درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهندگان بسیاری درباره جنبه های گوناگون سبکهای یادگیری نوشته اند. اما درباره پیوند میان مفاهیم سبک یادگیری و دستاوردهای به اصطلاح ""زبان آموزان موفق"" پژوهش چندانی صورت نگرفته است. پژوهش حاضر به کاوش سبکهای متداول یادگیری در میان دانش آموزان سال آخر دبیرستان و مقایسه آنها با سبکهای یادگیری ""زبان آموزان موفق"" جامعه مورد مطالعه می پردازد. بدین منظور، پرسشنامه شاخص سبک یادگیری فلدر _ سولومون(ILS) در میان دانش آموزان توزیع گردید. از میان جمعیتی 3310 نفری که مشغول به تحصیل در شهر سبزوار و پنج شهر همجوار آن بودند، 1307 دانش آموز (711 پسر و 596 دختر) به طور تصادفی برگزیده شدند و در تحقیق حاضر مشارکت کردند. بر مبنای نمره های امتحان نهایی درس زبان انگلیسی سال سوم دبیرستان دانش آموزان یا همان (آزمون پیشرفت تحصیلی)، تعداد 343 نفر، که نمره های بالاتری کسب کرده بودند، بطور قراردادی با عنوان ""زبان آموزان موفق"" و 964 دانش آموز دیگر با عنوان ""فراگیران متوسط زبان"" دسته بندی شدند. نتایج حاصل از تحلیل شاخص سبک یادگیری نشان داد که بیشتر شرکت کنندگان سبکهای "" 'انعکاسی""، ""حسی""، ""دیداری""، و ""متوالی""، را از بین چهار بعد سبکهای یادگیری ترجیح میدهند. علاوه بر این، آزمون تحلیل واریانس دوسویه نشان داد که تفاوت میان نمره های میانگین دانش آموزان ناشی از هم جنسیت آنها و هم سبکهای یادگیری ""دیداری/کلامی"" و ""متوالی/ کلی"" آنان است. یافته ها در مورد رابطه بین سبک های یادگیری و نمرات امتحان نهایی زبان انگلیسی شرکت کنندگان نشان داد که به جز در بعد "" فهم"" سبکهای یادگیری ، بین سه بعد دیگر سبکهای یادگیری و نمرات امتحان نهایی زبان انگلیسی شرکت کنندگان رابطه معناداری وجود ندارد.به علاوه، آزمون مجذور کای تفاوت معنی داری بین ترجیحات سبک یادگیری "" زبان آموزان موفق "" دبیرستانی با زبان آموزان متوسط نشان داد.

The present study was an attempt to investigate the significance of verbalization and teaching the concepts of listening on the development of listening performance among Iranian EFL learners. To do so, an experimental study was designed in which the participants were sixty pre-intermediate learners selected based on the results of their performance on a standard version of Oxford Placement Test (OPT). The participants were divided into two experimental groups. The learners in experimental group I (Systemic Theoretical Instruction- Explanation and Materialization (STI-EM), were exposed to materialized tools which consisted of presenting the target concept in charts accompanied by the examples and related strategies to extract the concept, while Group II students (Systemic Theoretical Instruction- Explanation, Materialization, and Verbalization (STI-EMV), enjoyed materialized tools as well as collaborative verbalization. The learners in both groups went through pre-test, intervention, and post-test. The collected data were analyzed through employing analysis of covariance (ANCOVA). The results indicated that the group which practiced collaborative verbalization in L1 outperformed the one which was just mediated by teacher's oral explanation and materialized objects

Concerns over the phony nature of textbooks and artificiality of their contents in reflecting authentic language have been raised by a number of researchers. It has been argued that many language teaching programs result in the failure of learners of English to successfully communicate in the target language. The problem with these programs is that there is no general agreement about the success of these materials in developing the pragmatic competence necessary for interlocutors’ mutually intelligible communication[D1] . Hence, this study explored communicated requests for nonverbal/verbal goods and services (RNGS/RVGS) in the dialogues of 5 textbooks and 8 English movies. The utterances of the textbooks and movies were evaluated on six criteria deriving from research on speech act theory, politeness, and conversation analysis. These included whether the textbooks discussed second pair parts, the forms of requests, the context of request occurrence, the nature of the devices through which the requests are mitigated, and multi-turn request forms. The results of the analysis revealed that, except for re-requests and dispreferred responses of RNGS,textbooks’ strategies including forms, face, contexts of RVGS, and strategies of RNGSwere not realized through adequate examples compared to their variants in movies.Most importantly,except for bald on record, internal mitigators of RVGS, external mitigators, and direct and indirect forms of RNGS, the other request strategies in the textbooks showed less variety than those of their counterparts in the movies. Internally mitigated RVGS were the onlystrategies variouslyexploited in the textbooks.The findings revealed that textbook designers should improve their instructional materials by incorporatingmore accurate samples of communicated requests in their future textbooks.

