دختر دارای ناهنجاری هایپرکایفوزیس و 50 دانش آموز سالم، به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. تشخیص و تعیین شدت ناهنجاری با استفاده از کایفومتر صورت گرفت. سپس، شرکت کنندگان پرسش نامه سلامت عمومی گلدبرگ را تکمیل نمودند و پس از جمع آوری پرسش نامه ها، برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری هم بستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هایپرکایفوزیس با سلامت روان و خرده مقیاس های آن (اضطراب، کارکرد اجتماعی، علائم جسمانی و افسردگی) در دختران جوان تفاوت معنا داری وجود دارد. همچنین، مشاهده شد که قوز پشتی و ظاهر نامناسب ناحیه پشتی در افراد دارای هایپرکایفوزیس می تواند سلامت روانی دانش آموزان را درگیر کند. به طورکلی، می توان نتیجه گرفت که این ناهنجاری، علاوه بر این که به لحاظ جسمانی، مشکلاتی را برای فرد به وجود می آورد، از نظر روانی نیز سلامت فرد را به مخاطره می اندازد. بر این اساس، می توان با تشویق افراد دارای ناهنجاری به ورزش و تمرینات اصلاحی، زمینه بهبودی سلامت روان آن ها را فراهم نمود.
اثر شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی بر حس وضعیت مفصل و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران پسر مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پیچ خوردگی خارجی مچ پا شایع ترین ضایعه لیگامانی در ورزشکاران است و یکی از پیامد های ناتوان کننده پیچ خوردگی مچ پا بی ثباتی عملکردی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی تحت نظارت بر روی حس وضعیت و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا بود. 28 ورزشکار پسر مبتلا به بی ثباتی عملکردی که داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند، به طور تصادفی به دو گروه چهارده نفره تمرین و کنترل تقسیم شدند. عملکرد اندام تحتانی با استفاده از پرسشنامه های اندازه گیری توانایی مچ پا و پا در فعالیت های روزانه و ورزشی و حس وضعیت مفصل با گونیامتر حس عمقی مچ پا اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد، میانگین خطای مطلق بازسازی زاویه مفصل در حرکت اینورشن در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنا داری نشان داد (05/0 >P). همچنین آزمودنی های گروه تمرین نسبت به گروه کنترل بهبود معنا داری در امتیازهای پرسشنامه های اندازه گیری توانایی مچ پا و پا در فعالیت های روزانه و ورزشی نشان دادند (01/0 >P). انجام شش هفته تمرینات پیش رونده تحت نظارت عصبی-عضلانی با استفاده از تخته تعادل و تخته لغزان به طور معنا داری عملکرد اندام تحتانی اندازه گیری شده و حس وضعیت مفصل ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا را بهبود می بخشد.
مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی برخی از عضلات اندام تحتانی در افراد با و بدون ناراستایی پویای زانو در حرکت اسکات یک پا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کینماتیک صحیح عاملی مؤثر در کاهش مشکلات اسکلتی- عضلانی است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه فعالیت عضلات در گروه دارای ناراستایی پویای زانو و افراد سالم در اسکات یک پا، بود. این مطالعه مقایسه ای روی 23 زن فعال با میانگین سنی 2±86/21 سال انجام گرفت. فعالیت عضلانی RMS اندام تحتانی، زاویه افت لگن، جابه جایی جانبی تنه و والگوس زانو در حرکت اسکات یک پا ثبت و برای مقایسه از تی مستقل با سطح معناداری آلفای 05/0 استفاده شد. نتایج حاکی از عدم تفاوت معنادار در افت لگن (86/0=P) و خمش جانبی تنه (25/0=P) بود. والگوس زانو در ناراستایی پویای زانو بیشتر از گروه کنترل بود (00/0=P). هرچند درصد MVC تمام عضلات، در ناراستایی پویای زانو بیشتر از گروه کنترل بود، ولی تنها عضله راست رانی (04/0=P) و سرینی بزرگ (05/0=P) تفاوت معناداری نشان دادند. همچنین همبستگی ضعیفی بین والگوس زانو با خمش جانبی تنه (33/0=r) و فعالیت راست رانی (37/0- =r) مشاهده شد. یافته ها فعالیت عضلانی بیشتری را در ناراستایی پویای زانو به خصوص در راست رانی و سرینی بزرگ نشان داد که نشان دهنده اهمیت این عضلات در کنترل راستای اندام تحتانی حین حرکات عملکردی است. همچنین احتمالاً ناراستایی پویای زانو حین اسکات یک پا، به صورت جبرانی تنه را به سمت پای تکیه متمایل می کند.
