درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این تحقیق بررسی وضعیت موجود منابع انسانی ورزش ژیمناستیک کشور به منظور تحلیلSWOT و ارائه برنامه جامع توسعه نیروی انسانی می باشد. نمونه ها 120 نفر از نخبگان و کارشناسان ژیمناستیک از 30 استان کشور بودند. نتایج نشان داد جمعیت ورزشکاران ژیمناستیک به جمعیت کل کشور 13 نفر در هر یکصدهزار نفر است. 95/97 درصد از آنها در سطح مبتدی و 05/2 درصد در سطح قهرمانی فعالیت دارند. تعداد ژیمناست های کشور به ازای هر مربی 47 نفر و به ازای هر داور 114 نفر است. آنالیز و تفسیر مجموعه اطلاعات نشان می دهد جایگاه ورزش ژیمناستیک کشور بر روی محورمختصات SWOT در ناحیه Weakness قرار دارد. با بررسی منابع و اطلاعات داخلی و خارجی مجموعه ای از راهبردها و برنامه ها استخراج و ارائه شد که با راهبردهای نظام جامع تربیت بدنی و ورزش کشور نیز هماهنگی دارد. در این تحقیق همچنین شاخص های ارزیابی نیروی انسانی در ورزش ژیمناستیک کشور ارائه شده است.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی فعالیت های مربیگری و ارتباط آنها با برخی ویژگی های شخصی مربیان ورزش نوجوانان و جوانان اراک بود. جامعه آماری تحقیق، کلیه مربیان رشته های مختلف ورزشی این شهرستان بودند (110 نفر) که از بین آنها 86 نفر به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه ارزیابی فعالیت های مربیگری در 13 حیطه بود (8874/0 = ?). برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضرایب همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت های مربیان از لحاظ آموزش، سازماندهی فعالیت ها، ایفای نقش مربیگری، ارتباط با بازیکنان، دانش آمادگی جسمانی، دانش فنی ورزش مربوطه، ایجاد انگیزه در بازیکنان، ارزیابی بازیکنان، ایمنی تمرینات و شناخت وظایف قانونی، در حد خوب و از لحاظ ارتباط با والدین، مراقبت از صدمات و نوتوانی و بازتوانی صدمات در حد متوسط است. هم چنین نتایج نشان داد بین ایفای نقش مربیگری و درجه مربیگری (342/0 =r)، بین ایفای نقش مربیگری و سابقه مربیگری (35/0 =r)، بین دانش فنی رشته ورزشی و سن (39/0 =r)، بین آموزش و سابقه بازیگری (303/0= r)، بین دانش آمادگی جسمانی و رشته تحصیلی (29/0 = r)، بین دانش آمادگی جسمانی و سن (346/0 = r) و بین ارتباط با بازیکنان و سن مربیان (363/0 = r) رابطه آماری معنی داری وجود دارد. بین دیگر متغیرها چنین رابطه ای یافت نشد (05/0 P<).

هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین سبک مدیریت (تحول گرا و عمل گرا) با رضایت شغلی کارشناسان سازمان تربیت بدنی شاغل در تهران بود. تا از این طریق بتوان گامی در جهت شناسایی عوامل اثرگذار در رضایت شغلی برداشت که بر بهره وری سازمان اثر دارد. نتایج توصیف آماری سبک مدیریت نشان داد که میانگین نمره مدیریت در سازمان تربیت بدنی از دیدگاه کارشناسان 139.09 (از حداکثر نمره ممکن 250) و میانگین نمرات تحول گرایی )118.04 از حداکثر نمره ممکن 200) و میانگین نمرات عمل گرایی 25.19 (از حداکثر نمره ممکن 50) بود که نشان می دهد مدیران سازمان تربیت بدنی از لحاظ ابعاد تحول گرایی و عمل گرایی در ابتدای راه رشد و تکامل این سبک هستند. نتایج توصیف آماری داده های رضایت شغلی نیز نشان داد که میانگین رضایت کلی از شغل دارای میانگین 119.4 (از حداکثر نمره ممکن 205) بود که در شاخص های رضایت بالاترین رضایت از کار با میانگین 35.27 (از حداکثر نمره ممکن 50) و پایین ترین رضایت از حقوق و مزایا با میانگین 9.99 (از حداکثر نمره ممکن 30) بود. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که همبستگی بین رضایت شغلی و سبک مدیریت (0.75) با سبک مدیریت تحول گرا (0.75) و با مدریت عمل گرا (0.72) است که در سطح (P=0.001) معنی دار است. این نتیجه موید زیر بنای نظری تحقیق است که سبک مدیریت به عنوان یک عامل تسهیل کننده و برانگیزنده به طور مستقیم و غیر مستقیم بر رضایت شغلی اثر دارد. بنابراین توصیه می شود آموزش های لازم برای شیوه های مدیریت تحول گرا و عمل گرا در سازمان به اجرا گذاشته شود. همچنین از رفتارهای مدیریت تحول گرا و سابقه کار به همراه رفتارهای مدیریت تحول گرا می توان به عنوان بهترین مدل های پیشبینی رضایت شغلی بهره گرفت