هدف این پژوهش بررسی تاثیر یادگیری تلفیقی و استفاده از نرم افزارهای چند رسانه ای بر توانایی به خاطر سپاری کلمات بوسیله ی دانشجویان انگلیسی برای اهداف خاص می باشد. به همین منظور 120 زبان آموز رشته ی پزشکی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. کلمه ها به کمک نرم افزارهای چند رسانه ای به گروه آزمایشی تدریس شد در حالی که آموزش کلمات برای گروه کنترل با روش های سنتی صورت پذیرفت. جمع آوری اطلاعات بوسیله ی پس آزمون و نظارت بر کلاس ها انجام شد. نتیجه ی بررسی ها نشان دهنده ی اختلاف زیاد بین یادگیری کلمات جدید توسط این دو گروه بوده است. به علاوه، یادگیری از طریق تکنولوژی سبب مشارکت بیشتر زبان آموزان در فعالیت های کلاسی شد. با توجه به نتایج این تحقیق، پیشنهاداتی جهت چگونگی استفاده ی موثرتر از این نرم افزارها در کلاس های زبان انگلیسی برای اهداف خاص در ایران بیان شده است.

تحقیق حاضر به بررسی اثرات دو نوع از انواع حاشیه نویسی تعاریف واژگان بر درک مطلب خواندن در میان دانشجویانی که در سطح متوسطی از مهارت زبانی هستند پرداخته است.بدین منظور، دو گروه آزمایشی مورد مطالعه به خواندن 10 متن آکادمیک تحت شرایط مختلف مبادرت ورزیدند. یکی از گروه ها، هنگام خواندن متن چندرسانه ای کامپیوتری، از تعاریف متنی که با اشاره گر ماوس بر صفحه نمایش ظاهر می شد استفاده کرد. گروه دیگر، هنگام خواندن متون، از تعاریف ترکیبی(متن و تصویر) که به آشکارسازی معانی کلید واژگان کمک می کرد بهره جست. گروه کنترل، در مقابل،از هیچ نوع حاشیه نویسی استفاده نکرد و تنها بر متد حدس زدن تکیه کرد. نتایج تحقیق نشان داد که گروه آزمایشی که از حاشیه نویسی ترکیبی استفاده کرده بود میانگین بالاتری را نسبت به دو گروه دیگر در آزمون درک مطلب کسب نمود. در عین حال، گروهی که از تعاریف متنی استفاده کرده بود نسبت به گروه کنترل میانگین بالاتری اخذ کرد. یک توجیه آن است که به احتمال زیاد حاشیه نویسی ترکیبی تعاریف واژگان در آشکارسازی بهتر و مؤثرتر واژگان کلیدی متن خواندن کمک بیشتری می کند که در نتیجه آن درک مطلب به نحو عمیق تری صورت می گیرد.

This experimental study attempts to see whether incorporating supplemental podcasts into the blended module of second language (L2) vocabulary teaching and learning leads to better learning outcomes in comparison with other common teaching and learning methods as self-study and conventional. To that end, undergraduate students from Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences were summoned up via an announcement to take part in the study. Volunteers were homogenized via Vocabulary Levels Test (VLT) and were then randomly divided into three groups to learn English vocabulary items via three different scenarios during 32 sessions. The collected data from the participants’ answers to the attitude questionnaire and interview as well as the data from assessing their performance throughout the course were analyzed both descriptively and inferentially. The analysis of the data revealed that the podcast-mediated blended L2 learning scenario appeared as the most successful scenario in L2 vocabulary learning. Consequently, it could be concluded that providing miscellaneous practicing opportunities for students would facilitate learning process and contribute to learning improvement.

مطالعه حاضر به پردازش بندهای موصولی مبهم توسط فارسی زبانان فراگیر انگلیسی به عنوان زبان دوم که دارای درجات متفاوتی از ظرفیت حافظه فعال و تسلط به زبان انگلیسی هستند می پردازد. بندهای موصولی مورد مطالعه از آن جهت مبهم هستند که میتوانند به یکی از دو عبارت اسمی ماقبل خود اشاره کنند. هدف اصلی مقاله بررسی تاثیر معنا بر نحوه رفع ابهام این گونه جملات می باشد. بدین ترتیب رابطه معنایی بین فاعل/فعل عبارت اصلی و یکی از دو عبارت اسمی که قبل از بند موصولی آمده اند ایجاد شد. طبق پیش بینی مدل انتشار فعال سازی، احتمال این که عبارت اسمی که به واسطه ارتباط معنایی با فاعل/فعل در ذهن فعال شده به عنوان مرجع بند موصولی انتخاب شود بیشتر خواهد بود. نتایج دو آزمایش صورت گرفته نشان داد که ارتباط معنایی نقشی در رفع ابهام بندهای موصولی ندارد. بلکه فارسی زبانان فراگیر انگلیسی تحت تاثیر اطلاعات نحوی جمله میباشد. همچنین نتایج نشان داد که ظرفیت حافظه فعال افراد به میزان معناداری با نحوه ابهام زدایی از این گونه جملات ارتباط معکوس دارد.