مقایسه دامنه حرکتی مفاصل و قدرت ایزومتریک عضلات اندام تحتانی در ورزشکاران دختر با و بدون ولگوس داینامیک زانو(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر مقایسه قدرت ایزومتریک عضلات و دامنه حرکتی اندام تحتانی در ورزشکاران دختر با و بدون ولگوس داینامیک زانوست. بدین منظور 48 ورزشکار دختر سالم 18-15 ساله در دو گروه افراد دارای ولگوس داینامیک زانو حین حرکت اسکات که با بالا بردن پاشنه ولگوس آنها اصلاح می شد (24 نفر) و افراد بدون ولگوس داینامیک زانو (24 نفر به عنوان گروه کنترل) و بدون سابقه آسیب دیدگی در گذشته، قرار گرفتند. حداکثر قدرت ایزومتریک با استفاده از داینامومتر دستی برحسب کیلوگرم و دامنه حرکتی فعال با استفاده از گونیامتر استاندارد پلاستیکی و برحسب درجه ارزیابی شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و MANOVA (با سطح معنا داری 05/0P≤) انجام گرفت. نتایج نشان داد در گروه دارای نقص ولگوس داینامیک زانو به طور معنا داری میانگین دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا ( با زانوی راست ) (F 1,46=5.503, P=0.023)، قدرت ایزومتریک پلنتارفلکشن مچ پا (F 1,46=4.187, P=0.046 ) نسبت به گروه کنترل کمتر است و در سایر متغیرها تفاوت معنا داری بین دو گروه مشاهده نشد. در پژوهش حاضر افراد گروه ولگوس داینامیک زانو دارای عضلات سفت و ضعیف لترال و مدیال گستروکنمیوس بودند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، کاهش دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا، به عنوان عامل مؤثری در تغییر الگوی حرکتی اندام تحتانی و در نتیجه یک ریسک فاکتور برای آسیب های زانو باید مورد توجه مربیان و پزشکان قرار گیرد.
تأثیر برنامه جامع گرم کردن +11 اصلاح شده بر پیشگیری از آسیب های اندام تحتانی و مچ پای فوتبالیست های مرد جوان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در سال های اخیر، فیفا برنامه گرم کردن +11 را با هدف پیشگیری از آسیب در فوتبال توسعه داده است. نتایج مطالعات پیشین، بیانگر عدم کاهش معنادار آسیب مچ پا پس از اجرای این برنامه می باشد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه گرم کردن +11 اصلاح شده همراه با تخته تعادل بر پیشگیری از آسیب های اندام تحتانی و مچ پای فوتبالیست های مرد انجام شد. جهت انجام پژوهش، 111 فوتبالیست مرد جوان لیگ جوانان تهران به دو گروه +11 اصلاح شده و کنترل تقسیم شدند. نتایج نشان می دهد که در مجموع، بازیکنان گروه مداخله به شکل معناداری آسیب کمتری نسبت به بازیکنان گروه کنترل داشته اند، اما میزان بروز آسیب های مچ پای بازیکنان گروه مداخله نسبت به بازیکنان گروه کنترل، با وجود کاهش 88/58 درصدی، معنا دار نمی باشد. با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد مطالعات بیشتری درمورد اضافه شدن تمرینات تخته تعادل به برنامه +11 صورت گیرد.
آیا تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات تأثیر دارد؟(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
سرطان پروستات از جمله سرطان های متداول در مردان بوده که تأثیرات منفی بسیاری بر سیستم های عضلانی اسکلتی بدن دارد؛ ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامه تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات می باشد. بدین منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر متاستاتیک پروستات شهرستان اصفهان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام تمرینات مقاومتی پرداختند، اما بیماران گروه کنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی، تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) و انعطاف پذیری تمامی بیماران ارزیابی شد. نتایج نشان می دهد که تعادل پای برتر )چشم بازو بسته( و غیربرتر (چشمان باز) بیماران گروه تجربی، به طور معناداری بعد از دوره تمرینی افزایش یافته است؛ در حالی که تغییر معناداری در گروه کنترل مشاهده نمی شود.میزان انعطاف پذیری بیماران گروه تجربی نیز به شکل معناداری بهبود یافت ،اما در گروهکنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی برای تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات مفید می باشد و می تواند به عنوان یک مدالیته برای این دسته از بیماران توصیه شود.