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر روش های مختلف آرایش تمرین بر اکتساب، یادداری و انتقال برنامه حرکتی تعمیم یافته و پارامتر اجرا شد. در این تحقیق که در دو آزمایش جداگانه انجام شد، 120 آزمودنی به طور تصادفی انتخاب شدند. تکلیف شرکت کننده ها در آزمایش اول تعقیب هدف نوری روی صفحه نمایش با برنامه حرکتی ثابت و پارامتر متغیر با آرایش های مختلف بود. تکلیف در آزمایش دوم تعقیب هدف نوری با پارامتر ثابت و برنامه حرکتی متغیر با آرایش های مختلف بود. آزمودنی ها می بایست در کوشش های 20 ثانیه ای هدف نوری را تعقیب کنند. زمان باقی ماندن روی هدف توسط رایانه به عنوان نمره عملکرد آنها منظور شد. آزمودنی ها پس از شرکت در پیش آزمون در دوره اکتساب 9 جلسه به تمرین پرداختند و در انتها در آزمون های یادداری و انتقال شرکت کردند. داده ها به کمک روش های آماری تحلیل واریانس، کوواریانس، اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی دانکن تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت ها بین روش های مختلف آرایش تمرین در اکتساب و انتقال پارامتر معنی دار، ولی در مرحله یادداری تاخیری معنی دار نیست.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بازی های بومی بر رشد حرکتی و رفتار پرخاشگرانه کودکان پیش دبستانی بود. در یک پژوهش نیمه تجربی 40 کودک شش ساله پیش-دبستانی از بین مراکز پیش دبستانی شهر اهواز به صورت تصادفی انتخاب شدند. پیش آزمون با استفاده از آزمون مهارت های حرکتی اولریخ و مقیاس اندازه گیری پرخاشگری به عمل آمد. آزمودنی ها براساس نمره های پیش آزمون در قالب دو گروه یکسان بازی های بومی و فعالیت های رایج مراکز پیش دبستانی قرار گرفتند. گروه بازی های بومی فعالیت های خود را به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه یک ساعته انجام دادند و گروه دوم در این مدت به فعالیت های رایج مراکز پیش دبستانی مشغول بودند. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده ها با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، از آزمون tهمبسته و مستقل برای مقایسه های بین گروهی و درون گروهی استفاده شد. نتایج t همبسته حاکی از اثر معنادار هر دو برنامه بر رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان پیش دبستانی بود. اما مقایسة بین گروهی حاکی از برتری گروه بازی بومی نسبت به فعالیت های رایج در مهدکودک بر مؤلفه های مذکور بود (001/0P=). با توجه نتایج پیشنهاد می شود مراکز پیش دبستانی از بازی های بومی به منظور بهبود رشد حرکتی و کاهش پرخاشگری کودکان استفاده کنند.