Dynamic Assessment (DA) is theoretically framed within Vygotsky’s Socio-Cultural Theory (SCT) and relies on reunification of assessment and instruction. This process-oriented study of reading comprehension aims at investigating the impacts of applying computerized dynamic assessment (C-DA) which is an ongoing strand of DA on promoting at-risk advanced Iranian EFL students’ reading skills. The sample of this study comprised of 32 advanced BA students selected based on convenience sampling from Teaching English as a Foreign Language (TEFL) undergraduates from a university in Iran. In this study, the DIALANG software and the Computerized Dynamic Reading Test (CDRT) were utilized to identify the individuals’ proficiency level and to examine the effectiveness of the enrichment program (EP) in DA respectively. Upon completion of the CDRT, the learners were presented with two mediated and unmediated scores. The formula called Learning Potential Score (LPS) was also utilized in order to measure the students’ potential for learning. Analysis of the results showed that a pretest (unmediated) score was a sufficient indication neither for measuring individuals’ ability nor for preparing an effective lesson plan for them. The findings of this investigation may prove to be significantly useful for those who are concerned about individuals requiring a lot of attention, that is, at-risk or retarded learners within the realm of DA.

این مطالعه جهت بررسی کاربرد راهبردهای فراشناختی در مهارت صحبت کردن انجام گرفته و به طور خاص سعی در بررسی این موضوع دارد که در تمرینات یک سویه و دو سویه صحبت کردن چه راهبردهای فراشناختی به کار گرفته می شود. به همین منظور 60 دانش آموز سطح بزرگسال (زن) به طور تصادفی و از طریق آزمون یکسان سازی OPT انتخاب شدند و به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. برای بررسی به کارگیری راهبردهای فراشناختی از پرسشنامه فراشناختی (اکسفورد، 1990) استفاده شده است. گروه کنترل تمرینات یک سویه و دو سویه را به شیوه مرسوم انجام دادند و گروه آزمایش پس از دریافت راهبردهای فراشناختی به انجام تمرینات پرداختند. بعد از مرحله پس آزمون و مقایسه ANCOVA مشخص شد که مقدار میانگین مقایسه ای بین دو گروه تفاوت قابل توجهی داشته است. نتایج نشان می دهد که گروه آزمایش بهتر از گروه کنترل عمل کردند. از طریق آمار توصیفی و آزمون خی دو این نتیجه به دست آمده است که استفاده از راهبردهای فراشناختی در تمرینات یک سویه و دو سویه صحبت کردن متفاوت بوده و در هرکدام یک سری از این راهبردها به کار گرفته شده است.

Despite the general findings that address the positive contribution of teaching pragmatic features to interlanguage pragmatic development, the question as to the most effective method is far from being resolved. Moreover, the potential of literature as a means of introducing learners into the social practices and norms of the target culture, which underlie the pragmatic competence, has not been fully explored. This study, then, set out to investigate the possible contribution of plays, as a medium of instruction, to the pragmatic development through either explicit or implicit mode of instruction. To this end, 80 English-major university students were assigned to four experimental groups: two literary and two nonliterary groups. One of the literary groups (Implicit Play) received typographically enhanced plays containing the speech acts of apology, request, and refusal and the other (Explicit Play) received the same treatment in addition to the metapragmatic instruction on the acts. The medium of instruction for the nonliterary groups were dialogs containing the given functions; they were also given either enhanced input (Implicit Dialog) or input plus metapragmatic information (Explicit Dialog). Analyses of the four groups’ performance on a Written Discourse Completion Test (WDCT) before and after the treatment did not show any advantage for the literary medium, i.e., there was no significant difference between literary and nonliterary groups. It was rather the mode of instruction that mattered most, where explicit groups outperformed their implicit counterparts. These findings indicate that even though implicit teaching, that is, exposure to enhanced input followed by some awareness-raising tasks, is effective in pragmatic development, it cannot contribute so much to learning as can the explicit instruction