تأثیر تمرینات عملکردی بر تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش و کاهش شتاب دسترسی به اشیا با اشکال و اندازه های متفاوت در کودک شش سال با سندرم داون(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر تمرینات عملکردی بر تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش و کاهش شتاب دسترسی به اشیا (با اشکال استوانه، مکعب و منشور) و اندازه های متفاوت (کوچک، متوسط و بزرگ) در کودک مبتلا به سندرم داون شش ساله بود. این پژوهش، آزمایشی با طرح تک آزمودنی است و جهت انجام آن، یک شرکت کننده مبتلا به سندرم داون که اختلال جسمانی و حرکتی شدیدی نداشت از کانون سندرم داون معرفی گردید ( مؤنث و شش ساله). جهت انجام پژوهش، پیش آزمون و پس آزمون دسترسی به اشیا با اشکال و انداز های متفاوت با استفاده از دستگاه تحلیل حرکتی انجام گرفت و آزمودنی به مدت 24 جلسه 60 دقیقه ای (پنج جلسه در هفته)، تحت تمرینات عملکردی قرار گرفت. هر جلسه تمرین شامل سه بخش 15 دقیقه ای بود که بین آن ها پنج دقیقه استراحت در نظر گرفته شده بود. یافته ها نشان می دهد که میانگین تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش شتاب دسترسی به شی استوانه با اندازه متوسط، کمتر از اشکال دیگر (N=7.50) و اندازه اثر، بیشتر از اشکال با اندازه های دیگر بود (E=0.91). میانگین تعداد واحدهای حرکتی مرحله کاهش شتاب دسترسی به شی استوانه با اندازه متوسط نیز کمتر از اشکال دیگر (N=5.83) و اندازه اثر، بیشتر از اشکال با اندازه های دیگر بود (E=0.93). میانگین تعداد واحدهای حرکتی در پس آزمون نشان می دهد که آزمودنی اجرای بهتری نسبت به پیش آزمون داشته است. همچنین، یافته ها بیانگر آن است که 24 جلسه تمرینات عملکردی باعث کاهش تعداد واحدهای حرکتی مرحله افزایش و کاهش شتاب در الگوی دسترسی می شود. بدین ترتیب، پژوهش حاضر از یافته های گذشته که مبتنی بر تمرینات تکلیف محور با رعایت اصل اختصاصی بودن تمرین بوده اند، حمایت می کند.
تأثیر دستور العمل های کانون توجه درونی و بیرونی بر یادگیری حفظ تعادل پویا در کودکان کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
هدفازپژوهشحاضر، بررسیتأثیر دستور العمل های کانون توجه درونی و بیرونی (دور و نزدیک) بر یادگیری حفظ تعادل پویا در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیرمی باشد. روش این پژوهش، نیمه تجربی بوده و جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر کم توان ذهنیمدارس استثنائی ناحیه دو شهر اهواز که در سال ( 94-1393 ) مشغول تحصیل بودند به تعداد 169 نفر تشکیل دادند که از میان آن ها، 40 دانش آموز هشت تا 12 سال به روش در دسترس و هدفمندبه عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در چهار گروه قرار گرفتند (توجه درونی، توجه بیرونیدور، توجه بیرونی نزدیک و کنترل). در پژوهش حاضر، تکلیف شامل: ایستادن آزمودنی ها بر رویصفحه نیرو در سه شرایط کنترل، توجه بیرونی نزدیک و توجه بیرونی دور بود.آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون، به مدت سه جلسه و در هر جلسه 15 کوشش را برای حفظ تعادل روی دستگاه تعادل سنج تمرین نمودند و پس از 48 ساعت در آزمون یادداری شرکت کردند. براساس نتابج آزمون تحلیلواریانسیک راههمشخص می شودکهدرآزمون تعادل، تفاوتمعناداریبینگروه هاوجود دارد. همچنین، دریافت می شود که آزمودنی ها در حالت توجه بیرونی دور عملکرد بهتری داشته اند و نیز این که بیماران در شرایط توجه بیرونی دور نسبت به توجه بیرونی نزدیکو توجه درونی، تعادل پویای بهتری دارند ((P<0.05.باتوجهبهنتایج پیشنهادمی شود جهتبهبودمهارت هایتعادلیدرکودکان کم توان ذهنی،از دستورالعمل هایکانونتوجهبیرونیدوراستفادهشود.