هدف از این پژوهش عبارت است از بررسی اثر تمرین استقامتی پیوسته بر میزان 4IL-، IFN-، و نسبت +8CD/+4CD در موش های مبتلا به تومور سرطان سینه. بدین منظور 80 سر موش بالب سی ماده (4 تا 5 هفته با میانگین وزنی54/167/17 گرم) خریداری و به شکل تصادفی در چهار گروه 20تایی ورزش- تومور- ورزش، ورزش- تومور- استراحت، استراحت- تومور- ورزش، استراحت- تومور- استراحت تقسیم شدند. تمرین استقامتی قبل از ایجاد تومور به شکل پیوسته و با شدت سبک تا متوسط به مدت هشت هفته روی دستگاه نوارگردان موش اجرا شد. این تمرینات در دو هفته اول با شدت 50 درصد max2VO و به مدت 20 دقیقه شروع شد و در نهایت در هفته هشتم به 75 درصد max2VO و مدت زمان 60 دقیقه در هر جلسه تمرینی رسید. تمرین استقامتی بعد از ایجاد تومور نیز به شکل پیوسته و با شدت سبک (50 درصد max2VO) به مدت20 دقیقه تا چهار هفته روی دستگاه نوارگردان موش اجرا شد. بعد از اتمام تمرینات و جداسازی طحال موش، تست اِلایزا برای سنجش میزان 4IL- و IFN- سرم و تست فلوسایتومتری برای سنجش نسبت +8CD/+4CD انجام شد. نتایج آماری نشان داد میزان تولید 4IL- به شکل معناداری در گونه های توموری به دنبال انجام ورزش استقامتی پیوسته کاهش یافت (05/0P<). با این حال میزان تغییرات IFN- و نسبت +8CD/+4CD به دنبال انجام ورزش استقامتی به لحاظ آماری معنادار نبود (05/0P>). طبق یافته های پژوهش حاضر در گونه های توموری، اجرای ورزش استقامتی پیوسته در کاهش عوامل التهابی توده سرطانی مؤثر است ولی به تنهایی قادر نیست اعمال افکتوری لنفوسیت های T را بهبود بخشد.

کالاها و خدمات ورزشی مانند سایر کالاها و خدمات در معرض نیروهای بازار قرار دارند. اما بندرت مشاهده می شود که نگاه تجاری به ورزش در معرض چالش قرار گیرد. افزون بر این، تاکنون رویکرد رایج در عرصه ورزش و اندیشه اجتماعی کمتر به نمایش جنبه های منفی این موضوع پرداخته و تاملی جدی در شیوه های نوین و انتقادی تفکر در مورد جنبه تجاری ورزش صورت نگرفته است. نگرش ها و اندیشه های مرسوم درباره تجارت و ورزش، با اتخاذ موضعی غیرانتقادی در اندیشه حفظ امتیازها و منافع تثبیت شده ای مانند کنترل سلسله مراتبی و تولید سود هستند. روندهای تجاری حاکم بر ورزش آن چنان اهمیت و گستره وسیعی دارند که اغلب بی هیچ تردید و پرسشی مورد پذیرش قرار می گیرند و در همین جاست که برخی اندیشمندان معتقدند جامعه شناسان باید به ایفای نقش بپردازند و درباره برخی از این عملکردها پرسش هایی مطرح کنند. دگرگونی های مدیریتی و سازمانی که به موازات تجاری شدن روزافزون ورزش از نیمه دوم قرن بیستم به این سو رخ داده، در عین حال می تواند برای ورزش و جامعه سودمند باشند. ممکن است کاستی ها و محدودیت هایی نیز ایجاد کنند که در این صورت باید بیش از این در معرض تحلیل انتقادی قرار گیرند.

تدوین هنجارهای ملی ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی در رشته های مختلف ورزشی و مقایسه آن با هنجارهای جوامع دیگر می تواند علاوه بر شناخت نقاط ضعف و قوت، باعث ارائه راهکارهای عملی برای پیشرفت ورزش قهرمانی در کشور شود. هدف این پژوهش، تدوین هنجارهای ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی در وزنه برداران جوان و بزرگسال نخبه بود. تعداد 21 نفر از وزنه برداران نخبه جوان (سن 18/1 ± 90/14 سال) و 29 نفر از وزنه برداران نخبه بزرگسال (سن = 43/2 ± 38/20 سال) که در اردوهای تیم ملی جوانان و بزرگسالان حضور داشتند، به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. داده هابا استفاده از آزمون های ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی شامل درصد چربی بدن، توده بدون چربی، انعطاف پذیری عضلات تنه، انعطاف پذیری عضلات شانه، توان انفجاری بالا تنه و توان انفجاری پایین تنه جمع آوری شد. نتایج نشان داد میانگین توده بدون چربی، توان انفجاری بالا تنه و پایین تنه در آزمودنی های بزرگسال و انعطاف پذیری عضلات شانه در آزمودنی های جوان بیشتر بود(01/0 ≥p). بین توده بدون چربی بدن با انعطاف پذیری عضلات تنه (29/0 r=)، توان انفجاری پایین تنه (45/0 r=) و توان انفجاری بالا تنه (60/0 r=) و همچنین، بین انعطاف پذیری عضلات تنه با توان انفجاری پایین تنه (52/0 r=) همبستگی معناداری وجود داشت (05/0 p ≤). مطالعه حاضر علاوه بر ارائه هنجارهای ملی برای آزمون های ترکیب بدنی و آمادگی جسمانی در وزنه برداران نخبه نشان داد توان انفجاری وزنه برداران بزرگسال بیشتر از وزنه برداران جوان بود.می توان حداقل بخشی از این نتایج را به درصد چربی کمتر و توده بدون چربی بیشتر و همچنین انعطاف پذیری بیشتر عضلات تنه وزنه برداران بزرگسال نسبت داد.

حفظ تعادل ایستا و پویای قامت آدمی (POSTURE) به کارکرد طبعیی ساختار های عضلانی استخوانی و مفصلی (MBJ system) و لیگامنتی آن بستگی دارد از طرفی ظرفیت های فیزیولوزیکی نیز می تواند در اثر ناهنجاری های وضعیتی (postural deormities) بدن مختلف شوند به نظر می رسد افزایش قوس ناحیه پشتی یا کیفوزیس به عنوان یکی از شایع ترین ناهنجاری های وضعیتی (kyphosis) می تواندآ ثار نامطلوبی را بر دستگاه تنفسی افراد مبتلا داشته باشد تحقیق حاضر با هدف یافتن رابطه میان ظرفیت حیاتی و عارضه کیفوز در افراد مبتلا صورت گرفته است بدین منظور جامعه تحقیق دانش آموزان پسر (n=364) با صفحه شطرنجی مورد غربال (screening) ارر گرفتند سپس مقدار (n=15) آزمودنی مبتلا به کیفوز با دالمنه سنی 18- 15 سال انتخاب و زاویه کیفوز آنهابا خط کش انعطاف سنج (78 در صد r=) اندازه گیری شد حجم حیاتی (v.c) آنها نیز با وسیله اسپیرومتر دییجتالی به دست آ مد آنگاه آزمودنی ها در بنرامه اصلاحی با هدف کاهش زاویه کیفوز به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته شرکت کردند نتایح حاصل از t-student نشان داد که رابطه معنی داری میان زاویه کیفوز و حجم حیاتی آزمون ها در پیش و پس ازمون وجود دارد (p<0/05) نتایح حاصل از رگرسیون نیز رابطه میان شدت کیفوز و خحم حیاتی را توصیف کرد نتایج حاصل علاوه بر نشان دادن شیوع عارضه مذکور در میان دانش آموزان بر اعتبار دقت سادگی کم خطر و اجرایی بودن روش های شناسایی و درمان دانش آموزان مبتلا به ناهنجاری های وضعیتی در افزایش ظرفیت تنفسی آنان را از طریق حرکات اصلی تاکید داشت

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر دو ماه تمرینات مقاومتی و تعادلی بر تعادل کودکان فلج مغزی دای پلژی بود. این تحقیق روی 3 پسر فلج مغزی با میانگین سنی 5/6 سال انجام گرفت. در این پژوهش از روش پژوهشی مورد منفرد با طرح A-B استفاده شد. به طوری که پس از تعیین موقعیت خط پایه، مداخله آغاز شد و طی 24 جلسه مداخله انفرادی، تمرینات قدرتی و تعادلی به آزمودنی ها ارائه شد و هر سه آزمودنی یک ماه پس از پایان مداخله دو هفته پی در پی تحت آزمون پیگیری قرار گرفتند. تعادل با آزمون برگ اندازه گیری شد. براساس شاخص های آمار توصیفی و تحلیل دیداری نمودار داده ها، مداخله مورد نظر برای هر سه شرکت کننده در تعادل ( PND 100% برای هر سه شرکت کننده) اثربخش بوده و میزان تعادل افراد بعد از مداخله نسبت به مرحله پایه بهبود داشته است، اما یک ماه پس از پایان مداخله روند نسبتاً ثابتی داشته است. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات مقاومتی و تعادلی می تواند موجب بهبود تعادل افراد فلج مغزی شود.

هدف این تحقیق، رابطه خصوصی سازی و بهره وری سالن های ورزشی از دیدگاه مدیران و رؤسای هیأت های ورزشی استان مازندران بود. به این منظور، تعداد 242 نفر از مدیران و رؤسای هیأت های ورزشی استان مازندران، پرسشنامه های موانع خصوصی سازی در ورزش و بهره وری از اماکن ورزشی را بطور داوطلبانه تکمیل کردند. پرسشنامه موانع خصوصی سازی 4 محور (بهبود مدیریت و ارتقاء خدمت رسانی، رضایت مشتری، رضایت سرمایه گذاران (سود آوری) و تسهیلات مالی دولت به بخش خصوصی) (89/0=α) و پرسشنامه بهره وری از اماکن ورزشی 4 محور (کارایی، اثربخشی، کیفیت خدمات و رضایت مشتریان سالن های ورزشی) (88/0=α) را مورد ارزیابی قرار می دهند. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون پیرسون در سطح 05/0≥α با بکارگیری نرم افزار آماری 19SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد تمامی خرده مقیاس های بهره وری با خصوصی سازی رابطه معنی دار داشته (05/0≥p) و تنهابین خصوصی سازی و تسهیلات مالی دولت به بخش خصوصی در ورزش رابطه معنی داری وجود ندارد (124/0=p). یافته های کلی تحقیق نشان داد که بین خصوصی سازی و بهره وری از دیدگاه مدیران و رؤسای هیأت های ورزشی مازندران در استفاده از سالن های ورزشی رابطه معنی داری وجود دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین استقامتی و مصرف سیر بر VO2max مردان غیر فعال انجام شد. بدین منظور، 33 مرد غیر فعال سالم با میانگین سنی (7/25±5/2 سال) به چهار گروه دارونما، مکمل، تمرین دارونما و تمرین- مکمل تقسیم شدند. گروه دارونما و مکمل هر روز به مدت یک ماه 500 میلی گرم به ترتیب نشاسته و پودر سیر مصرف کردند. گروه سه و چهار علاوه بر مصرف روزانه نشاسته و سیر به مدت یک ماه سه جلسه در هفته به اجرای تمرینات استقامتی بر روی تردمیل پرداختند. به منظور تعیین VO2max از پروتکل بروس و دستگاه تجزیه وتحلیل گاز استفاده شد. نتایج نشان داد، VO2max در سه گروه مکمل (1/28±1/75)، تمرین- دارونما (0/74±2/62) و تمرین- مکمل (1/23±3/55) در مقایسه با گروه دارونما افزایش معناداری داشت(0/05≥P). همچنین، زمان اجرای آزمون در دو گروه تمرین- دارونما (12/77±41/62ثانیه) و تمرین مکمل(28/68±55/55 ثانیه) در مقایسه با گروه دارونما افزایش معناداری داشت(0/05≥P). بنابراین، تمرین استقامتی و مصرف سیر بر VO2max افراد غیر فعال تأثیر داشته، اما مصرف سیر تاثیر مضاعفی بر افزایش VO2max افراد غیر فعال بر اثر تمرین استقامتینداشت

رقابت جویی از پیش نیازهای موفقیت های ورزشی است که در موقعیت های اجتماعی نمود پیدا می کند. مطالعه حاضر، با هدف بررسی رابطه بین سرعت حرکت و رقابت طراحی شده است. در این مطالعه مقطعی، 45 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی به صورت یک نفره، دو نفره و چهار نفره در اجرای یک تکلیف سرعت حرکتی با یکدیگر به رقابت پرداختند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس شد. نتایج تحقیق مشخص کرد با افزایش تعداد افراد، سرعت حرکت افراد نیز افزایش مییابد؛ بنابراین، جوّ رقابتی از عوامل مؤثر بر عملکرد حرکتی است و در مهارت هایی که سرعت حرکتی در آن ها اهمیت زیادی دارد، عملکرد با افزایش جوّ رقابتی بهبود مییابد.

در این تحقیق، نگرش بازیکنان لیگ برتر درباره آسیب پذیرترین اندام ها و مکانیسمهای اصلی آسیب در ورزش فوتبال شناسایی و با نگرش بازیکنان برتر آسیا و اروپا مقایسه شدند. تحقیق حاضر، پیمایش به همراه فرا تحلیل است. نمونه آماری را 88 بازیکن لیگ برتر فوتبال (1383) تشکیل دادند که به طور خوشه ای در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شدند و گذشته نگر است. بازیکنان، تکل (تکل شدن و تکل زدن) و برخورد را مهم ترین مکانیسم ایجابی آسیب دانستند و زانو، ران و مچ را آسیب پذیرترین اندامها هنگام فوتبال تشخیص دادند. بازیکنان ایرانی در مقایسه با بازیکنان برتر کشورهای دیگر، تنها نسبت به آسیبهای تنه و ستون فقرات به اندازه کافی هوشیار نبودند. آگاهی از مکانیسمهای اصلی آسیب و آسیب پذیرترین اندام ها هنگام فوتبال، می تواند برای بازیکنان، مربیان، مربیان بدنساز و پزشکان تیمها بسیار مفید باشد. راه های استفاده صحیح از این گونه اطلاعات در بخش نتیجه گیری مقاله ارائه خواهند شد.